Δρόμος ψυχής

Σεναριογράφοι

Σεναριογράφος Γαλανός Ανδρέας

Στοιχεία Σεναρίου

Τίτλος στα αγγλικά
A SOUL'S JOURNEY
Έτος συγγραφής Αριθμός σελίδων Υπολογιζόμενη διάρκεια Κατηγορία Είδος
2009 3 5' Μυθοπλασία ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

Σύνοψη

Μια παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη στην Αθήνα του σήμερα, το κορμί τού Αντώνη πέφτει χτυπημένο από σφαίρες μίσους. Την ώρα της υπέρβασης της ψυχής του, ο έφηβος οδηγιέται από μια άλλη εφηβική ψυχή σε ένα ταξίδι Γνώσης και διδαχής. Φεύγει μαζί του και ταξιδεύει στην Αθήνα του πρόσφατου παρελθόντος, σε μια εποχή ανάλογης ατμόσφαιρας κακίας και αδιεξόδων. Εκεί θα γίνει μάρτυρας ενός τόσο όμοιου θανάτου ενός άλλου εφήβου μέσα από τα μάτια της δικιάς του ψυχής. Θα μπορέσει ο αδικοχαμένος έφηβος να σπάσει αυτή την αλυσίδα στοιχειώματος μέσα από αυτό το μάθημα;

Περίληψη

Το εφηβικό κορμί του Αντώνη πέφτει χτυπημένο εκείνη την παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη σε μια γειτονιά της Αθήνας. Την ώρα που η ψυχή του φεύγει έχει την ευκαιρία να βιώσει αυτό το ταξίδι με ένα τρόπο αλλιώτικο. Παρέα μαζί με άλλες ψυχές νέων που στοιχειώνουν εκείνη την γειτονιά, κάποια γίνεται οδηγός του σε ένα ταξίδι στο παρελθόν. Δεν πάνε πολύ μακριά από το σημείο που εκείνος έχει πέσει, μόνο χάνονται στη δίνη του παρελθόντος. Ταξιδεύουν στην ίδια γειτονιά της Αθήνας, πάλι όμως μια παγωμένη νυχτιά ενός άλλου Δεκέμβρη. Σε μια εποχή σύγκρουσης και μίσους γίνονται μάρτυρες ενός περιστατικού το οποίο θα βασανίσει ακόμα πιο πολύ την ψυχή του, μάλλον όμως και θα τη διδάξει πολλά. Παρακολουθούν μια ομάδα εφήβων να καταδιώκονται από κάποιους άλλους έφηβους μέσα στους ίδιους δρόμους. Να πυροβολούν και να μισούν ο ένας τον άλλον. Η πρώτη ομάδα βρίσκει καταφύγιο σε μια πολυκατοικία. Ανάμεσα τους ένας έφηβος που μοιάζει τόσο πολύ με τον Αντώνη. Η ψυχή του νέου ανθρώπου λυγίζει στο βάρος και στη διαίσθηση αυτών που μέλλει να συμβούν. Απελπισμένες οι δυο ψυχές παρακολουθούν τους αντίπαλους νέους να έχουν παγιδεύσει τα άλλα παιδιά εκεί μέσα, σε ένα καρτέρι θανάτου. Γίνονται μάρτυρες της συμπλοκής που μοιάζει περισσότερο με εκτέλεση, αλλά ο Αντώνης όλο αυτό το σκηνικό το βιώνει μέσα από τα μάτια της ψυχής του όμοιου εφήβου. Ένας μοιραίος ρόλος σε ένα έργο το οποίο η μοίρα αμείλικτα έχει γράψει. Ο Αντώνης νοιώθει να πέφτει για δεύτερη φορά νεκρός και να ξαναγυρνά στο δικό του τόπο μαρτυρίου με την ευχή και κατάρα, την αποστολή να σπάσει την αλυσίδα στοιχειώματος αν και όποτε του δοθεί η ευκαιρία…..

Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου

Η κεντρική ιδέα του σεναρίου κινείται πάνω σε δυο άξονες και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έχουν συμβεί στην Αθήνα κατά ένα συμπτωματικό τρόπο στην ίδια γειτονιά και σχεδόν στους ίδιους δρόμους. Το πιο πρόσφατο είναι το τραγικό περιστατικό με την απώλεια του έφηβου Αλέξη Γρηγορόπουλου τον περασμένο Δεκέμβριο. Το προηγούμενο έχει να κάνει με ένα περιστατικό δυο στενά πιο πάνω από το σημείο που έπεσε ο άτυχος έφηβος και έρχεται πίσω από τα Δεκεμβριανά της Αθήνας του 1944. Σε πολυκατοικία της οδού Διδότου 47 μια ομάδα νέων σπουδαστών του ΕΛΑΣ που ανήκαν στον Λόχο «Μπάιρον» είχε συμπλακεί σε μία αιματηρή μάχη με Βρετανούς και Έλληνες αντιφρονούντες. Προσωπικά αποτελούσε αυτό το γεγονός την υπέρτατη τραγωδία: τον άδικο χαμό νέων ανθρώπων. Ικανών μορφωμένων και προοδευτικών (στο λόχο αυτό ανήκαν σπουδαστές Πανεπιστημίων ενώ στο συγκεκριμένο περιστατικό είχε τραυματιστεί βαριά και ο Ιάννης Ξενάκης) που έπεφταν θυσιασμένοι τη στιγμή που η Ελληνική κοινωνία τους χρειαζόταν. Κατά μια τραγική σύμπτωση το περιστατικό της σύγχρονης ιστορίας μας ήρθε στους ίδιους δρόμους να επαναληφθεί με τη ίδια θυσία ενός νέου ανθρώπου. Πρόθεση μου είναι η επισήμανση και η άντληση κάποιων διδαγμάτων για τη λειτουργία και τη φιλοσοφία κάποιων ιστορικών καταστάσεων. Με τον «μεταφυσικό» τρόπο προβολής τους, επιτείνεται το αδιέξοδο και η τραγικότητα. Ίσως και η ματαιότητα στην αναζήτηση οποιασδήποτε λύσης ή ακόμα και αντίληψης. Επιδίωξη μου είναι μέσα στο σενάριο να υποβόσκει η σύγκρουση του ανθρώπινου αυτόβουλου και της μοιραίας φύσης των πραγμάτων που ακολουθούν τον δικό τους δρόμο ανεξάρτητα από τα ανθρώπινα όνειρα. Αλλά και μια αίσθηση (ή ψευδαίσθηση) ότι ίσως η Γνώση μας διδάσκει να αποφύγουμε αλλά ότι χρειάζεται και προσωπική προσπάθεια σε αυτή τη διεργασία. Κατά ένα τρόπο, αν ευοδωθεί η πραγμάτωση του σεναρίου σε ταινία, να γίνει ένα είδος υπενθύμισης όλης αυτής της ουσίας που τελικά διαφεύγει από μια επιφανειακή ανάγνωση των γεγονότων και ίσως ενός διαφορετικού, πιο ουσιαστικού μνημόσυνου για όλα αυτά τα χαμένα παιδιά.


Φωτογραφίες σχετικές με το σενάριο

Φωτογραφία 1 , Φωτογραφία 2 , Φωτογραφία 3

Διαβάστε τo σενάριo

Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.

Όνομα *

Κείμενο προς το σεναριογράφο
(γράψτε οπωσδήποτε ονοματεπώνυμο και email, για να επικοινωνήσει ο σεναριογράφος μαζί σας) *

Γράψτε τον κωδικό *


Σχόλια επισκεπτών

Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο.

Όνομα *

Σχόλια *

Γράψτε τον κωδικό *


Βένια

28/4/2009 2:05:00 πμ

Ομολογώ ότι δεν περίμενα πως ένα σενάριο τριών σελίδων θα με έκανε να αισθανθώ τόσα πολλά συναισθήματα και να με προβληματίσει τόσο έντονα.
Νιώθω πως διάβασα ένα λογοτεχνικό κείμενο κάποιας άλλης εποχής.. Με παρέσυρε ο τρόπος που είναι γραμμένο, το πως διεισδύει στα γεγονότα και στους χαρακτήρες, έτσι που νιώθεις ότι είσαι κι εσύ παρόν κάπου εκεί και τα παρακολουθείς όλα ζωντανά να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια σου...Είναι θα έλεγα ένα κείμενο που θέλεις να διαβάσεις ξανά και ξανά για να στοχαστείς κυρίως κατά τη γνώμη μου πάνω στη μεταφυσική πλευρά της ζωής. Εκείνο που κρατώ από τα διάφορα θέματα που θίγονται μέσα από αυτό το διήγημα είναι εκείνο της αέναης επανάληψης των γεγονότων, κάτι που ουσιαστικά μεταφράζεται σε επαναλαμβανόμενο πόνο όπως μπορούμε να δούμε εδώ. Μία επανάληψη που οφείλεται σε άγνοια και πιο συγκεκριμένα στην έλλειψη γνώσης της αιτίας των πραγμάτων. Αξίζει θεωρώ κάποιος να σταθεί σε αυτό μιας που όλοι λίγο πολύ θα έχουμε δει πως πολλές φορές επαναλαμβάνουμε στη ζωή μας τα ίδια λάθη από τα οποία έχουμε πονέσει στο παρελθόν. Αν τα κατανοούσαμε βαθύτερα πιθανόν να μπορούσαμε να τα αποφύγουμε και να είχαμε μία άλλη πορεία. Συγχαρητήρια στον συγγραφέα για αυτό το διήγημα το οποίο για έμενα προσωπικά αποτέλεσε έμπνευση και πηγή προβληματισμού.

Αγγελική Θωμά

8/5/2009 2:16:00 μμ

Καταπληκτικό!
Πώς ένα τόσο μικρό κείμενο καταφέρνει να σε μαγνητίσει, να σε συγκινήσει, να σε αφυπνίσει και να σε κάνει να προβληματιστείς και να αναλογιστείς: "Έχουν άραγε τελειωμό αυτά τα δράματα;"
Συγχαρητήρια στον Αντρέα και καλή επιτυχία!

Λουκία

7/6/2009 1:00:00 πμ

Το σενάριό σου είναι πραγματικά συγκλονιστικό Ανδρέα - μπράβο. Ο τρόπος με τον οποίο προτείνεις να περάσεις τα μυνήματά σου, δια μέσω αυτού του μετφυσικού στοιχείου, είναι ιδιοφυής. Μέσα από την μικρή αυτή αφήγηση, μας έκανες κιόλας να ταξιδέψουμε μαζί με τις αδελφές αυτές ψυχές. Εύχομαι μια μέρα να έχουμε την ευκαιρία να ολοκληρώσουμε το ταξίδι τους στην μικρη ή και τη μεγάλη σκηνή!