Σεναριογράφος | Μυτιληναίος Ιωάννης |
---|
Τίτλος στα αγγλικά |
---|
Chalk |
Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
---|---|---|---|---|
2010 | 2 | 3' | Μυθοπλασία | Κοινωνικό με στοιχεία μαύρης κωμωδίας |
Ένας δάσκαλος ξεσπά διαπιστώνοντας την αδυναμία του να μεταδώσει γνώση και τον χλευαστικό τρόπο που του συμπεριφέρεται η μαθήτριά του. Σε μια στιγμή έκρηξης του όμως, η μαθήτρια θα αγγίξει τον βαθιά κρυμμένο συναισθηματικό του κόσμο και θα του δώσει ένα μάθημα ξεχωριστό. Μαζί τελικά θα σβήσουν την γραμμή από κιμωλία…
Ένας δάσκαλος δημοτικού σχολείου, μόνος στην αίθουσα, τραβά μια φθίνουσα γραμμή στον πίνακα και καταλήγει ξαπλωμένος στο πάτωμα. Μια φυσιογνωμία γνωστή σε όλους μας. Ένας άνθρωπος μέσης εμφάνισης, αμφιταλαντευόμενος για την επαγγελματική του επιλογή και ισορροπώντας ανάμεσα στο λειτούργημα και στο δημοσιοϋπαλληλίκι. Ένας καθημερινός εργαζόμενος με το προσωπικά του προβλήματα, την οικονομική του ίσως δυσκαμψία και το χαμογελαστό προσωπείο που ενίοτε φορά η παιδαγωγική στο μελαγχολικό του πρόσωπο. Κι απέναντί του οι μαθητές, όπου εδώ εκπροσωπούνται από ένα ζωηρό κορίτσι. Σε ένα παζλ αναδρομών της σχολικής χρονιάς, ο δάσκαλος φέρνει στο μυαλό του, όλα τα δυσάρεστα που έζησε ως τώρα με το μικρό κορίτσι : γέλια, πειράγματα, τσίχλες, σαΐτες, κακές επιδόσεις, αδιαφορία στην παράδοση και χλευασμός. Και μέσα σε όλα αυτά, η φθίνουσα γραμμή με την κιμωλία συμβολίζει την επίδοση του κοριτσιού, την προσωπική ευτυχία του δάσκαλου, την επαγγελματική του σταδιοδρομία, το ανικανοποίητο για το εκπαιδευτικό του έργο. Σε μια στιγμή ξεσπάσματος ο δάσκαλος βλέποντας το κορίτσι να συνεχίζει να γελά χλευαστικά, βγάζει μια κραυγή. Αυτό το ξέσπασμα και η αντίδραση του κοριτσιού θα αποτελέσουν την αφορμή να μάθει ο δάσκαλος κάτι τόσο βαθύ και ουσιαστικό που δεν το βρίσκει κανείς ούτε στα σχολικά βιβλία ούτε στα πανεπιστημιακά συγγράμματα. Γιατί πίσω από κάθε πράξη ενός παιδιού, κρύβεται πάντα μια ξεχωριστή αλήθεια. Και χρειάζεται τρόπο, κόπο και προσπάθεια για να την ανακαλύψει κανείς. Η ελπίδα βρίσκεται συχνά κάπου καλά κρυμμένη. Ο δάσκαλος, έχοντας προεξοφλήσει την αποτυχία του κοριτσιού, αλλά και του ίδιου σαν εκπαιδευτικού, μέσα σε μια πράξη, είδε τη σπίθα. Είδε την ελπίδα να ξαναγεννιέται. Και βοηθώντας το κορίτσι, πίστεψε ότι θα καταφέρει να σβήσει τη λευκή γραμμή από κιμωλία.
Το σενάριο πραγματεύεται τις κρυφές ανησυχίες ενός εκπαιδευτικού. Ένας άνθρωπος που παλεύει σε καθημερινό επίπεδο να κρύψει τα προσωπικά του προβλήματα, τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του, ώστε να ανταποκριθεί στα πρότυπα του σχολικού προγράμματος και της παιδικής ψυχής. Τι συμβαίνει όμως όταν συνειδητοποιεί ότι δεν τα καταφέρνει; Και πως μπορεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του απέναντι σε παιδιά που δεν έχουν μάθει ούτε τους βασικούς κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς; Με λυρικό και συμβολικό τρόπο, το σενάριο προσπαθεί να τονίσει την ανάγκη δημιουργίας μιας διαλογικής σχέσης ανάμεσα στον δάσκαλο και στον μαθητή. Πόσο διαφορετική θα ήταν η εκπαίδευση, αν ο εκπαιδευτικός άκουγε περισσότερο τους μαθητές; Αν ενδιαφερόταν για την διαφορετικότητά τους; Αν έκλεινε το βιβλίο και μετέδιδε γνώσεις ουσιαστικές, ανθρώπινες; Αν γινόταν φίλος με τα παιδιά και κέρδιζε τον σεβασμό τους;
Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο. |