Αντριάνα (θεατρική παράσταση)

Σενάριο

Αντριάνα 
του Θανάση Παπαγεωργίου
thanassispapageorgiou@gmail.com


ΠΡΩΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Εσύ τι της πήρες;…
Τι να της πάρω, γαμώτο;…
Δεν φοράει η μαμά τέτοια, μωρέ… 
Τι χρώμα είναι η τσάντα;… 
Πού να βρω, ρε, μωβ ζώνη; Τρελή είσαι;…
Πόσο την είχε;…
Καλά θα δω….
Τα παιδιά; Στη μαμά;… 
Θα σε πάρω το βράδυ ή πάρε εσύ μετά τη δουλειά …
Αν δεν βγείτε πάρε, αλλιώς τα λέμε αύριο…
Ωραία, θα τα πούμε…
Έλα μπάϊ, τα λέμε…
Οκέϊ…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

Σιδερώνει. Χτυπάει το τηλέφωνο. Κοιτάζει την αναγνώριση. Το σηκώνει.

Έλα, γαμπρούλη μου…
Τα ίδια…
Κι εκεί;…
Δεν κάνει τίποτα το air-condition;…
Κρίμα τα λεφτά δηλαδή… 
Έχω ένα αερόθερμο εδώ…
Σιδερώνω. Μου ‘φερε άλλα πενήντα τραπεζομάντιλα ο Επισκόπου…
Ναι, πάει καλά αυτός, έχει κόσμο, μεγάλωσε και το μαγαζί…
Καλά είναι…
Δεν πήγες δουλειά σήμερα;… 
Πάει για κλείσιμο κι αυτός;…
Τι θα κάνεις;… 
Θα γίνουμε όλοι κλέφτες. Άκουσες γι’ αυτή τη ληστεία στο Περιστέρι;…
Σε λίγο θα γίνουμε Σικάγο θα το δεις!...
Έλα μωρέ, για όλα φταίνε οι αλλοδαποί…
Έλα, μωρέ, μην το τρως το παραμύθι, ξέρω και τους Έλληνες!…
Τι έχεις εσύ; Κάτι έχεις! Μόνος σου είσαι;… 
Πού πήγε η μικρή;…
Α! Ναι, είναι η ημέρα τους!… Τα παιδιά στη μάνα μου;… 
Σε πειράζει που πηγαίνει σ’ αυτές τις συναντήσεις;…
Μαλώσατε πάλι;… 
Για τον μικρό;…
Έλα! Ο Φάνης; Αυτός είχε ηρεμήσει τελευταία! Τι έκανε;… 
Μπαίνει στην εφηβεία, ρε Γιώργο, θέλει υπομονή…
Είναι στη χειρότερη φάση του τώρα! Ο θείος Αργύρης λέει πως αν δεν γαμήσει δεν θα ηρεμήσει… 
Ξέρει απ’ τον εαυτό του  αυτός, μόνο έτσι ηρεμεί… 
Ο Σάββας της Μαρίας έχει να φάει δυο μέρες! Δεν θέλω και δεν θέλω τους πάει συνέχεια. Κοντεύει να ρέψει. Του λέει ο Κώστας ‘να σου δώσω λεφτά να πας σε κάνα μπουρδέλο, ρε μαλάκα’! ‘Άκου τον πατέρα σου ξέρει απ’ αυτά!’, φωνάζει η Μαρία, το ‘χουν τρελάνει το παιδάκι… 
Ε, βγάζουν τα δικά τους πάνω στο παιδί, γι’ αυτό τους κάνει καψόνια… Έλα, την ξέρεις την αδελφή μου, την πιάνουν οι υστερίες της, δεν έχει καθόλου υπομονή…
Κάτι πρέπει να συμβαίνει με τη δουλειά, πάνε για μειώσεις, μου ‘λεγε και φοβάται ότι θα απολύσουν και κάνα δυο!... 
Πετάξανε κάτι σπόντες στην Ελενίτσα…  
Χτες;…
Τι ώρα γύρισε;…
Όχι δεν μου είπε. Μιλήσαμε το πρωί, αλλά  δεν μου είπε ότι βγήκε… 
Και;…  
Τσακωθήκατε; Επειδή δεν έπλυνε τα δόντια του; Έλα…
Μαλακίες! Μαλακίες, ρε παιδιά! Μαλακίες!... 
Χωρίς να σου πει τίποτα;…
Δεν σου ‘πε πού πάει;… 
Τι ώρα ήρθε;… 
Πού πήγε βόλτα μόνη της;…
Άρχισε πάλι τα παλιά…
Δεν τη ρώτησες πού ήταν;… 
Γιατί δεν τη ρωτούσες; Εντάξει, δεν είναι ανάκριση να τη ρωτήσεις πού ήτανε…
Ανάκριση είναι να τη ρωτήσεις πού ήτανε;… 
Ε, εντάξει μπορεί να την ενοχλεί, αλλά αυτό δεν είναι ανάκριση… Τσακωθήκατε και βγήκε έξω, είναι ανάκριση να της πεις ‘πού πήγες;’… Ανάκριση πάντως δεν είναι… 
Σύμφωνοι, αλλά ανάκριση δεν λέγεται αυτό…
Ανοίγει την πόρτα και φεύγει…
Όχι, με συγχωρείς. Εσύ, αν σε ρωτούσε γιατί άργησες θα το θεωρούσες ανάκριση;… 
Τουναντίον, μπορεί να το εκλάβει και σαν αδιαφορία… 
Εγώ έτσι θα το εξελάβαινα…
Δεν ξέρω αν θα μου πει. Μου κάνει εντύπωση που δεν μου ‘πε τίποτα για τον καυγά σας…
Όταν έχει άδικο δεν μιλάει γιατί ξέρει πως θα τ’ ακούσει… 
Δεν ξέρω αν θα μου πει. Δεν μπορώ να τη ρωτήσω χωρίς να μου πει εκείνη. Θες να της πω ότι μου το ‘πες εσύ;… 
Ε, τότε;…

(Κλείνει. Μια φωτιστική αλλαγή πάνω στο πρόσωπό της. Απευθύνεται σε κάποιον σαν να είναι στο διπλανό δωμάτιο)

Η Θεανώ άρχισε πάλι τα ίδια…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΤΡΙΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

