Πηγή Ζωής

Σενάριο

ΠΗ‐"ΓΗ" ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Σενάριο: ΠΗ‐"ΓΗ"ΖΩΗΣ

Σκηνή 1ηΕΣ/ΜΕΡΑ/ΔΩΜΑΤΙΟ ΓΙΩΡΓΟΥ
Είναι πρωί. Είμαστε σε ένα εφηβικό δωμάτιο ελαφρώς ακατάστατο και σκοτεινό.
Στο κρεβάτι κοιμάται ένα νεαρό αγόρι. Τα σκεπάσματα είναι ανακατεμένα.
Σημείωση: Ο νέος είναι 19 χρόνων, μελαχρινός, εμφανίσιμος.
Καθώς το πλάνο δείχνει τον νέο και επικεντρώνεται στο πρόσωπό του, ξαφνικά
χτυπά το ξυπνητήρι που βρίσκεται στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι. Ο νέος
ανοίγει τα μάτια του ξαφνιασμένος και καθώς δεν έχει συνέρθει ακόμα από τον
ύπνο, προσπαθεί να βρει το ξυπνητήρι για να το κλείσει. Τον βλέπουμε να πιάνει
διάφορα αντικείμενα που είναι επάνω στο κομοδίνο, μεταξύ αυτών το κινητό του
και ένα πακέτο τσιγάρα και στην συνέχεια να σπρώχνει άθελά του το ξυπνητήρι που
πέφτει στο έδαφος και σταματά να χτυπά. Ο Γιώργος‐νέος κάνει στην άκρη τα
σκεπάσματα και σηκώνεται από το κρεβάτι.
Σημείωση: Όλη η σκηνή από την ώρα που χτυπά το ξυπνητήρι και μετά συνοδεύεται
από χαρούμενη νεανική μουσική.


Σκηνή 2η : ΕΣ/ΜΕΡΑ/ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ
Βλέπουμε από την εξωτερική μεριά την πόρτα του δωματίου του Γιώργου η οποία
ανοίγει. Ο Γιώργος αφού διασχίζει έναν μικρό διάδρομο φτάνει στην τουαλέτα του
σπιτιού του. Χτυπά την πόρτα και αφού δεν παίρνει καμιά απάντηση την ανοίγει.
Πριν μπει μέσα ακούει την μητέρα του να του μιλάει από την κουζίνα του σπιτιού,
χωρίς όμως εμείς να την βλέπουμε.
Μητέρα‐off
Γιώργο ξύπνησες;
Γιώργος
Ναι μαμά...
Απαντάει ο Γιώργος κάνοντας μια γκριμάτσα.
Μητέρα‐off
Θέλεις να σου φτιάξω πρωινό;
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Γιώργος
Όχι μαμά θα πάρω κάτι από έξω.


Σκηνή 3η: ΕΣ/ΜΕΡΑ/ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΣΠΙΤΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ
Ο Γιώργος μπαίνει μέσα στην τουαλέτα. Ανοίγει την βρύση του νιπτήρα για να
πλύνει τα χέρια του. Βάζει λίγο υγρό σαπούνι στα χέρια του και τα πλένει, ενώ στην
συνέχεια ρίχνει νερό στο πρόσωπό του για να συνέρθει από τον ύπνο. Αφού ρίχνει
τρεις φορές νερό στο πρόσωπο με τα χέρια του, σκουπίζεται σε μια πετσέτα που
βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο νιπτήρα. Το νερό συνεχίζει να τρέχει και ο Γιώργος
παίρνει την οδοντόβουρτσά του που βρίσκεται πάνω στο νιπτήρα, βάζει λίγη
οδοντόκρεμα και στην συνέχεια αρχίζει να βουρτσίζει τα δόντια του, ενώ εμείς
βλέπουμε την σκηνή σαν να βρισκόμαστε ακριβώς δίπλα του. Τώρα η κάμερα μας
δίνει την αίσθηση πως βλέπουμε μέσα από τα μάτια του, καθώς ο Γιώργος πλένει τα
δόντια. Τότε δείχνει να αφαιρείται και το βλέμμα του συγκεντρώνεται στο νερό που
συνεχίζει να τρέχει άφθονο από την βρύση και καταλήγει στην τρύπα του νιπτήρα.
Σφήνα: Απότομα βλέπουμε να εναλλάσσονται γρήγορες σκηνές από αποξηραμένες
λίμνες και ποτάμια, ερήμους και παιδιά της Αφρικής που διψούν λόγο της έλλειψης
πόσιμου νερού, ενώ η σκηνή συνοδεύεται από δραματική μουσική. Σημείωση: Οι
εικόνες αυτές γίνεται κατανοητό στον θεατή πως είναι εικόνες που ξυπνούν στο
υποσυνείδητο του πρωταγωνιστή.
Οι εικόνες αυτές σταματούν απότομα, όπως ακριβώς ξεκίνησαν, και ο Γιώργος
φαίνεται να επανέρχεται. Τότε δείχνοντας τρομαγμένος από τις εικόνες κλείνει
αμέσως το νερό που τρέχει χωρίς να χρησιμοποιείται.


