Εσύ πόσα παγωτά έφαγες το καλοκαίρι;
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Ζωή Μίχα |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2009 | 2 | 3' | Μυθοπλασία | κοινωνικό |
Σύνοψη
Μία κοπέλα καθώς περπατάει στην παραλία πηγαίνοντας να συναντήσει την παρέα της, θυμάται εικόνες από παλιά καλοκαίρια.
Περίληψη
Μία κοπέλα στο παρόν της θυμάται πόσο απλά και συνάμα πολύπλοκα λογαριάζαμε τις καταστάσεις στην παιδική ηλικία, με αφετερία την κλασική ερώτηση που κάνουν τα παιδιά για να αξιολογούνται μεταξύ τους (πόσα παγωτά έφαγες το καλοκαίρι;). Απαντώντας ή ίδια ως κοριτσάκι σε αυτήν την ερώτηση δεν υπολόγισε τη σημασία της απάντησής της στο αξιολογικό σύστημα του πιτσιρίκου που ήθελε να προσεγγίσει και υπήρξε απλά ειλικρινής. Αυτό όμως δεν εκτιμήθηκε (τα παιδιά ελκύονται από την υπερβολή) με συνέπεια την απόρριψη. Στην προσπάθεια της να αποκαταστήσει την εικόνά της -και σε συνδυασμό με την αθωότητά της-το επόμενο καλοκαίρι τρώει συνέχεια παγωτα προκειμένου να έχει να απαντήσει έναν τεράστιο αριθμό σε ενδεχόμενη επανάληψη της ερώτησης κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.Το αυτοκαταστροφικό αποτέλεσμα είναι να πάθει τροφική δηλητηρίαση και να μην είναι καν παρούσα την πρώτη μέρα αυτής, αφού βρίσκεται στο νοσοκομείο,εμπειρία που την κάνει να αποφεύγει να τρώει παγωτα στην πορεία των παιδικών της χρόνων.Έπειτα θυμάται αξιολογικά συστήματα της εφηβικής της ηλικίας, όπως είναι η προβολή της εικόνας μας, που φαίνεται πως εξακολουθεί να μην κατέχει τη φιλοσοφία τους, αφού στο στιγμιότυπο που αναλογίζεται αντιμετωπίζει και πάλι την απόρριψη.Σε ένα club το αγόρι που φαίνεται να επιθυμεί επιλέγει να φύγει με μια πιο εντυπωσιακή κοπέλα, ενώ η ίδια συνεχίζει να βρίσκει αυτοκαταστροφικά/καταχρηστικά μέσα για να μετριάσει τον πόνο.Πίνει και τριπάρει μέχρι τελικής πτώσης με αποτέλεσμα να οδηγηθεί άλλη μια φορά στο νοσοκομείο- εντατική.Μέσα από αυτό το flash back προσπαθεί, νεαρή γυναίκα πλέον,να συμφιλιωθεί με τις "επώδυνες"-σωματικά και ψυχικά- μνήμες. Όταν συναντά την παρέα της στην παραλία,ζητάει από τα παιδιά που πάνε για μπύρες να της φέρουν και ένα παγωτό. Μας αφήνει με την υποψία πως βρίσκεται σε καλό δρόμο...
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Σκεφτόμουν τη δυναμική που έχει η ερώτηση "εσύ πόσα παγωτά έφαγες φέτος το καλοκαίρι;", στην οποία κληθήκαμε πολλές φορές να απαντήσουμε ή και οι ίδιοι θέσαμε στην παιδική μας ηλικία. Αυτό οδήγησε στη συνειρμική διαδοχή εικόνων από το παρελθόν, αναζητώντας τη συνάφεια μεταξύ τους καθώς και το αντίκρισμα τους στο παρόν μας. Το ταινιάκι αυτό -όπως το έχω στο νουι- στηρίζεται περισσότερο στη δύναμη των εικόνων- σαν οπτικοποιημένη ποίηση. Γι αυτό και φαντάζομαι διάφορες κινηματογραφικές τεχνικές (βωβός κινηματογράφος, μονοκάμερο κτλ) να μπλέκονται, όπως και οι εικόνες που δημιουργούμε στο μυαλό μας όταν οπτικοποιούμε νοητά τις σκέψεις και τις αναμνήσεις μας, έχουν μπερδεμένη ροή, ρυθμό και τεχνοτροπία.
Διαβάστε τo σενάριo
Το σενάριο δεν είναι ελεύθερα διαθέσιμο. Αν ενδιαφέρεστε να το διαβάσετε ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Ο σεναριογράφος δεν επιθυμεί να σχολιαστεί το σενάριό του. |