...Σώπα, ρε !…
Μέχρι τι ώρα καθίσατε;… 
Κάνατε πάλι ομαδική;…
Εσύ είσαι η άπληστη;…
Τι άλλο σε κατηγορήσανε;… 
Ναι, όχι δεν εννοώ σε κατηγορήσανε-σε κατηγορήσανε. Ξέρεις πώς το λέω...
Τι ανακαλύψανε σε σένα λέω… 
Ουάου! Και;…
Της Δέσποινας τι της…; 
Τα παραδέχτηκε;… 
Της είπατε για την τσιγκουνιά της;…
Ωχ! Έτσι κατάμουτρα;… 
Όχι, εγώ πήρα. Ήθελα να σε ρωτήσω για τη μαμά…Με πήρε κι άρχισε τα γνωστά για τα παιδιά, και γιατί δεν τρώνε κι έχουνε ρέψει, και γιατί να γράψουνε τη μικρή στις οδηγίνες, της λέω παιδιά τους είναι θα τα κάνουνε ό,τι θέλουνε. Ναι, λέει, αλλά εγώ τα έχω όλη μέρα κι εγώ τραβάω τις συνέπειες, κι ότι ο Φανούλης δεν τρώει καθόλου και χτυπάει τη μικρή, κι εκείνη θυμώνει και κλείνεται στο δωμάτιο και κλαίει και πως τα παιδιά είναι ταραγμένα και τι χρειαζότανε αυτό με τις οδηγίνες… 
Τίποτα… 
Αυτό της είπα κι εγώ…
Τίποτα δεν έχουν μια χαρά είναι, παιδιά είναι και μαλώνουν…
Τα ‘χει μαζί σου, γιατί λέει βγαίνεις και τ’ αφήνεις με τον μπαμπά τους, εκείνος έχει δουλειά με τον υπολογιστή και δεν ασχολείται μαζί τους και αυτή είναι δουλειά της μάνας και πού πας και βγαίνεις χωρίς τον άντρα σου και πού ήσουνα χτες και δεν της είπες και ανησυχεί. Με τις φίλες της, της λέω, δεν είναι κάθε Τρίτη, δεν έχω πει για ψυχολόγους και τέτοια, γιατί εκεί είναι που θα πηδήξει απ’ τον τρίτο, κι έπειτα λογαριασμό θα σου δώσει, ρε μάνα, της κάνω, πού θα πάει; Δεν ενδιαφέρει τον άντρα της, ενδιαφέρει εσένα; Ναι, αλλά και προχτές πάλι βγήκε και μάλλον μαλωμένοι ήντουσαν, γιατί λέει ο Γιώργος ήτανε βαρύς μαζί της…
Τσακωμένοι είστε;… 
Τσακωθήκατε;…
Όχι, μου ‘πε ότι ο μεγάλος έχει τα νεύρα του και σου μιλάει άσχημα… Θεανώ…
Θεανώ…
Θεανώ, άστα αυτά, τα έχουμε πει, ο Φάνης μπαίνει στην εφηβεία, είναι τώρα στα ντουζένια του, κι ευχαριστημένοι να ‘στε…
Τα έμαθες…
Τα έμαθες με τον Σάββα της Μαρίας…
Όχι, κάνεις λάθος, δεν τα ξέρεις καλά…
Της πέταξε το πιάτο στα μούτρα, ρε συ! Με το που του είπε η μάνα του θα φας ή θα σου ρίξω καμιά ανάστροφη, σηκώθηκε αυτός και της λέει τα νταηλίκια σου να τα κάνεις στον μπαμπά μου, αν σου βαστάει, κι όχι να τον βρίζεις από πίσω του! Και πιάνει το πιάτο με τα μακαρόνια και της το πετάει, παρά λίγο να τη βρει στο κεφάλι, κι ανοίγει την πόρτα και φεύγει και γύρισε τ’ απόγευμα… Χέστηκε πάνω της μιλάμε!… 
Υστερία - ξε-υστερία εσείς δεν έχετε τέτοια… 
Καλά, καλά άσε κι εσύ τα νταηλίκια και μάζεψε τα νεύρα σου λιγάκι… Όχι, δεν μου είπε τέτοιο πράγμα. Στενοχωρημένος ήτανε γιατί δεν μπορείς να συγκρατήσεις τα νεύρα σου και με το παραμικρό ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις…
Αν το κάνει κι εκείνος θα γίνει μπουρδέλο το σπίτι σας….
Επειδή ξέρεις ότι δεν θα το κάνει…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Μου ‘πε ότι τα παιδιά την έχουνε πρήξει… 
Δεν ήθελα να φανεί ότι μιλήσαμε…
Της είπα δεν ανοίγουνε έτσι την πόρτα και φεύγουνε όποτε νευριάσουνε…
Όχι, για τα παιδιά είπε που την…
Τι σ’ έχει πιάσει; Κάτι έχεις εσύ, ανήσυχο σ’ ακούω… 
Έχεις λόγο να της κάνεις τέτοια συζήτηση;…
Γιατί δημιουργείς θέματα; Το ‘χει ξανακάνει, πρώτη φορά είναι που… Κάνει μια βόλτα, της περνάει και γυρίζει!…
Φυσικά και διαφωνώ, εγώ στη θέση σου…
Βρίσκει και τα κάνει, Γιωργάκη. Ο καθένας κάνει αυτά που κάνει, εκεί που μπορεί να τα κάνει…
Τι άλλα;…
Μην βάζεις τέτοια με το μυαλό σου, μωρέ…
Τι μήνυμα;… 
Άνοιξες το κινητό της;…
Τι νούμερο;…
(έκπληξη) Πας καλά;…
Τι έκανες;…
Τρελάθηκες εντελώς;…Και ποιος το σήκωσε;... 
Του είπες ποιος είσαι;…
Και;… 
Γιώργο, πας καλά, παιδί μου; Τι δουλειά έχεις με τον μαλάκα;…
Ε, κάποτε τη γούσταρε, το πάλαι ποτέ, πάνε δέκα χρόνια…
Τι σχέση… 
Πώς το ξέρεις αυτό;… 
Πας καλά, μωρέ; Με τον μαλάκα;… 
Κάτι θα είχα καταλάβει… Αδελφή μου είναι, την έχω γεννήσει!...
Θα μου φύγει το κλαπέτο, η Θεανώ με τον Σωτηρόπουλο!... 
Ήταν τριάντα χρονών τότε, πάνε δώδεκα χρόνια… 
Τι λες, ρε Γιώργο, εγώ δεν θυμάμαι;… 
Ήταν στο πάρτι του Θόδωρου το ’96, στα γενέθλιά του… 
23 του Μάρτη, Κριός… 
Εσύ είχες πάει Άγιοι Θόδωροι για το κτήμα, εμένα θα μου πεις δεν θυμάμαι!...
Τίποτα δεν έγινε, φλερτάκια του κώλου, ότι είχε χωρίσει ο Σωτηρόπουλος με τη δικηγορίνα, εκείνη τη Γιάννα, σου γούσταρε κιόλας, σ’ όλους σας γούσταρε, τι της βρίσκατε, Θεέ μου, ήθελα να ‘ξερα, ήτανε στις καψούρες του και κλαψομούνιαζε… 
Τη ρωτούσε αν ήξερε τίποτε για τη Γιάννα που δεν το ήξερε αυτός, λες και τα ‘ξερε όλα ο μαλάκας, μα τέτοιος μαλάκας ήτανε, η Γιάννα είχε πάρει τον μισό Βύρωνα, ο Λευτεράκης την νόμιζε για παρθένα, θου Κύριε!... 
Μαλακίες… Περσινά ξινά σταφύλια…
Από το Λύκειο τη γούσταρε τη Θεανώ… 
Μαλάκα τον ανέβαζε, μαλάκα τον κατέβαζε, ξαφνικά ένιωσε ξαφνικόν έρωτα για τον Λευτεράκη, το ζουμπά, το γιο του ψιλικατζή!... 
Κι επειδή έκανε λεφτά, ψήλωσε;… 
Έχεις πάθει λαλά, γαμπρούλη, και κάτσε καλά! Εσύ δεν ζήλεψες όταν πήγε Βενετία με την Μιρέλλα, δεν ζήλεψες όταν πήγανε οι τρεις γκόμενες Μιλάνο, τώρα τι σ’ έπιασε;…
Μήπως θα είχε κι άλλη ευκαιρία; Αφού γουστάρει η αφεντικίνα της να πληρώνει για να ‘χει παρέα στις μελαγχολίες της…Κι εγώ το ίδιο θα ‘κανα…
Μου κάνεις μεγάλη εντύπωση, δεν μπορούσα να σε φανταστώ ζηλιάρη…
Όχι δεν σε αδικώ, γιατί δεν ζηλεύουμε από μόνοι μας, μας κάνουνε, ανεξαρτήτου του άλλου…
Και από μένα να το ‘κρυβε, θα το ‘λεγε στην Κορίνα και θα το μάθαινα… 
Η Κορίνα; Από μένα μυστικά προκειμένου για τη Θεανώ;…
Έλα, τα λέμε πάλι… 
Κοψ’ τις μαλακίες, δεν με κουράζεις!...
Έλα γεια. Και ηρέμησε λιγάκι!