Σκηνή 4η: ΕΣ/ΜΕΡΑ/ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΠΙΤΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ
Τώρα είμαστε στην κουζίνα του σπιτιού. Βλέπουμε στο πλάνο μας την πλάτη μιας
γυναίκας, που είναι στον πάγκο της κουζίνας και πλένει κάποια πιάτα και ποτήρια.
Σημείωση: Η γυναίκα είναι μελαχρινή, με μακρύ μαλλί, περίπου σαράντα χρόνων.
Από πίσω την πλησιάζει ο Γιώργος και την ακουμπά στη πλάτη.
Γιώργος
Καλημέρααα...
Η μητέρα γυρίζει ελαφρά προς το μέρος του Γιώργου.
Μητέρα
Καλημέρα.
Καθώς είναι γυρισμένη προς τον Γιώργο, εκείνος την φιλά στο μάγουλο.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Μητέρα
Τι έγινε; Για που ετοιμάστηκες;
Γιώργος
Χα,χα,χα. Είπα και εγώ. Δεν θα ρωτούσες;
Η γυναίκα τον κοιτά με περιφρονητικό ύφος απαντώντας έτσι στο πείραγμα του
Γιώργου.
Γιώργος
Θα πάω στην αγορά και μετά για καφέ.
O Γιώργος αφού παίρνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου, που είναι τοποθετημένα πάνω
στον πάγκο, κατευθύνεται προς την πόρτα.
Γιώργος
Φεύγω
Μητέρα
Περίμενε να σου δώσω να κατεβάσεις τα σκουπίδια.
Η γυναίκα ανοίγει ένα ντουλάπι που υπάρχει κάτω από τον πάγκο της κουζίνας και
βγάζει δύο σακούλες.
Γιώργος
Πω,πω... Γιατί με κουράζεις πρωί πρωί;
Μητέρα
Έλα... Κάνε και καμιά δουλειά.
Η γυναίκα δίνει τις σακούλες στον Γιώργο.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Μητέρα
Να τις ρίξεις στους κάδους ανακύκλωσης.
Γιώργος
Πολλά ζητάς. Σίγα μην τρέχω στους κάδους ανακύκλωσης.
Μητέρα
Κανόνισε ε; Αν είναι να τις κατεβάσω μόνη μου.
Γιώργος
Οοοοοο… Σιγά μωρέ. Θα σώσεις μόνη σου τον πλανήτη νομίζεις;
Μητέρα
Μόνη μου ίσως όχι, αλλά αν με βοηθούσες και εσύ λίγο ίσως και να το κατάφερνα…
Γιώργος
Αμα περιμενει ο πλανητης από εμας...
Ο Γιώργος έχοντας τις σακούλες στα χέρια του ανοίγει την πόρτα και βγαίνει από το
διαμέρισμα.


