Αίθουσα αναμονής

Σενάριο

Η ιστορία διαδραματίζεται στο εσωτερικό ενός δημόσιου νοσοκομείου,όπου επικρατούν άσπροι τοίχοι,ψυχρά χρώματα και μια μονότονη κίνηση σαν όλοι να θέλουν να ξεφύγουν απο εκεί.
Κάπου όμως εκεί σε έναν από αυτούς τους διαδρόμους αναμονής θα ξεκινήσει μια δυνατή και στοργική σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, αυτή η ιστορία μιλάει για την ανάγκη για μια δεύτερη ευκαιρία που όλοι οι άνθρωποι αξίζουν, την ανάγκη για ένα ανθρώπινο άγγιγμα και μια καινούργια αρχή.


ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

Fade in
Νοσοκομείο/ Αίθουσα αναμονής/ Μέρα

Ένας διάδρομος που είναι σαν αίθουσας αναμονής. Όλα είναι λευκά και απερίγραπτα. Τέσσερις καρέκλες, δυο σε κάθε πλευρά.  

Ο Πωλ, 25 χρονών, κάθεται στη μια πλευρά. Φοράει καθημερινά ρούχα και παίζει νευρικά με το κινητό του τηλέφωνο. Η Μίριαμ, 22 χρονών, μπαίνει και κάθεται απέναντι από τον Πωλ. Κοιτάζει γύρω της νευρικά.

ΠΩΛ
Μόνο ένα ηλίθιο λάθος, χρειάζεται

Η Μύριαμ τον κοιτάζει κατσουφιασμένη.

ΜΥΡΙΑΜ
Τι?

ΠΩΛ
Είσαι εδώ για τα αποτελέσματα σου? Έτσι δεν είναι?

ΜΥΡΙΑΜ
Δεν σε αφορά.

Ο Πωλ γελά, αλλά όχι από χαρά. Την κοιτά μέσα στα μάτια.

ΠΩΛ
Έτσι ήμουν και εγώ. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα.
Ακόμα και όταν πήρα τα αποτελέσματα.

Η Μύριαμ σηκώνει τους ώμους της και δεν λέει τίποτα. Ο Πωλ βλέποντας την αντίδραση της συνεχίζει να μιλάει.

ΠΩΛ
Ήμουν παντρεμένος. Είχαμε μια κόρη, τη Ζωή. Είχαμε την οικογενειακή μας ζωή και υποθέτω ότι τον περισσότερο καιρό ήμασταν ευτυχισμένοι. Τον περισσότερο καιρό. Ένα απόγευμα τσακωθήκαμε και έφυγα νευριασμένος και απογοητευμένος. Κατέληξα σε ένα μπαρ και εκεί βρήκα μια κοπέλα από τη δουλειά. Μπορείς να καταλάβεις τα υπόλοιπα. Το αστείο είναι ότι δε μου άρεσε και τόσο.

ΜΥΡΙΑΜ
Και? Αυτό υποτίθεται ότι το βελτιώνει?

ΠΩΛ
Δεν θέλω να δικαιολογηθώ. Ήταν δικό μου λάθος. Αλλά μετά βία νομίζω ότι η τιμωρία αρμόζει στο έγκλημα.

Η Μύριαμ κατσουφιάζει επιτημικά, αλλά πάλι ενδιαφέρεται γι’ αυτά που τις λέει.

ΜΥΡΙΑΜ
Τι συνέβη?
   
ΠΩΛ
Δεν ήξερα. Δεν ήξερα ότι το είχα. Ώσπου ένα χρόνο πριν το ανακάλυψα. Στην πραγματικότητα δεν ήμουν εγώ αυτός που το ανακάλυψε. Η γυναίκα μου έδωσε αίμα και βγήκε θετική στον ιό του ΑΙDS.Το είχα μεταδώσει στη γυναίκα μου χωρίς να το ήξερα. Νόμιζα ότι ήταν άπιστη.
(κτύπος)
Μετά εξέτασαν και έμενα και βγήκα και εγώ θετικός. Δεν θα πίστευες the self righteous bullshit βγήκαν από το στόμα μου τότε. Όχι μόνο είχε AIDS, αλλά με μόλυνε κιόλας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου νομίζω ότι ήξερα την αλήθεια. Αλλά αρνιόμουν να την αποδεχτώ.
(κτύπος)
Η γυναίκα προσπαθούσε να καταλάβει πως το απέκτησε και σύντομα έγινε φανερό ότι εγώ ήμουν ο ύποπτος.
(κτύπος)
Σε ένα βαθμό, υποθέτω ότι όλοι είμαστε θύματα. Αλλά το σημαντικότερο να χάσουμε, το ξεχνάμε τελείως ή το έκανα στο τέλος. Η Ζωή ήταν πέντε χρονών εκείνη τη στιγμή και έβλεπε τη μικρή μας οικογένεια να συντρίβεται. Τι να κάνει ένα μικρό παιδί?