Μένει για λίγο σκεφτική. Σηκώνει το ακουστικό και παίρνει ένα νούμερο.

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

Σκοτάδι.

ΠΕΜΠΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Εσύ γιατί ρίχνεις λάδι στη φωτιά τώρα; Αν ζηλεύει άδικα βάλτον κάτω  και μίλα του, αν όμως έχει λόγο να ζηλεύει…
Δεν είπα ότι έχει λόγο, αν είπα, αν, αν… 
Τον πειράζει που δεν του λες γιατί είσαι έτσι, τον καθένα θα τον πείραζε…
Ε, είναι ανασφαλής, ρε Θεανώ, δεν το ξέρεις; Τι να κάνουμε τώρα; Έτσι δεν ήταν πάντα;…
Γιατί δεν κάθεστε κάτω να τα μιλήσετε, ρε αδελφή;… 
Άσε τα παιδιά στη μαμά και πηγαίνετε οι δυο σας μια εκδρομή το Σαββατοκύριακο…
Θα τα βρούμε εκατό-εκατόν είκοσι ευρώ…
Ωχ, μαλακίες κι εγωισμοί, σαν μωρά παιδάκια, σα δεν ντρέπεστε… 
Ποιον συνάντησα χτες;...
Βάλε με το νου σου!... 
Τον Λευτεράκη!…
Τον Λευτεράκη, ρε, του μπάρμπα-Λέανδρου, με τα ψιλικά…
Ναι, ρε, τον Σωτηρόπουλο…
Κόντυνε περισσότερο…
Όχι, ρε, ήμουν στο απέναντι πεζοδρόμιο, στη Ζακύνθου , αυτός πήγαινε προς τον σταθμό…
Έχεις πολύ καιρό να τον δεις;…Ούτε τηλέφωνο;…Τίποτα;…
Τι καψούρα κι αυτή τότε, ρε!...
Ναι;…
Έλα!...
Δικό του ή με συνεταίρο;…
Νάτα, ο Λευτεράκης!...
Τον είδα, κουστουμάκι, γραβατούλα, σαμσονάϊτ, γιάπης με τα όλα του, άλλος Λευτεράκης… 
Μόνος του, δεν κάθισα να προσέξω αν…
Πού τα μαθαίνεις, ρε;…
Έλα, ρε!... 
Έχουνε δεσμό;… 
Ήτανε κάποτε μαζί, δεν ήταν;… 
Νάτος ο Σωτηρόπουλος! Γαμίκος! Μας τάπωσε ο ζούμπος!...
Ε, ζούμπος, ρε Θεανώ, τον κάνεις για ολόκληρη μερίδα;…
Και γαμώ τους άντρες! Μην πω, τώρα…
(παιχνίδι φωτιστικό για πέρασμα χρόνου)
(στον άνθρωπο που είναι στο μέσα δωμάτιο)
Κατάλαβες τι έγινε; Επεισόδιο Λευτεράκης!…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΕΚΤΟ  ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Κοίταξε, αυτό πρέπει να τους πει κανείς. Αν θέλετε να το διαλύσετε  διαλύστε το και μην το λιβανίζετε πολύ. Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα, που λέει και το τραγούδι. Ούτε οι πρώτοι, ούτε κι οι τελευταίοι! Σωστά; Εμένα αδελφή μου είναι και δεν θα το ‘θελα με τίποτα, αλλά αν είναι να τρώγονται έτσι και να φωνάζουν μπροστά στα παιδιά, και να υποψιάζεται κι η κυρά-Μαρίκα και να με πρήζει στις ερωτήσεις, χίλιες φορές καλύτερα να το διαλύσουνε, δεν είναι; Δηλαδή στο τέλος κάποια στιγμή θα τους ζητήσει το λόγο ο μεγάλος και δεν θα ξέρουνε τι να του πούνε, δεν είναι κάνα μωρό να μην καταλαβαίνει. Προχτές που πήρα το σήκωσε εκείνος κι ακουγόσαντε φωνές από μέσα, τι γίνεται του λέω, τι να γίνει μου κάνει, μία από τα ίδια. Δεν ήξερα τι να του πω, κώλωσα, δώσε μου τη μάνα σου του λέω, ακούγεται ένα μπαμ, τι είναι καλέ του λέω, η πόρτα ήταν μου λέει, μόλις έφυγε πάλι, πάρε τον μπαμπά. «Πάλι» ακούς; «Πάλι»! Μου λες δεν καταλαβαίνει…
Κορίνα μου, είναι κακομαθημένη, κοιτάζει μόνο το τομάρι της, μια ζωή έτσι είναι. Ότι θέλει η Θεανούλα κι ό,τι γουστάρει η Θεανούλα. Ας όψεται ο πατέρας μου που την είχε…
Αδυναμία το λένε αυτό, γλυκιά μου; Χυνότανε, σερνότανε στα πατώματα, χέσε με τώρα. Θα μ’ ακούσει κανείς και θα νομίσει ότι…
Έλα, μωρέ! Κάποτε θα μιλήσω κι εγώ, πού θα πάει;…
Μίλα της, σε υπολογίζει εσένα. Πες της, αν δεν τον θέλει άλλο, να του το πει να τελειώνουνε. Να φερθεί σαν κυρία, όχι να τον έχει στην τσίτα και στο τέντωμα, να πάθει και κάνα έμφραγμα, είναι δύσκολες ηλικίες αυτές στους άντρες…