Σκηνή 5η:ΕΞ/ΜΕΡΑ/ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ
Ο Γιώργος βγαίνει από την πολυκατοικία που μένει και αφού κλείνει την πόρτα της
εισόδου κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο. Εκεί κοντοστέκεται για λίγο και κοιτάει τους
κάδους ανακύκλωσης που βρίσκονται στην απέναντι πλευρά και αμέσως κοιτά και
τους απλούς κάδους σκουπιδιών που είναι σχεδόν δίπλα του. Με μια έκφραση που
λέει ‘’δεν βαριέσαι’’ πετάει τις δύο σακούλες με τα ανακυκλώσιμα υλικά στους
απλούς κάδους.
Σφήνα: Βλέπουμε να εναλλάσσονται εικόνες από χωματερές που φλέγονται, δάση
τα οποία κόβονται για να γίνουν χαρτί. Οι εικόνες συνοδεύονται από δραματική
μουσική.
Οι εικόνες αυτές σταματάμε όταν χτυπάει το κινητό του. Ο Γιώργος δείχνει
ξαφνιασμένος και μετανιωμένος. Καθώς βγάζει το κινητό από την τσέπη, παίρνει
ξανά τις δύο σακούλες στο χέρι του.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Γιώργος
Ναι;
Νίκος
Έλα, καλημέρα.
Βλέπουμε τώρα τον Νίκο, τον φίλο του Γιώργου που τον έχει καλέσει στο κινητό.
Γιώργος
Καλημέρα. Τι γίνεται; Όλα καλά;
Ο Γιώργος περνά τον δρόμο και πετάει τις σακούλες στους κάδους ανακύκλωσης.
Νίκος
Καλημέρα. Μια χαρά. Έτοιμος να το κάψουμε το βράδυ;
Γιώργος
Σχεδόν. Τώρα πάω στη αγορά να της αγοράσω δώρο.
Νίκος
Α ωραία. Να σου πω… Θα πάμε για καφέ;
Οκ. Θα τα πούμε εκεί.
Σημείωση: Καθώς εκτυλίσσεται ο διάλογος εναλλάσσονται τα πλάνα που δείχνουν
αυτόν που μιλάει κάθε φορά.


Σκηνή 6η:ΕΞ/ΜΕΡΑ/ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ
Ο Γιώργος πατάει το χειριστήριο που έχει στο χέρι του και απενεργοποιεί τον
συναγερμό του αυτοκινήτου. Αφού περνά και πάλι τον δρόμο, πιάνει το χερούλι τις
πόρτας για να την ανοίξει αλλά περιμένει να περάσει πρώτα ένα αυτοκίνητο. Το
αυτοκίνητο που περνάει από μπροστά του είναι πολύ παλιό. Ο θόρυβος που κάνει
είναι πολύ ενοχλητικός ενώ τα καυσαέρια που εκπέμπει ‘’πνίγουν’’ τον Γιώργο ο
οποίος έχει ανοίξει λίγο την πόρτα του αυτοκινήτου.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Σφήνα: Ξαφνικά βλέπουμε να προβάλλονται εικόνες μεγαλούπολης, με εξατμίσεις
αυτοκινήτων και μηχανών να αποβάλουν καυσαέρια και εικόνες ατμοσφαιρικής
ρύπανσης. Σημείωση: Οι σκηνές αυτές εναλλάσσονται γρήγορα και συνοδεύονται
από δραματική μουσική.
Οι εικόνες σταματούν ξαφνικά. Τότε κλείνει την πόρτα του αυτοκινήτου και το
κλειδώνει.
H σκηνή κλείνει βλέποντας τον Γιώργο να απομακρύνεται περπατώντας καθώς
πηγαίνει στην αγορά.


Σκηνή 7η: ΕΞ/ΜΕΡΑ/ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΜΑΓΑΖΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ
Η σκηνή ξεκινά με πλάνο που δείχνει τον Γιώργο να περπατάει στην αγορά. Βγάζει
από την τσέπη του ένα mp3 και βάζει τα ακουστικά στα αυτιά του. Ακούμε αχνά την
μουσική από τα ακουστικά, μετά η μουσική δυναμώνει ενώ ο Γιώργος περνά
μπροστά από βιτρίνες μαγαζιών και ψάχνει για το δώρο που θέλει να αγοράσει
στην κοπέλα του την Ειρήνη.
Καθώς περνά από ένα μαγαζί το βλέμμα του καρφώνεται σε ένα όμορφο ζευγάρι
παπούτσια. Δείχνει ενθουσιασμένος αφού πιστεύει πως έχει βρει το τέλειο δώρο
για την κοπέλα του.


