ΤΟ ΜΟΥΜΙΑΚΙ
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Σταυροπούλου Δήμητρα |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2009 | 3 | 3' | Μυθοπλασία | Δράμα |
Σύνοψη
Ο Γιωργάκης έχει σαν χόμπι στο σχολικό διάλλειμα να μαζεύει σκαθάρια. Έτσι, φαντάζει περίεργος στα άλλα παιδιά. Η Βασιλική, συμμαθήτριά του ετοιμάζει πάρτι γενεθλίων. Έρχεται εκείνη η μέρα και ο Γιωργάκης εμφανίζεται έχοντας μαζί του μια πινιάτα για να της τη δωρίσει . Όλα κυλούν ομαλά κι ο Γιωργάκης αρχίζει να κάνει φίλους, συμβαίνει όμως κάτι αναπάντεχο και η προσπάθεια του να φανεί φιλικός γίνεται εφιάλτης. Τα παιδιά τον εκδικούνται για τη φάρσα που νομίζουν ότι τους έκανε.
Περίληψη
Το σενάριο αδιαμφισβήτητα διαπραγματεύεται τη παιδική βία καθώς η παιδική αθωότητα είναι ένας μύθος που έχει καταρριφθεί προ πολλού. Συγκλονιστική μεταξύ άλλων η υπόθεση του μικρού Άλεξ που αποκάλυψε νέα δεδομένα σχετικά με την παιδική βία στη χώρα μας για τη σύσταση συμμοριών, φαινόμενο πολύπλοκο και πολυπαραγοντικό. Σε όλους τους πολιτισμούς, τα παιδιά μεγάλωναν με παραμύθια και ιστορίες που εμπεριείχαν βία και έτσι εκτόνωναν την εσωτερική τους βία σε φαντασιακό επίπεδο καθώς οι ιστορίες αυτές ήταν επενδυμένες με ισχυρό ηθικό μήνυμα, ώστε να μπορεί το παιδί να επιλέγει το σωστό. Οι παιδαγωγοί φροντίζοντας να υπάρχει κάθαρση και παιδαγωγικό δίδαγμα στο τέλος κάθε ιστορίας διέπλαθαν την ηθική προσωπικότητα των παιδιών. Στο σενάριο όμως οι ενήλικες που θα μπορούσαν να είναι παιδαγωγοί λείπουν δηλώνοντας έτσι την αλλαγή του θεσμού της οικογένειας λόγω της αλλαγής στην παραγωγή που κρατούν τους γονείς μακριά από το σπίτι. Καθώς επίσης και την αλλαγή στο θεσμό του εκπαιδευτικού που με την αύξηση του ανταγωνισμού και το παραγκωνισμό δημιουργικών δραστηριοτήτων και της καλής αγωγής ασχολείται συνήθως μόνο διεκπαιρεωτικά με τους μαθητές. Έτσι τα παιδιά, εκφραστές της κοινωνίας, μπροστά στην έλλειψη ενδιαφερόντων που προκαλεί η χαλαρότητα των θεσμών και λόγω μίμησης βίαιων συμπεριφορών από μοντέλα βίας που προβάλλονται από τα ΜΜΕ αλλά και τα βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια αφήνουν ανεξέλεγκτη προς λάθος κατεύθυνση τη φαντασία τους. Η κατάσταση αυτή δηλώνεται στο σενάριο με τη συμπεριφορά των παιδιών προς τον Γιώργο που τα οδηγεί σταδιακά σε επίθεση ομαδικής υστερίας από επίδειξη δυνάμεων και τελικά στη διάπραξη φόνου. Τα παιδιά αυτά δεν ανήκουν σε ασθενείς ομάδες, αντιθέτως είναι εύπορα για να τονιστεί ότι η παιδική παραβατικότητα δεν είναι θέμα μόνο ατόμων χαμηλού υλικού βιοτικού επιπέδου. Επίσης, κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι αλλοδαπός καθώς παιδική βία δε παρατηρείται μόνο σε ή από ξενόφερτους. Ο Γιώργος παρόλα αυτά διαφέρει έχοντας βρει τη ταυτότητά του κοντά στη φύση. Απλός στη συμπεριφορά του γίνεται το μαύρο πρόβατο μιας ομάδας, που για να δικαιολογήσει τα επιφανειακά της ενδιαφέροντα ∙ τον βρίσκει αποκρουστικό λόγω των ιδιαιτεροτήτων του. Ο Γιώργος δε καταφέρνει να επιβιώσει αλλά δίνει έτσι στους δράστες του την ευκαιρία να καταλάβουν το λάθος που διέπραξαν και δηλώνει ότι τα ηθικά διδάγματα ανήκουν μόνο στα παραμύθια.
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Εμπνευσμένο από το ποίημα του Tim Burton με τον ομώνυμο με το σενάριο ποιήμα: ΤΟ ΜΟΥΜΙΑΚΙ Δεν ήταν ροζ και απαλό, κανονικό παιδάκι. Ήτανε κούφιο και ξερό, ένα άσχημο μουμιάκι. «Αχ, πείτε μας, καλέ Γιατρέ, τι έχει το καημένο κι είναι από τα νύχια ως τη κορφή με γάζες τυλιγμένο;» «Δεν έχει αίμα», είπε αυτός, «ούτε και σπλάχνα, άρα, το γιόκα σας τον χτύπησε των Φαραώ η κατάρα». Ζήτησαν και τη γνώμη άλλων εννέα γιατρών. Όλοι είπαν πως τους θύμιζε «εύρημα ανασκαφών». Σκέφτηκαν μήπως έπασχε από μια σπάνια ψύχωση, μα τελικά αποφάνθηκαν: «Συνήθης μετεμψύχωση». Με τα παιδιά της γειτονιάς έπαιξε μια πρωία , αρχαίο ξακουστό παιχνίδι, την «παρθενοθυσία» (Μα αυτά πήγαν και φώναξαν γονείς και αστυνομία). Και το μουμιάκι έμεινε μόνο και δακρυσμένο. Μετά από λίγο αισθάνθηκε έντονα πεινασμένο. Αργά ένα απόγευμα κόντευε να βραδιάσει, βγήκε με το σκυλάκι του μια βόλτα να ξεσκάσει. Εκεί που παίζαν τα παιδιά και κάναν φασαρία, είδανε κάτι που ‘μοιαζε με πολυτραυματία. Το πάρκο ήταν έρημο, μα άκουσε γελάκια, κι είδε πως πάρτι έκαναν κάτι Μεξικανάκια. Ο μια πινιάτα φώναξε μια απ' τις κοπελίτσες για πάμε να τη σπάσουμε θα' χει καραμελίτσες Με ρόπαλο του μπέιζμπολ του ανοίξαν το κεφάλι κι εκείνος παραδόθηκε στου Όσυρου την αγκάλη. Μα μέσα του δε βρήκαν ούτε γλυκά, ούτε δώρα λίγη άμμο είχε μοναχά και σκαθαριών πληθώρα.
Διαβάστε τo σενάριo
Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο. |