Τι λες, μωρέ, τα ‘χεις παίξει, ποια σαράντα; Κοντεύει να πενηνταρίσει, άκου σαράντα! 48 και βάλε είναι, Φλεβάρης του 64, Υδροχόος του κερατά! Θα ‘θελες;…
Δεν κολάνε οι Υδροχόοι, χρυσό μου, τα λέει ο Λεφάκης! Υδροχόος με Υδροχόο, είναι δυνατόν;…
Τον έπιασε, μου ‘πε, ένας πόνος στο στήθος και τα χρειάστηκε…
Πονάει στην καρδιά… 
Όχι, μόνο μπροστά, λέει, δεν χτυπάει πίσω, νευρόπονοι…
Στο στέρνο, ξέρω ‘γω, μπροστά στο στήθος απ’ ό,τι κατάλαβα…
Σοβαρά; Χωρίς να χτυπάει πίσω;…
Ποιος, ρε, ο γιος του Αντωνάκη, ο φαρμακοποιός!...
Ω, ρε πούστη μου, τι γίνεται γύρω μας και δεν το παίρνουμε χαμπάρι…
Και μιλάμε για άντρα θηρίο, ε; Με τα κολύμπια του και τα γυμναστήριά του…
Έκανε και σκι, δεν έκανε;…
Και μου λες μετά…
Γάμησέ τα…
Ε, κατάλαβες τώρα γιατί τον λυπάμαι;…
Η Θεανώ, Κορίνα, ήθελε έναν Χρήστο σαν της Βούλας, έναν Χατζησταμάτη βάρβαρο, να σου πω εγώ ταξίδια με τις φιλενάδες της και Μιλάνα και Βενετίες κι ο άλλος να κάθεται σαν μαλάκας και να κάνει μπέϊμπι σίτερ!...
Μην στενοχωρηθεί η Θεανούλα, γιατί είναι κουρασμένη η Θεανούλα. Δηλαδή εμείς τι να πούμε; Σιδερώνω δέκα ώρες την ημέρα, μου ‘χει κοπεί η μέση στα δύο, εσύ κάνεις τη μια εφημερία πίσω από την άλλη, η Ελπίδα δεν προλαβαίνει να δει τα παιδιά της, μόνο η Θεανούλα δηλαδή κουράζεται;…
Ο Άρης εκεί είναι;…
Δεν θα μείνετε μαζί απόψε;…
Αυτό είναι το καλύτερο, μανούλα μου, σας ζηλεύω. Έτσι θα ‘πρεπε να είναι οι σχέσεις! Καθένας…
Ρε, χέσε με! Ο καθένας το σπιτάκι του, τις προσωπικές του ώρες. Αυτό το αυγοτάραχο δεν το μπορώ. Να μην έχεις λίγη ώρα να είσαι μόνη σου…
Γάμοι και μαλακίες!... 
Μας μεγαλώσανε έτσι, μανούλα μου, εμείς φταίμε;.. 
Δεν θέλω να ανακατεύομαι. Και ήδη πολλά είπα και στους δυο. Εσύ μίλα της... Εσένα σε υπολογίζει…
Έλα, η αδελφή μου με τη Ναταλία, την πρώην του άντρα της;…
Α, ναι; Νόμιζα πως είχανε κόψει, έλεγε την ενοχλούσε που είχε παρελθόν με τον Γιώργο…
Και πώς δεν μου ‘πε τίποτα εμένα;…
Δεν σε πιστεύω! Σώπα, ρε…
Η Ναταλία;…
Αυτή έχει έναν άντρα αγριάνθρωπο…
Του Λάζαρου!... 
Η Ναταλία;…
Κερατώνει τον Λάζαρο η Ναταλία! Θα τα παίξω! Δεν σε πιστεύω!...
Ε, ρε πούστη μου, το ένστικτό μου! Ποτέ δεν μ’ άρεσε αυτή η γυναίκα, το μάτι της δεν το άντεξα ποτέ. Αυτό το θολό το βλέμμα με το υγρό το μάτι, το παραπονιάρικο τάχα μου…
Καλά θα τη σφάξει στο γόνατο! Έτσι και πάρει χαμπάρι… 
Ρε, όσο και να ξενοπηδάει εκείνος, έτσι και μυριστεί τίποτα, θα τη διεμελίσει!...
Εις τα εξ ων συνετέθη! Ο Λάζαρος!...
Να σου πω: δεν μ’ αρέσει καθόλου αυτή η παρέα…
Ε, τώρα, θα συγχωρέσει ποτέ η Ναταλία στην αδελφή μου που της πήρε τον άντρα πάνω που τον είχε ψήσει για γάμο! Πας καλά; Γυναίκες είμαστε…
Δεν μου μιλάει, μανούλα μου, πια όπως παλιά! Εγώ, της ρίχνομαι εγώ, άσε με εμένα, της ρίχνομαι και δεν τ’ αντέχει, αλλάζει συζήτηση, δεν μπορεί την κριτική, μόλις πάω τη συζήτηση προς τα κει…
Α, ρε πούστη μου, το ένστικτό μου. Το ένστικτό μου το γαμημένο! Κι έχεις και τον Λάζαρο να σου κάνει τον άγριο. Μαλάκες άντρες…
Τ’ ακούω, σήκωσέ το… 
Πάρε με όταν κλείσετε…
Είναι νωρίς ακόμα, δεν κοιμάμαι…

Μένει σκεφτική με το τηλέφωνο στο χέρι. Δεν της αρέσει καθόλου η ‘μαγκιά’ της Ναταλίας. 