Σκηνή 8η: ΕΣ/ΜΕΡΑ/ΜΑΓΑΖΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ
Τώρα το πλάνο είναι μέσα στο μαγαζί και περιλαμβάνει τον Γιώργο, που αρχικά
κοιτά τα παπούτσια και στην συνέχεια ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Μόλις
μπαίνει τον υποδέχεται μια νεαρή πωλήτρια.
Σημείωση: Η πωλήτρια είναι είκοσι δυο χρόνων, ξανθιά.
Πωλήτρια
Καλημέρα σας
Γιώργος
Καλημέρα
Πωλήτρια
Τι θα θέλατε;
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Γιώργος
Είδα ένα ζευγάρι παπούτσια έξω και νομίζω είναι ιδανικά για μια φίλη που έχει
γενέθλια.
Πωλήτρια
Είναι για δωράκι λοιπόν
Γιώργος
Ε ναι. Δεν νομίζω να ταιριάζουν στο στιλ μου.
Και οι δυο ξεσπούν σε γέλια.
Πωλήτρια
Ωραία. Ξέρεις μήπως τι νούμερο φοράει;
Γιώργος
Ναι. Φοράει τριανταεπτά.
Πωλήτρια
Νομίζω πως υπάρχει.
Η πωλήτρια κατευθύνεται προς ένα μεγάλο ράφι γεμάτο με κουτιά παπουτσιών.
Μετά από λίγο ψάξιμο βρίσκει το κουτί με τα παπούτσια και το κατεβάζει.
Πωλήτρια
Τυχερός είσαι. Είναι το τελευταίο που έχω.
Γιώργος
Α ναι; Ωραία τότε.
Η κοπέλα βγάζει το ένα παπούτσι από το κουτί του για να το δείξει στον Γιώργο.
Πωλήτρια
Είναι πολύ όμορφο. Μόλις το έφερα πουλήθηκαν αμέσως. Δες το. Είναι από
αληθινό δέρμα.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Η πωλήτρια δίνει το παπούτσι στον Γιώργο. Μόλις ο Γιώργος ακουμπά το παπούτσι
δείχνει σκεπτικός.
Σφήνα: Βλέπουμε εικόνες με ζώα που δολοφονούνται άγρια για να πουληθεί το
δέρμα τους, ενώ η σκηνή συνοδεύεται από δραματική μουσική.
Όταν οι εικόνες σταματούν ο Γιώργος φαίνεται σοκαρισμένος και δίνει αμέσως το
παπούτσι στην πωλήτρια. Η πωλήτρια ξαφνιάζεται από την αντίδρασή του.
Γιώργος
Εεεε... Θα προτιμούσα να δω κάτι άλλο.
Πωλήτρια
Όπως θέλετε.
Απαντά η πωλήτρια εμφανώς ξαφνιασμένη και βάζει το παπούτσι πίσω στο κουτί
του.


Σκηνή 9η: ΕΣ/ΒΡΑΔΥ/ΣΠΙΤΙ ΕΙΡΗΝΗΣ
Είναι βράδυ και ο Γιώργος είναι στο πάρτι που έχει διοργανώσει η κοπέλα του για
τα γενέθλιά της. Βλέπουμε στο εσωτερικό του σπιτιού πολλούς νέους να χορεύουν
σε έντονους ρυθμούς. Ο φωτισμός είναι χαμηλός ενώ η ένταση της μουσικής είναι
μεγάλη. Μέσα στο πλήθος των νέων, που χορεύει, βλέπουμε τον Γιώργο ο οποίος
κρατάει ένα ποτό στο χέρι του. Διασχίζοντας τον χώρο διάφορα άτομα από τους
παρευρισκόμενους του μιλούν και του εύχονται για την κοπέλα του. Εκείνος είναι
εμφανώς ευδιάθετος και τους χαιρετάει όλους. Στην συνέχεια κατευθύνεται προς
την βεράντα του σπιτιού όπου βρίσκονται κάποιοι νέοι που θέλουν να καπνίσουν ή
να συζητήσουν.