ΜΥΡΙΑΜ
Θα είναι εάν οι γονείς της δεν την χρησιμοποιήσουν σαν πολεμοφόδιο. Το ξέρω. Οι γονείς μου χώρισαν μόλις ήμουν οχτώ.

ΠΩΛ
Φαίνεσαι αρκετά λογική.

Η Μύριαμ χαμογελάει.

ΜΥΡΙΑΜ
Αυτό συνέβη έτσι? Χωρίσατε?

ΠΩΛ
Ναι. Μια μέρα απλώς μάζεψε μερικά πράγματα και πήρε τη Ζωή στο αυτοκίνητο. Το επόμενο πράγμα που άκουσα από αυτή ήταν ότι θα λάμβανα τα χαρτιά του διαζυγίου.
(κτύπος)
Έτσι έχεις, διαζύγιο, φορέας του AIDS και σχεδόν καμία πρόσβαση στην κόρη σου. Η ζωή μου τελείωσε εκείνη την ημέρα.

Όπως η ζωή του Πωλ τελείωνε, όλα μένουν σε μια παύση.
Δεν υπάρχουν ήχοι. Ο Πωλ και η Μύριαμ είναι ήσυχοι και αμετακίνητοι. Καδραρισμένοι να κάθονται στο διάδρομο στις δυο πλευρές. Η κάμερα απομακρύνεται από αυτούς προς τα πίσω και μια πόρτα μπαίνει στο πλάνο. Η πόρτα ανοίγει και ένας ηλικιωμένος, ο Άρτσι 80 χρονών, με την πλάτη τα χέρια μπροστά του.

ΑΡΤΣΙ
Τώρα ηρέμησε, αγάπη μου.       

Ένα στηθοσκόπιο έρχεται πετώντας, και μόλις που καταφέρνει να το αποφύγει και βογκάει καθώς σκύβει, κρατώντας την πλάτη του. Ξεκινάει να πέφτει κάτω στο διάδρομο (ανάμεσα στον Πωλ και τη Μυριαμ. Μια ηλικιωμένη η Μπέτυ, 79 χρόνων, εμφανίζεται στο άνοιγμα της πόρτας, με ένα μεταλλικό ουροδοχείο στο δεξί της χέρι.

ΜΠΕΤΥ
Όχι αγάπη μου εγώ!

Σηκώνει το ουροδοχείο και τον απειλεί ότι θα του το πετάξει.

ΑΡΤΣΙ
Πρόσεχε. Μπορείς να χτυπήσεις κάποιον με αυτό!
 
Σέρνεται προς τα πίσω.

ΜΠΕΤΥ
Ποιος ήταν?
(κτύπος)
Μην απαντάς. Δεν με ενδιαφέρει. Είσαι ογδόντα χρονών και η καρδιά σου δεν είναι καλά, και ακόμα δεν μπορείς να κρατήσεις τα παντελόνια σου επάνω. Εσύ…

ΑΡΤΣΙ
Με συγχωρείς, εγώ…

ΜΠΕΤΥ
Δεν χρειάζεται να απολογείσαι! Έπρεπε να σε είχα διώξει πριν πολύ καιρό.

Ο Άρτσι κοιτάζει τον Πωλ, ο οποίος φαίνεται τελείως άναυδος, και η Μύριαμ η οποία μέσω των χεριών της φαίνεται σαν να του λέει ότι είναι με την μεριά του. Συνεχίζει να σέρνεται προς τα πίσω.

ΑΡΤΣΙ
Ας μιλήσουμε γι’ αυτό στο σπίτι. Είμαστε στο νοσοκομείο. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα…

ΜΠΕΤΥ
Έχω AIDS! Νομίζεις ότι ενδιαφέρομαι?

Πετάει το ουροδοχείο, το οποίο τον χτυπάει κάθετα ανάμεσα στα μάτια του. Πέφτει πίσω με ένα βογκητό κρατώντας το μέτωπο του. Η Μπέτυ περπατάει προς τον άντρα της αργά.