Σηκώνει το ακουστικό.
Κλικ φωτογραφικής μηχανής

Σκοτάδι

ΕΒΔΟΜΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Δεν μου ‘χες πει ότι η Θεανώ δεν κάνει πια παρέα με την πρώην  σου;…
Δεν το ‘ξερα. Μου το ‘πε η Κορίνα και…
Δεν μου’ πε τίποτα η Κορίνα, πάψε να κάνεις τέτοιες σκέψεις…
Καλά, για πες μου κάτι. Ξανάρχισαν να κάνουν παρέα;…
Δεν μου το ‘πες…
Όχι, μου κάνει εντύπωση, επειδή είχανε διακόψει τότε περίεργα…
Εντάξει δεν τρελαίνομαι, μια χαρά κορίτσι είναι, εγώ δεν τρελαίνομαι…
Κοίτα, εγώ ποτέ δεν τα πάω αυτά τα δήθεν, με ξέρεις εμένα. Η Ναταλία ήθελε πάντα να σ’ έχει από κοντά. Σου κωλοτριβότανε πάντα…
Κι επειδή περάσανε δέκα πέντε χρόνια! Γυναίκα είμαι, άσε να ξέρω περισσότερα σε τέτοια θέματα...
Αν δεν ήσουνα αυτός που είσαι, δεν ξέρω…
Εγώ δεν θα μπορούσα, ρε παιδί μου! Υπήρξε κάτι, τέλειωσε, σχολάσαμε. Εκείνη πήρε τον Λάζαρο, εσύ τη Θεανούλα, τέλειωσε. Ξαφνικά να γίνω φίλη με την καινούργια του πρώην μου, δεν το πάω, με ξινίζει…

Σκοτάδι.

ΟΓΔΟΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Περίμενε, περίμενε, περίμενε, θα τα παίξω! Περίμενε, σαλτάρω τώρα  απ’ τον πέμπτο... 
Κορίνα περίμενε, μου ‘ρθε αστροπελέκι στη μούρη, πες το πάλι…
Καλά το ξέρεις τόσον καιρό και δεν μου λες τίποτα;…
Σεπτέμβρη πήγε Βενετία, Φλεβάρη έχουμε, πάνε τέσσερις…Οκτώμβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβρης, Γενάρης, Φλεβάρης, κοντά πέντε μήνες…
Γιατί μου το ‘κρυβες; Αυτό έπρεπε να το ξέρω πρώτη! Πέντε μήνες δηλαδή είμαι ο μαλάκας; Και μου κάνει τη δυστυχισμένη και μου κρύβεται από μένα, την αδελφή της, κι εγώ προσπαθώ να τη βοηθήσω…
Ξέρεις τι έχω κάνει για την αδελφή μου, Κορίνα; Ξέρεις;…
Ξέρεις! Γι’ αυτό μ’ ακούς έτσι, εν εξάλλω καταστάσει…
Εσένα ποιος σου το είπε; Εκείνη;…
Δεν είναι λόγος αυτός. Εδώ μου ‘χει πει άλλα κι άλλα. Εγώ δεν έφαγα το παλούκι με τον λογιστή; Τι θα γινότανε αν ήξερα ότι πήγε στη Βενετία με τη Ναταλία;…
Και; Θα την έδερνα; Της κάνω εγώ έλεγχο με ποιες κάνει παρέα; Άλλο αν δεν μου πάει η οποιαδήποτε Ναταλία κι η οποιαδήποτε Σοφία, αυτό δεν σημαίνει ότι της κάνω έλεγχο. Κάτι κρύβεται κάτω απ’ αυτό…
Κάτι μου κρύβεις, δεν σε πιστεύω. Δεν με ξεγελάς εμένα, έχω ένστικτο…
Εγώ ξέρω ότι πήγε στη Βενετία με τη Μιρέλλα που ήθελε να ξεσκάσει με το θέμα του Λουκά και της έκανε τα έξοδα κι εκεινής και της Ντίνας για να ‘χει παρέα και να μην πάει μόνη της…
Τι υπονοείς;…
Πού να τα βρει, ρε, η αδερφή μου τα λεφτά για να πάει στη Βενετία; Και στο Μιλάνο που πήγανε, πάλι η Μιρέλλα δεν πλήρωσε;…
Τι υπονοείς;…
Κορίνα, τι μου κρύβεις;…
Όχι, κάτι κρύβεται πίσω απ’ αυτό το ταξίδι και δεν θες να μου πεις…
Κάθομαι, κάθομαι μη φοβάσαι…

Η Κορίνα της μιλάει για λίγη ώρα χωρίς διακοπές. 

Τι λες; Ξέρεις τι μου λες τώρα;…
Καλά είμαι τόσο μαλάκας; Πες μου είμαι τόσο μαλάκας;…
Της έκανε εκείνος τα έξοδα!
Και τις δυο φορές;…
Πάω για ταβόρ…

(γυρνάει προς το διπλανό δωμάτιο)

