Θα ήθελα να μου πεις Μια Ιστορία ;
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Χρηστάκη Βίκη |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2011 | 3 | 3' | Κιν. Σχέδιο | ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ |
Σύνοψη
Χρειάζεται φαντασία, για να κερδηθεί το χαμένο έδαφος από τις προσδοκίες της μνήμης' η φράση του Χόρχε Λουίς Μπορχές αποδίδει το περιεχόμενο του σεναρίου. Ο Παππούς με αλτσχάιμερ διηγείται στην εγγονή του την πρώτη φορά που πήγε σινεμά κατά την διάρκεια του β' παγκοσμίου πολέμου.
Περίληψη
Σε ένα νεκροταφείο, ένας Παππούς με μεγάλα, κοκάλινα γυαλιά και ένα Κορίτσι κάνουν βόλτα. Ο Παππούς έχει αλτσχάιμερ. Το Κορίτσι μέσα από ένα παιχνίδι ερωτήσεων, προσπαθεί να ξυπνήσει την μνήμη του. Δεν θυμάται σημαντικά γεγονότα και πρόσωπα, αλλά ο Παππούς απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις, χρησιμοποιώντας την φαντασία του. Σταματάνε μπροστά από τον τάφο της γυναίκας του. Ένα φύσημα του αέρα αποκαλύπτει δίπλα τους, ένα μικρό χωμάτινο τάφο, με μια χειρόγραφη πινακίδα, ' Edna Purviance 3-10/02/1945'. Το Κορίτσι προτρέπει τον παππού της να θυμηθεί και να της πει μια ιστορία. Κατά την διάρκεια του β’ παγκοσμίου πολέμου, σε ένα παιδικό δωμάτιο, ένα Αγοράκι γύρω στα 10 με χοντρά γυαλιά μυωπίας, ξυπνάει. Ανοίγει τις κουρτίνες, κοιτά με θαυμασμό την τεράστια αφίσα, στην πρόσοψη του σινεμά της πόλης. Η αφίσα είναι από την ταινία του Charlie Chaplin 'The Immigrant' με συμπρωταγωνίστρια την Edna Purviance και μέρες προβολής 3-10/02. Καθόλη την διάρκεια της μέρας, ο κινηματογράφος είναι μέσα στο οπτικό του πεδίο. Σε γραπτή εργασία, γράφει για τον κινηματογράφο. Βαθμολογείται με 10'. Στο οικογενειακό τραπέζι διαβάζει την εργασία του στους γονείς του. Την επόμενη μέρα, εκείνοι, του δωρίζουν ένα εισιτήριο για την αυριανή προβολή. Φτάνει στον κινηματογράφο,βγάζει τα γυαλιά του να τα καθαρίσει. Δεν βλέπει σχεδόν τίποτα χωρίς αυτά. Παράλληλα, εκείνη την στιγμή μια Κυρία με ένα καπέλο όμοιο με εκείνο της Edna Purviance στην σκηνή του εστιατορίου της ταινίας, κάθεται δίπλα του αφήνοντας το καπέλο στα πόδια της. Η ταινία αρχίζει. Στην σκηνή του εστιατορίου ο κινηματογράφος βομβαρδίζεται από γερμανικά αεροπλάνα. Η τελευταία κινηματογραφική εικόνα που έχει το Αγόρι είναι η Edna Purviance με το καπέλο της. Στην κρεβατοκάμαρα του, το Αγόρι ξυπνάει αναστατωμένο, ανοίγει το παράθυρό του, το σινεμά είναι βομβαρδισμένο. Κατευθύνεται εκεί, βρίσκει στα χαλάσματα το καπέλο της Κυρίας που καθόταν δίπλα του, και νομίζοντας ότι είναι της Edna Purviance, το παίρνει. Το Αγόρι κηδεύει το καπέλο. Το Κορίτσι ρωτά τον Παππού αν το Αγόρι νομίζει ότι το καπέλο είναι της Edna Purviance και ότι εκείνη πέθανε στον βομβαρδισμό. Ο Παππούς χαμογελάει. Συγκινημένη κοιτάζει τον Παππού της, και του αποκαλύπτει ότι δεν βαριέται πότε την Μια του ιστορία, όσες φορές και αν την ακούσει.
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Φωτογραφίες σχετικές με το σενάριο
Φωτογραφία 1 , Φωτογραφία 2Διαβάστε τo σενάριo
Το σενάριο δεν είναι ελεύθερα διαθέσιμο. Αν ενδιαφέρεστε να το διαβάσετε ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Ο σεναριογράφος δεν επιθυμεί να σχολιαστεί το σενάριό του. |