Σκηνή 10η: ΕΞ/ΒΡΑΔΥ/ΒΕΡΑΝΤΑ ΣΠΙΤΙΟΥ ΕΙΡΗΝΗΣ
Ο Γιώργος βγαίνει στη βεράντα και συναντά την κοπέλα του την Ειρήνη καθώς και
δυο κοπέλες και έναν νέο. Σημείωση: 1)Η κοπέλα του Γιώργου, η Ειρήνη, είναι
δεκαοκτώ χρόνων, μελαχρινή και εμφανίσιμη.
2)Τα παιδιά βρίσκονται στην πίσω βεράντα μιας μονοκατοικίας. Το σπίτι είναι δίπλα
από ένα δάσος. Τα δέντρα φτάνουν μερικά μέτρα μακριά από το σπίτι, ενώ η
περιοχή καλύπτεται και από αγριόχορτα χαμηλού ύψους.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Ειρήνη
Που χάθηκες εσύ βρε;
Γιώργος
Πήγα στο περίπτερο να πάρω ένα πακέτο τσιγάρα.
Γιατί με έχασε το μωρό μου;
Ο Γιώργος χαμογελαστός αγκαλιάζει και φιλάει την Ειρήνη.
Μαρία
Γεια σου Γιώργο. Να την χαίρεσαι.
Νίκος
Την χαίρεται, την χαίρεται.
Λέει με διάθεση να πειράξει τον φίλο του τον Γιώργο.
Γιώργος
Ευχαριστώ πολύ. Πότε ήρθες από Πάτρα;
Λέει ο Γιώργος δείχνοντας να προσπέρνα το σχόλιο του Νίκου ενώ ανάβει ένα
τσιγάρο.
Μαρία
Εχθές. Τελείωσα με τα μαθήματα στην σχολή και ήρθα.
Νίκος
Λοιπόν τι θα γίνει. Δεν θα σβήσεις τα κεριά σήμερα;
Ειρήνη
Α ναι ναι. Μαζευτείτε…
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Στην συνέχεια η μουσική δυναμώνει και δεν ακούμε πλέον την παρέα των πέντε
παιδιών τι συζητάει. Οι νέοι μπαίνουν μέσα στο σπίτι για να σβήσει η Ειρήνη τα
κεριά. Ο Γιώργος δεν τους ακολουθεί αμέσως καθώς θέλει να τελειώσει το τσιγάρο
που καπνίζει. Το πλάνο πλέον μας δίνει την αίσθηση πως βλέπουμε μέσα από τα
μάτια του Γιώργου ο οποίος καπνίζει. Βλέπουμε το τσιγάρο του να έχει σχεδόν
τελειώσει. Ο Γιώργος πετά το τσιγάρο του από τη βεράντα, ενώ η κάμερα ακολουθεί
την τροχιά που διαγράφει το τσιγάρο μέχρι να πέσει σε κάποια αγριόχορτα ενώ
μπαίνουν σαν σφήνα και εικόνες από το άναμμα των κεριών. Ενώ συνεχίζουμε να
βλέπουμε μέσα από τα μάτια του Γιώργου, καθώς το τσιγάρο πέφτει στα
αγριόχορτα το πλάνο θολώνει από τον καπνό που μόλις έχει ξεφυσήσει ο Γιώργος.
Σφήνα: Ξαφνικά βλέπουμε να εναλλάσσονται γρήγορα εικόνες από καταστροφικές
πυρκαγιές, σπίτια που καίγονται και απελπισμένους ανθρώπους που έχουν χάσει
την περιουσία τους, ενώ οι εικόνες αυτές συνοδεύονται από δραματική μουσική.
Όταν οι εικόνες αυτές σταματούν ο Γιώργος δείχνει αποσβολωμένος. Χωρίς δεύτερη
σκέψη ο Γιώργος αφού κατεβαίνει κάποια σκαλοπάτια στην άκρη της βεράντας
κατευθύνεται προς το τσιγάρο και το πατάει για να σβήσει.