 Σου θυμίζει τίποτα αυτό;…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΕΝΑΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Η Κορίνα μίλησε γιατί αισθανότανε δύσκολα να το κρύβει και από  σένα και από μένα. Μην τα βάζεις μαζί της. ΕΣΥ τι θα κάνεις τώρα…
Δεν ήθελες να τα ξέρεις; Ορίστε, τα ’μαθες…
Μην τα βάζεις με την Κορίνα…
Αυτό σε πείραξε;…
Γιατί τι θα γινότανε αν το ‘ξερες; Κι εγώ έτσι είπα, αλλά τι θα ‘κανα δηλαδή αν το ‘ξερα; Στο κάτω-κάτω, εμένα κεράτωσε;…
Με συγχωρείς, ήτανε χοντρό, αλλά έτσι είναι, ρε Γιώργο! Ας πούμε και μια φορά τα πράγματα με τ’ όνομά τους!...
ΤΩΡΑ τι θα κάνεις;…
Τι βοήθεια μπορώ εγώ; Εγώ είμαι στην πιο δύσκολη θέση απ’ όλους σας. Εγώ νιώθω πιο κερατωμένη απ’ όλους σας. Δηλαδή να ‘χει μιλήσει στην Κορίνα και να το κρύβει από μένα!...
Από πού να το μάθω; Εδώ μου τα ‘χει κρύψει όλα και τώρα θα κάτσει να μου πει ξάφνου αν συνεχίζει να ‘ναι ή όχι με τον Λευτεράκη; Λάλησες;…
Στην Κορίνα είπε ότι ήταν μια μαλακία και τέλειωσε. Ε, ρε πούστη μου, μπλέξιμο! Δεν ξέρω τι να κάνω, ρε! Με την αδερφή μου και να μην ξέρω τι να κάνω!...
Δεν είναι καλά αυτή, για να μη μου μιλάει εμένα, δεν είναι καλά αυτή, κάτι τρέχει. Φοβάμαι πάλι τα νεύρα της, εκείνη η ίδια η ιστορία, μην άρχισε πάλι τα ίδια. Το ‘χε πει ο Δημητρίου, θεός σχωρέστον, δεν τελειώνουν αυτά. Μας έχει τρελάνει όλους αυτή η γυναίκα!…
Προσέχτε να μη μάθει τίποτα η μάνα μου, θα γίνουμε όλοι μπάχαλο…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΔΕΚΑΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Μα είναι δυνατόν; Πέντε μήνες και δεν έχει πει τίποτα; Κι ο άλλος  ο μαλάκας προσπαθεί να τη δικαιολογήσει με διάφορες μαλακίες, ότι φταίει η κούραση από τα παιδιά, ότι φταίει που δεν έγινε εκείνο το μαγαζί, που είχε επενδύσει, λέει, όλη της την ενέργεια, μου κάνει εντύπωση, παιδί μου, εντάξει την αγαπάει, όλοι μας αγαπήσαμε, εγώ δηλαδή δεν αγάπησα, εσύ δεν αγάπησες, αλλά δεν το τρως εύκολα αυτό το αγγούρι, τόσο ψέμα μαζεμένο, άλλα να λέει σε μένα, άλλα σ’ εσένα, άλλα σ’ εκείνον, να μου λέει ότι είναι καλά με τον Γιώργο και πόσο τον εκτιμάει που την αφήνει να κάνει τις τρέλες της και τις παραξενιές της κι άλλος Γιώργος δεν υπάρχει και περνάμε τέλεια στο κρεβάτι, χέστηκα ξέρεις αν περνάνε τέλεια στο κρεβάτι,  και να μου τρέχει στα εξωτερικά με τον Λευτεράκη, ποιον ρε, τον Λευτεράκη το γιο του ψιλικατζή, στο θεό σου και να ‘χει γίνει κολλητή μ’ αυτές τις σαχλομούνες, τις αγάμητες, που δεν έχουν πώς να περάσουν τη μέρα τους και το μαδάνε, εδώ ο κόσμος χάνεται, πεινάει, δεν έχει να φάει κι αυτές σκέφτονται με ποιον θα πηδηχτούν και πώς θα εκδικηθούν τον άντρα τους που δεν τις προσέχει, λέει, καινούργια γούνα αγόρασε η μια, αυτοκίνητο άλλαξε η άλλη, μίνι κούπερ της πήρε ο Μπάμπης, κατακόκκινο, δεν τις προσέχει, λέει, δηλαδή τι άλλο θέλουνε και δεν τους το δίνουν, και γιατί σε παρακαλώ τους παντρευτήκανε, τις προξένεψε κανείς, να μου πούνε γιατί παντρευτήκανε, η άλλη έγινε μαμά πριν πέντε μήνες και μόλις βγήκε απ’ την κλινική έτρεξε και βρήκε και γκόμενο, πήγε και πηδήχτηκε με τον νονό, άκου την τσούλα, πού τους βρίσκουνε δηλαδή, στη λαϊκή τους πουλάνε τους γκόμενους και πάνε και τους ψωνίζουνε, μα έχω γίνει έξαλλη με την προστυχιά τους, που ένα βιβλίο δεν έχουν ανοίξει στη ζωή τους κι έχουν γνώμη για κάθε επιστητό και μου μιλούσε η άλλη τις προάλλες και για το ΚΚΕ και πόσα λάθη έχει κάνει, λέει, που τα ‘μαθες μωρή τα πολιτικά, έχεις διαβάσει ποτέ κάνα βιβλίο, πήρες άνοιξες ποτέ σου εφημερίδα, που τα ξέρεις όλα για την τρόϊκα και γιατί, μου λέει, να μας δώσουν λεφτά οι Γερμανοί, τι μας είναι, τι τους είμαστε, μωρέ έχει τα λεφτά του μαλάκα του άντρα της και κοκορεύεται και τον κερατώνει κι από πάνω και σου λένε μετά πως φταίει ο άντρας τους που δεν τις καταλαβαίνει και γιατί κάθισες κυρά μου να σε γκαστρώσει δεύτερη φορά και γιατί να σου είναι πιστός, καλά κάνει και ξενοπηδάει, μόνο έτσι πρέπει να φέρεται ένας άντρας σε τέτοιες κότες. Άκου, πήγανε ομαδικώς όλες τους τριήμερο στη Βενετία με τους γκόμενους, ομαδικώς, να το φχαριστηθούνε, για να ‘χει ν’ αποδείξει η μια στην άλλη ότι είναι λεύτερη και χειραφετημένη, ανάθεμα το φεμινισμό σας, κλώσες, που βρήκατε και τα κάνατε με τους μαλάκες που ‘χετε μπλέξει, τέτοιοι που‘ναι καλά τους κάνετε! Άσε με έχω γίνει έξαλλη, δεν έχω κοιμηθεί δυο νύχτες, και με λεξοτανίλ να σκεφτείς, το μάτι γαρίδα, σηκώθηκα στις πέντε κι έβλεπα γκακστερικό με τον Ντε Νίρο, κι όλο έλεγα από μέσα μου τι με νοιάζει εμένα με ποιον πηδιέται η αδελφή μου κι οι φιλενάδες της, κουμάντο στα μουνιά τους θα κάνω εγώ, κι απ’ την άλλη λέω δεν είναι έτσι, είναι θέμα ηθικής, η γαμημένη ηθική, μας μεγαλώσανε βλέπεις με ηθική, την έχουμε ξεσκίσει και ζητάμε μετά και τα ρέστα για την κατάντια μας. Βρε, δεν πάνε να γαμηθούνε με όσους θέλουνε…

(προς το διπλανό δωμάτιο)

Με όσους θέλουνε!... Εγώ μπορώ να βρω την ησυχία μου;

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

Πουτάνες όλες σας! Πουτάνες! Πουτάνες! Πουτάνες!

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

Τηλέφωνο που καλεί. Η Αντριάνα το σηκώνει. Έχει δει στην αναγνώριση ποιος παίρνει.