ΜΠΕΤΥ (CONT’D)
Ηλίθιε.

Σκύβει κάτω, τον βοηθάει να σηκωθεί και περπατάνε μαζί στο διάδρομο, εξαφανίζονται από το οπτικό πεδίο καθώς η Μπέτυ τον επιπλήττει

ΜΠΕΤΥ (CONT’D)
Με ρωτάς, ότι η γυναίκα που σκότωσε τον άντρα της είχα μια σωστή ιδέα.     

Η Μύριαμ τους παρακολουθεί να εξαφανίζονται με γουρλωμένα τα μάτια, και μετά κοιτάζει τον Πωλ, ο οποίος κοιτάζει επίμονα το πάτωμα. Σηκώνεται από τη θέση της περπατάει στο διάδρομο και κάθεται δίπλα στον Πωλ. Στην αρχή μένει τελείως άναυδος με αυτό. Η Μύριαμ πάει να τον αγγίξει, αλλά τελικά το μετανιώνει. Σε λίγο την κοιτάει και της χαμογελάει.

ΠΩΛ
Ακόμα κάπως κατόρθωσε να αρχίσει ξανά.

Ο ήχος του νοσοκομείου επανέρχεται.

ΜΥΡΙΑΜ
Γιατί μου τα λες όλα αυτά?
 
ΠΩΛ
Αν το τεστ βγει θετικό, δεν θέλω να κάνεις ότι έκανα εγώ. Μου πήρε ένα χρόνο για να καταλάβω ότι η ζωή δεν τελειώνει με το AIDS.

ΜΥΡΙΑΜ
Δεν θα.... Εγώ…

ΠΩΛ
Δεν το ξέρεις αυτό. Νόμιζα ότι το AIDS αφορούσε κάποιους άλλους. Νομίζω γι’ αυτό με πείραξε τόσο.
(χτύπος)
Έχασα τους περισσότερους φίλους μου. Όχι όλους αλλά τους περισσότερους. Και μόλις κατάφερα να κρατήσω τη δουλειά μου. Αλλά έχω μια καλύτερη σχέση με την κόρη μου, που ποτέ δεν είχα. Αν δεν ήταν γι’ αυτή, δε ξέρω τι θα έκανα.

ΜΥΡΙΑΜ
Πριν πόσο καιρό ανακάλυψες ότι είσαι φορέας?

ΠΩΛ
Πριν δέκα μήνες.

ΜΥΡΙΑΜ
(κατσουφιάζει)
Αλλά εσύ δεν είπες…

ΠΩΛ
Ναι. Όχι εκεί ακόμα, αλλά θα είμαι εκεί σύντομα. Αποφάσισα να είμαι εκεί σύντομα.

Μια νοσοκόμα, 34 χρονών εμφανίζεται.

ΝΟΣΟΚΟΜΑ
Μύριαμ Νέλσον ?

ΜΥΡΙΑΜ
Εγώ είμαι.

ΝΟΣΟΚΟΜΑ
Ο γιατρός θα σε δει τώρα.

ΜΥΡΙΑΜ
Ευχαριστώ.

Σηκώνεται.
     
ΠΩΛ
Καλή τύχη εκεί.

ΜΥΡΙΑΜ
Ευχαριστώ

ΠΩΛ
Και να θυμάσαι. Ότι και να είναι το αποτέλεσμα η ζωή δεν τελειώνει.

Η Μύριαμ χαμογέλα και τελικά του πιάνει τον ώμο.

ΜΥΡΙΑΜ
Είμαι εδώ απλώς για ένα τσεκ-απ. Δεν είμαι εδώ για κάποια αποτελέσματα.

Ο Πωλ την κοιτάει, πρώτα με ένα μορφασμό, σαν να μην κατάλαβε τι είπε. Μετά γελά και κουνά το κεφάλι του. Αυτή εξαφανίζεται. Ο Πωλ βγάζει έξω το ipod του και βάζει τα ακουστικά στα αυτιά του και επιλέγει κάτι να ακούσει.

Τίτλοι τέλους. Όταν τελειώνουν ο Πωλ παρατηρεί ότι κάποιος στέκεται μπροστά του. Είναι η Μύριαμ.

ΜΥΡΙΑΜ (CONT’D)
Εάν δεν έχεις κάποιον άλλον να παρενοχλήσεις, θες να πάμε για έναν καφέ?

ΠΩΛ
(χαμογελάει)
Θα το ήθελα πολύ.

FADE OUT