Gran Partita
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Σκούρας Αλέξανδρος |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Τίτλος στα αγγλικά |
|---|
| Gran Partita |
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2009 | 5 | 5' | Μυθοπλασία |
Σύνοψη
Η Χριστίνα ξυπνάει κάθε πρωί ακούγοντας το “Gran Partita” του Mozart. Στο διπλανό διαμέρισμα κατοικεί η Άννα, με την οποία δεν έχουν παρά καθαρά τυπικές επαφές. Εκείνη τη μέρα ξεκινάνε στο ασανσέρ μία κουβέντα για το “Gran Partita”. Όταν η Χριστίνα αντιλαμβάνεται κάποια στιγμή ότι η Άννα αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, θα της συμπαρασταθεί με ένα ξεχωριστό τρόπο.
Περίληψη
Η Χριστίνα ξυπνάει κάθε μέρα, ακούγοντας το “Gran Partita” του Mozart. Φτιάχνει καφέ, κλείνει την μουσική και βγαίνει στο μπαλκόνι να καπνίσει. Στο δίπλα μπαλκόνι κάθεται η Άννα. Τις δυο γυναίκες χωρίζει ένα διαχωριστικό ανάγλυφο τζάμι, έτσι ώστε να διακρίνεται μονάχα το περίγραμμα τους και όχι καθαρά η μορφή τους. Εκείνο το πρωί οι δυο γυναίκες συναντιούνται στο ασανσέρ. Η Άννα σπάει την σιωπή ρωτώντας την Χριστίνα πληροφορίες για το κομμάτι που ακούγεται κάθε πρωί. Την επόμενη μέρα η Χριστίνα γίνεται μάρτυρας ενός καυγά μεταξύ της Άννας και ενός νεαρού που την περιμένει στην είσοδο. Το επόμενο πρωί, η Άννα δε βρίσκεται στο μπαλκόνι και από το διαμέρισμά της δεν ακούγεται τίποτα. Ούτε το μεσημέρι εμφανίζεται στην γειτονιά, γεγονός που κάνει τη Χριστίνα να ανησυχεί. Μένει ξάγρυπνη όλη τη νύχτα περιμένοντας να ακούσει κάποιον ήχο από το διπλανό διαμέρισμα. Τελικά τα ξημερώματα, ακούγεται η Άννα να μπαίνει στο σπίτι και να βγαίνει στο μπαλκόνι. Εξουθενωμένη (ψυχικά ή σωματικά), ξαπλώνει το σώμα της πάνω στο μικρό τραπέζι. Η Χριστίνα δεν την ενοχλεί, παρά μόνο βάζει το “Gran Partita” να παίζει και κάθεται στο δικό της τραπεζάκι. Οι δύο γυναίκες κοιτάνε η μία την άλλη, μέσα από το διαχωριστικό τζάμι, ενώ στην πόλη ξημερώνει.
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Η αποξένωση των αστικών κέντρων είναι ένα θέμα που έχει αναπτυχθεί εκτενέστατα, επομένως στόχος μου ήταν να παρουσιάσω μια πλευρά του αποφεύγοντας χιλιοειπωμένα στερεότυπα. Γι αυτό και οι σχέσεις των δύο γυναικών είναι τυπικές, σε σημείο διστακτικότητας να μιλήσουν (ιδιαίτερα από την Χριστίνα). Το να άνοιγαν μια συζήτηση όποτε συναντιόντουσαν, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ερωτήσεις ή ακόμα χειρότερα επεμβαίνοντας αδιάκριτα στην ιδιωτική σφαίρα της άλλης, δε θα άλλαζε την ουσία, δηλαδή την έλλειψης επικοινωνίας, αφού η οποιαδήποτε συζήτηση θα ήταν εξαναγκαστική της προσωρινής συμβίωσης στον ίδιο χώρο. Οι δύο κοπέλες είναι διαφορετικές, ίσως και αταίριαστες στο να κάνουν παρέα, γεγονός απόλυτα σεβαστό στα πλαίσιο της δυνατότητας επιλογής. Το γεγονός αυτό όμως δεν αποτρέπει την ύπαρξη της συμπόνιας και την εκδήλωση της ακόμα και με μη λεκτικό τρόπο, αν ο λόγος γίνεται κενός και δυσχεραίνει την ουσιαστική επαφή. Το μόνο κοινό σημείο που βρίσκουν είναι το “Gran Partita” και αυτό χρησιμοποιεί η Χριστίνα για να εκδηλώσει τη συμπόνια της για την άγνωστη Άννα. Μέσα από το σενάριο εμφανίζεται η έννοια της συμπόνιας (“πονώ μαζί σου”) ως απαραίτητο χαρακτηριστικό της ουσιαστικής επικοινωνίας σε αντίθεση με την τυπική και πλασματική. Μία συμπόνια που μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και για αγνώστους, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα, τόσο κυριολεκτικά, όσο και μεταφορικά.
Διαβάστε τo σενάριo
Το σενάριο δεν είναι ελεύθερα διαθέσιμο. Αν ενδιαφέρεστε να το διαβάσετε ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Ο σεναριογράφος δεν επιθυμεί να σχολιαστεί το σενάριό του. |