Έλα, αδελφάκι, τι γίνεται ;…
Πήγατε στους Αλεβιζάτους χτες;…
Πήρα κάνα δυο φορές, το σήκωσε ο Φανούλης. Αυτουνού η φωνή όσο πάει και χοντραίνει…Τον μπερδεύω πια με τον μπαμπά του…
Έλα…
Δεν μπορεί η μαμά να…
Τι ώρα πρέπει να πας;…
Θ’ αργήσεις;…
Να τα ταΐσω ή όχι;…
Οκέι…
Κάνε τη δουλειά σου, μη σε νοιάζει…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Όχι, τ’ αποφάσισα. Θα της μιλήσω …
Λυπάμαι τον άλλο, αγάπη μου. Τον είδα προχτές και τρόμαξα, έχει ρέψει. Άσε που κάτι ψιλιάστηκε κι η μάνα μου, τι τρέχει με τη Θεανώ και τον Γιώργο, μου λέει, δεν τους βλέπω και πολύ σόι…
Τίποτα. Αυτός περιμένει να του μιλήσει εκείνη. Και γιατί, του λέω, δεν σου μιλάει πέντε μήνες, πέντε μήνες είναι που πήγανε στη Βενετία….
Δεν τον νοιάζει αυτό, λέει, αρκεί να έχει τελειώσει η ιστορία με τον Λευτέρη. Όσο πηδήχτηκε, πηδήχτηκε! Ακούς; Όσο πηδήχτηκε, πηδήχτηκε!…
Ναι, ναι, ναι, είναι σε θέση να το ανεχτεί, αρκεί να μην φύγει απ’ το σπίτι…
Όχι, θα τη βάλω κάτω και θα της μιλήσω. «Είσαι υποχρεωμένη να μου μιλήσεις, τι συμβαίνει. Είμαι αδελφή σου κι έχεις υποχρέωση να μου πεις». Θα της μιλήσω στα ίσια. Ε, τώρα μη με παρεξηγήσεις, αλλά τα ‘χω πάρει που σου είπε εσένα και δεν λέει σε μένα. Με καταλαβαίνεις έτσι, δεν θέλω να το στραβοπάρεις… 
Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, τι φοβάται; Ξέρω τόσα και τόσα, αυτό είναι που…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

Η Αντριάνα παίρνει κατασυγχυσμένη την Κορίνα στο τηλέφωνο.

Χαμός! Μαλάκα, χαμός! Ο Γιώργος μπήκε στο φεισμπούκ της Θεανώς  και βρήκε συνομιλίες με τον Λευτέρη και τα ‘μαθε όλα… 
Ότι είναι ακόμα μαζί, ότι όλους αυτούς τους πέντε μήνες…
Ναι, ναι, όλα και άλλα καινούργια, που δεν έχουμε ιδέα εμείς! Όλη μέρα μιλάνε μεταξύ τους και τα διαβάζει όλα, ξέρει τα πάντα, με λεπτομέρειες…
Και διάφορα σεξουαλικά που γράφανε ο ένας στον άλλο και διάφορα υπονοούμενα, της έγραφε λέει ‘ξεχνάς που σε είχα στην αγκαλιά μου χτες βράδυ’ κι εκείνη του απαντάει ‘ακόμα νιώθω την ανάσα σου’, διάφορες αηδίες και ξεράσματα…
Τι προφανώς; Αυτό που σου λέω ήτανε προχτεσινό! Είναι μαζί! Προχτές που πήγα και κράτησα τα παιδιά είχε βγει μαζί του, το μυρίστηκα όταν μου ‘λεγε ‘έχω μια δουλειά’, έτσι αορίστως, πρώτη φορά δεν μου είπε ‘έχω να πάω εκεί’, αλλά ‘έχω μια δουλειά!’, σε ποιαν τα πουλάει… 
Μάλλον σπίτι του, γιατί λέει, διάβασε ο Γιώργος ότι της είχε γράψει «τα κλειδιά θα τα πάρεις από τον Σπύρο». Ξέρεις εσύ ποιος είναι αυτός ο Σπύρος;...
Όχι, μόνο τον Δεληγιαννίδη ξέρω, αλλά τι σχέση μπορεί να ‘χει αυτός με τον Λευτεράκη. Τον Λευτεράκη, ρε πούστη μου, δεν το χωράει ο νους μου!
Όλα! Διάβασε ολόκληρες συνομιλίες τους, με ερωτόλογα και σεξουλιάρικα, αυτός της γράφει κάτι ποιηματάκια λέει, άκου μαλακίες, περίμενε…κάπου μου το διάβασε και το ‘γραψα…άκου, άκου «πριν από λίγο έφυγες και λιώνω στο σκοτάδι, πεινάει τώρα το κορμί ζητώντας ένα χάδι», μπλιαχ Χριστέ μου, ο Λευτεράκης ο Σωτηρόπουλος ποιητής, θα βγει ο Δροσίνης απ’ τον τάφο του! «Πεινάει τώρα το κορμί»! Το κορμί του Λευτεράκη!… 
Κι εκείνη χύνεται, μ’ αυτά; Δεν μπορώ να το πιστέψω!...
Και καταλαβαίνεις τώρα, τον πήρανε τα κλάματα τον άλλο, γιατί, ρε πούστη μου, λέει, επειδή εγώ δεν ξέρω να γράφω στιχάκια; Τι στιχάκια, ρε μάπα, του λέω, ‘πεινάει τώρα το κορμί ζητώντας ένα χάδι;’ τέτοια θες να γράφεις κι εσύ;… 
Ναι, το κορμί, μαλάκα μου, ποιο κορμί, έλα ντε, ο Λευτεράκης μιλάει για το κορμί…
Σαν μπάμια, πάω στοίχημα…
Σκάσε, μωρέ, σοβαρά;…
Καλά, χεστήκαμε τώρα…
Όχι, θα πάω το βράδυ να της μιλήσω. Συνεννοηθήκαμε, θα ‘χει φύγει ο Γιώργος με τα παιδιά…
Αυτό λέω κι εγώ. Δεν σκέφτηκε να τα διαγράψει η μαλακισμένη, αφού ξέρει πως μπορεί να μπει στο φεισμπούκ της, σε παρακαλώ, τ’ αφήνεις έτσι απροκάλυπτα;…
Του το είπα. Το έκανε επίτηδες, του λέω, για να τα διαβάσεις…
Μα είναι απάνθρωπο! 
Έτσι ακριβώς! Ένας ελάχιστος σεβασμός… 
Καλά θα γίνει της πουτάνας σήμερα, τα ‘χω πάρει άσχημα…
Έλα, μπάϊ…
Ναι, ναι, έλα…
Μπάϊ…

