Όταν είναι κανείς νέος, καινούργιος και πρωτάρης το πρώτο που περιμένει είναι μια καλή αρχή. Το τι σημαίνει αυτό στην περίπτωση της "Προδοσίας" έχει να κάνει με την ιδέα του σεναρίου. Στο διάβασμα του Διηγήματος του Φρέντρικ Μπράουν βρήκα την πολύ ωραία και συμπυκνωμένη ιδέα για την σπουδαστική ταινία που έπρεπε να παραδώσω ώστε να πάρω το πτυχίο μου το οποίο βέβαια, ουδέποτε μου ζήτησαν έξω στην... Αγορά. Έτσι και έγινε. Η "Προδοσία" μας έβγαλε ασπροπρόσωπους.
-------------------------------------------------------------------------
Πρώτα πρέπει να πω ότι χωρίς την βοήθεια των φίλων και την ευαισθησία των συνεργατών στα οικονομικά, η ταινία αυτή, όπως και πολλές μικρού μήκους βέβαια, δεν θα γινότανε. Το να πει κανείς ένα ευχαριστώ είναι μια απλή λέξη, μια απλή κουβέντα που παρ' όλα αυτά πρέπει να ειπωθεί. Όπως και να 'χει, από τους φίλους ηθοποιούς και τον Κυριάκο Βλοντάκη μέχρι την πιο μικρή συμμετοχή η παρουσία των ανθρώπων αυτών έκανε την "Προδοσία" πραγματικότητα.
-------------------------------------------------------------------------
Θυμίζω στον Παύλο Μαυρικίδη τις τεράστιες γλάστρες με τα τροπικά φυτά που έπρεπε να βγουν από το θερμοκήπιο για να γίνουν τα γυρίσματα. Ήταν η πρώτη του επαφή και όπως φάνηκε καθόλου τραυματική ή μήπως αποδεικνύεται σιγά - σιγά τραυματικότατη!!!.
-------------------------------------------------------------------------