Σκηνή 11η: ΕΣ/ΒΡΑΔΥ/ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΠΙΤΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ
Είναι πλέον αργά το βράδυ και ο Γιώργος μόλις έχει γυρίσει στο σπίτι του από το
πάρτι. Το πλάνο ξεκινά από το εσωτερικό του σπιτιού. Βλέπουμε από το εσωτερικό
να ανοίγει η κεντρική πόρτα και να μπαίνει ο Γιώργος όσο πιο ήσυχα μπορεί για να
μην ξυπνήσει τους γονείς του. Διασχίζει την κουζίνα και κατευθύνεται προς το
δωμάτιό του.


Σκηνή 12η: ΕΣ/ΒΡΑΔΥ/ΔΩΜΑΤΙΟ ΓΙΩΡΓΟΥ
Ο Γιώργος είναι τώρα στο δωμάτιό του. Γδύνεται γρήγορα και ξαπλώνει στο
κρεβάτι. Το πλάνο τώρα δείχνει μόνο το πρόσωπο του Γιώργου.
Σφήνα: Απότομα αρχίζουν να προβάλλονται εικόνες με καμινάδες εργοστασίων
παραγωγής ενέργειας να καπνίζουν, ρολόγια της ΔΕΗ να μετράνε την κατανάλωση
σε πολύ γρήγορο ρυθμό και εικόνες οικολογικής μόλυνσης από τα καυσαέρια. Οι
εικόνες αυτές συνοδεύονται από δραματική μουσική.
Μόλις οι εικόνες σταματούν βλέπουμε και πάλι τον Γιώργο. Ξαφνικά ανοίγει τα
μάτια του και σηκώνεται γρήγορα από το κρεβάτι. Κατευθύνεται προς τον
ηλεκτρονικό υπολογιστή και αφού κουνάει το ποντίκι η οθόνη ανάβει. Τότε ο
Γιώργος σβήνει τον υπολογιστή που πριν ήταν σε κατάσταση standby.Στην συνέχεια
κατευθύνεται προς την τηλεόραση που και αυτή βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής
και την σβήνει. Τέλος σβήνει ένα μικρό φωτάκι που έχει στο δωμάτιό του και
ξαπλώνει και πάλι στο κρεβάτι. Ο Γιώργος κλείνει τα μάτια του για να κοιμηθεί.
ΠΗ‐”ΓΗ” ΖΩΗΣ‐Βενετσιάνος Χρήστος
Σφήνα: Τώρα βλέπουμε ευχάριστες εικόνες. Με ζώα τα οποία απολαμβάνουν την
ελευθερία τους, μικρά παιδιά τα οποία παίζουν στην φύση, νέοι και μεγαλύτεροι
άνθρωποι οι οποίοι χαίρονται τον έρωτα τους. Οι σκηνές αυτές συνοδεύονται από
ευχάριστη και αισιόδοξη μουσική.
Σημείωση: Οι σκηνές αυτές αφήνεται να εννοηθεί πως είναι ένα όνειρο που βλέπει
ο Γιώργος για ένα καλύτερο μέλλον για τη Γη και την ανθρωπότητα.
Κατά την διάρκεια των σκηνών αυτών προβάλλεται το παρακάτω μήνυμα:
«Το κλίμα αλλάζει. Το 2005 καταγράφηκε επίσημα ως το πιο θερμό έτος των
τελευταίων ετών. Οι πάγοι στους πόλους λιώνουν, η στάθμη των θαλασσών
ανεβαίνει, ακραία καιρικά φαινόμενα μαστίζουν ολόκληρες περιοχές του πλανήτη
αφήνοντας πίσω τους ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές. Η “ΠΗΓΗ ΤΗΣ
ΖΩΗΣ” δεν είναι ανεξάντλητη. Μην την αφήσεις να στερέψει…»