Το τετράδιο
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Μπαρούχα Μαρία |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2011 | 3 | 3' | Μυθοπλασία | Κοινωνικό |
Σύνοψη
Η είδηση του θανάτου ενός διακεκριμένου θεατρικού συγγραφέα από την τηλεόραση ταράζει την ήρεμη καθημερινότητα ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό της ορεινής Ηπείρου κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Περίληψη
Με φόντο τη μελαγχολική εικόνα ενός ορεινού χωριού των Ιωαννίνων, που χρόνο με τον χρόνο ερημώνει από την ανθρώπινη παρουσία, η αντίδραση μιας ηλικιωμένης γυναίκας απέναντι στο αναπόδραστο γεγονός του θανάτου ξαφνιάζει με τη φυσικότητα και τη βαθιά ανθρώπινη διάστασή της. Αφορμή η είδηση δια μέσω ενός έκτακτου τηλεοπτικού δελτίου του θανάτου ενός διακεκριμένου θεατρικού συγγραφέα, που μπορεί ναι μεν να υπήρξε πασίγνωστος για το έργο του στο θεατρόφιλο και κινηματογραφόφιλο κοινό της πόλης, εντούτοις ελάχιστα μόνο είναι γνωστά σχετικά με την πολιτιστική του παρακαταθήκη στους απλούς ηλικιωμένους κατοίκους της απομονωμένης ελληνικής υπαίθρου. Παρόλα αυτά, η στάση ενός παππού και ιδίως μιας γιαγιάς που προέρχονται από έναν τέτοιο τόπο, θα καταδείξει πως η αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος - ακόμη κι αν πρόκειται για κάτι “μακρινό” τόσο κυριολεκτικά (αφού δεν αφορά ένα πρόσωπο του κοντινού τους περιβάλλοντος) όσο και μεταφορικά (καθότι για το συγκεκριμένο πρόσωπο ίσως δεν γνωρίζουν κάτι άλλο πέραν του ονόματός του και ότι έχει σχέση με το θέατρο ή τον κινηματογράφο) - μπορεί να είναι πιο ειλικρινής και ουσιαστική για ανθρώπους σαν κι αυτούς, που διατηρούν ακόμη βαθιά ριζωμένη την αυθεντικότητα των συναισθημάτων τους. Μια αυθεντικότητα που προκύπτει ανεπιτήδευτα και αισθαντικά μέσα από πράξεις, ενδεχομένως παράδοξες και μη ερμηνεύσιμες, που όμως φανερώνουν με τρόπο σχεδόν ποιητικό τη συμφιλίωση με την ίδια τη ζωή, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι και ο θάνατος. Μια αυθεντικότητα που όμως αργοσβήνει όπως ακριβώς αργοσβήνουν τα ορεινά χωριά της Ηπείρου...
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Το ζήτημα του θανάτου που απασχολεί το συγκεκριμένο κείμενο και που επανέρχεται στην ιστορία με ποικίλους τρόπους, συμβολικούς και πραγματικούς (επαρχία που ερημώνει, άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας, είδηση για τον χαμό του θεατρικού συγγραφέα), λειτουργεί ως αφορμή για να θιχθεί το ζήτημα της απώλειας των “τόπων” που σιγά σιγά μας αποχαιρετούν, όχι μονάχα με τη στενά γεωγραφική έννοια. Το κύριο μοτίβο ανάπτυξης του νοήματος είναι η αντίθεση / αντίστιξη: το πανέμορφα καλοδιατηρημένο χωριό που λειτουργεί σαν άδειο σκηνικό αφού οι μόνιμοι κάτοικοι είναι ελάχιστοι και προχωρημένης ηλικίας σε αντίθεση με τις λιγοστές καμινάδες που καπνίζουν, η ηρεμία της φύσης που διακόπτει με την “αυθάδη” μουσική της η ενοχλητική παρουσία της περαστικής νταλίκας, η κενότητα των διαλόγων του πάνελ μεσημεριανής εκπομπής που ασχολούνται με τη λαμπερή κοινωνική ζωή γνωστών ή μη Αθηναίων σε αντίθεση με τη διακριτικά εκφρασμένη αγάπη του ηλικιωμένου ζευγαριού μέσα από μία σειρά μικρών αλλά γεμάτων συναίσθημα ενδεικτικών κινήσεων, η ταχύτητα εναλλαγής της ειδησεογραφίας στην τηλεόραση σε σχέση με τον αργό βηματισμό του παππού προς το καφενείο όπου τον περιμένει η “χθεσινή” του εφημερίδα, η “αναισθητική” παρουσίαση της είδησης του θανάτου του θεατρικού συγγραφέα μέσω ενός τυποποιημένου τηλεοπτικού λόγου από την παρουσιάστρια του δελτίου σε σχέση με την “εναισθητική” αντίδραση της γιαγιάς όταν μένει μόνη της στο σπίτι. Μίας γιαγιάς που δεν νιώθει καμία ανάγκη να στοχαστεί πάνω στον θάνατο, ούτε να τον αναλύσει. Μιας γιαγιάς που δεν αποστρέφει εκούσια το βλέμμα της από αυτόν, αντιμετωπίζοντάς τον σαν ένα “εξωτερικό” γεγονός που λαμβάνει χώρα κάπου έξω από εκείνη, με εκείνη απλό παρατηρητή, αλλά σαν ένα γεγονός στο οποίο θα αφιερώσει ένα κομμάτι του προσωπικού της χρόνου και θα εντάξει με τρόπο ποιοτικό στη μνήμη της. Μιας γιαγιάς που παρότι δεν έχει παρά τα στοιχειώδη εφόδια της μόρφωσης, εντούτοις γνωρίζει από ένστικτο ότι η απώλεια είναι ένα γεγονός που βιώνεται ατομικά και αφορά πάνω και πέρα από οτιδήποτε άλλο την ουσία της ίδιας της ζωής. Γι’ αυτό περιμένει την ώρα που θα μείνει μόνη της στο σπίτι, στον δικό της προσωπικό μικρόκοσμο, προκειμένου να τον καταγράψει για ακόμη μια φορά, προσθέτοντας σε μια μεγάλη αυτοσχέδια λίστα το όνομα ακόμη ενός σημαίνοντος για εκείνη προσώπου από την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας.
Διαβάστε τo σενάριo
Το σενάριο δεν είναι ελεύθερα διαθέσιμο. Αν ενδιαφέρεστε να το διαβάσετε ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Ο σεναριογράφος δεν επιθυμεί να σχολιαστεί το σενάριό του. |