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

…Μ’ έβγαλε τρελή. Της λέω τρέχει τίποτα, υπάρχει κάτι άλλο στη ζωή  σου, άνθρωποι είμαστε της λέω, σε όλους μας μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Καλά, δεν θα στο ‘λεγα αν υπήρχε κάτι, μου λέει κι άρχισε να φωνάζει, σου ‘χω κρατήσει ποτέ μυστικά, μου φώναζε, πώς μπορείς να ‘σαι τόσο σκληρή μαζί μου, λέει, και άρχισε να κλαίει, λύγισα δεν στο κρύβω, εγώ ό,τι έχω τρέχω και στο λέω, μου λέει, και τότε με τον Στεφανάκη σου ‘κρυψα τίποτα, μου λέει, αχάριστη αδελφή είσαι. Με πιάσανε οι ενοχές μου, με ξέρεις εμένα σ’ αυτά, με πήρανε τα ζουμιά, έγινα αλοιφή…
Άρχισα να δικαιολογιέμαι ότι απλά ανησυχώ επειδή βλέπω και τον Γιώργο κάπως. Μου ρίχτηκε και για τον Γιώργο, πως είναι μια χαρά και κάθεστε κι ακούτε κι εσύ και η Κορίνα τις κλάψες του, πού να ‘ξερες για το φέϊσμπουκ, λέω από μέσα μου…
Μόνο συγγνώμη που δεν της ζήτησα, πήγα για μαλλί και βγήκα…
Αυτό έκανα. Λέω θα την αρχίσω στις ερωτήσεις να δούμε τι θα πει. Παίρνω βαθειά ανάσα και της κάνω, προχτές της λέω, προχτές την Πέμπτη που σου κράτησα τα παιδιά πού είχες πάει; Αρχίζει καινούργιο κλάμα. Θα σκάσει λέω, αλλά επί τέλους, λέω, την στρίμωξα! Και μου λέει πως έχει κάτι πόνους κάτω χαμηλά και κατούρησε αίμα και είχε κλείσει ραντεβού με τον Μισαηλίδη, αλλά δεν μου είπε τίποτα για να μην τρομάξω…
Ουρολοίμωξη μάλλον, της έδωσε αντιβίωση, και γιατί δεν το ‘πες στην Κορίνα της λέω, εσύ της τα λες όλ’ αυτά, τι είναι η Κορίνα μου λέει γυναικολόγος, μικροβιολόγος είναι, τι δουλειά έχει, εσύ της λέω την ρωτούσες για τα δερματικά σου, τώρα δεν ξέρει απ’ αυτά…
Έτσι, κι άρχισε μια επίθεση, εσύ, μου λέει, νομίζεις ότι ξενοπηδιέμαι με τον Σωτηρόπουλο και μου κάνεις ανάκριση…
Ε; Όχι δεν είπα όνομα…
Καλά, μαλάκας είμαι;…
Όχι, παιδί μου, πώς θα μπορούσα να της έχω πει όνομα; Τότε, τις προάλλες, για να την ψαρέψω της είπα ψέματα ότι είδα τον Σωτηρόπουλο στο δρόμο, να δω πώς θ’ αντιδράσει, τίποτ’ άλλο…
Τι;;;…
Καλά είμαι μεγάλος μαλάκας! Είμαι πολύ μεγάλος μαλάκας!…
Ήμουνα συγχυσμένη και δεν λειτούργησα. Μπερδεύομαι εγώ μ’ αυτά, δεν ξέρω πώς ν’ αντιδράσω, δεν είμαι για τέτοια εγώ, μπήκε κι η μάνα μου εκείνη την ώρα κι αλλάξαμε κουβέντα…
Ε, βέβαια, ποιος σου είπε για τον Σωτηρόπουλο, σου είπα εγώ για κανέναν Σωτηρόπουλο;…
Με δούλευε! Δυο ώρες με δούλευε κανονικά και δεν πήρα χαμπάρι, μου ‘κανε θέατρο κι εγώ έκλαιγα από τύψεις, η μαλακισμένη! Θα την πάρω τώρα, στάσου γιατί εγώ μαλάκας δεν είμαι, την έχω μεγαλώσει εγώ, την έχω νταντέψει, κλείσε θα την πάρω τώρα στη δουλειά και θα σε ξαναπάρω…
Γιατί τι θα γίνει; Θα της πω πότε σου είπα εγώ για τον Σωτηρόπουλο και μου ‘πες χτες ότι σε κατηγόρησα ότι ξενοπηδιέσαι με τον Σωτηρόπουλο, σου είπα εγώ τίποτα για κανέναν Σωτηρόπουλο; 
Τι να εκτεθεί μωρέ; Σε ποιον να εκτεθεί; Στη Μιρέλα; Αφού μαζί τα κάνουνε…Περισσότερο να εκτεθεί, εδώ πιάστηκε μέσα στη δική της παγίδα, ηλίου φαεινότερον, τι να εκτεθεί…
Κλείνω…
Θα σε πάρω αμέσως…(γυρνάει στον αόρατο άντρα)  
Κατάλαβες εσύ τι έγινε; Πιάστηκα πάλι μαλάκας! Όπως πάντα!...

Παίρνει ένα νούμερο στο τηλέφωνο. 

Καλημέρα, η Αντριάνα είμαι …
Μιρελάκι μου, τι κάνεις, εσύ είσαι, δεν γνώρισα τη φωνή σου! Πόσον καιρό έχω να σ’ ακούσω…
Τι κάνεις, Μιρελάκι μου;…
Ο Λουκάς; Καλά; Όλα καλά;…
Είναι γενικό, μανούλα μου, όλοι τα ίδια…
Μπα, δεν έχω πολλά ένσημα, σάματις μου βάζουνε όλοι νομίζεις;…
Η μάνα μου από εξακόσια που έπαιρνε της το κάνανε πεντακόσια τριάντα…Τι να κάνεις με 530, αστειευόμαστε…
Τα παιδιά σου, καλά;…Ο μεγάλος θα πρέπει να τελειώνει το Λύκειο δηλαδή…
Ε, βέβαια, στην Τρίτη Λυκείου, Χριστέ μου δεν το πιστεύω, γέρασα…
Εσύ τι ανάγκη έχεις, ούτε σαράντα πέντε…
Δεν προβλέπεται κανένα ταξιδάκι;… 
Η Θεανώ έχει να το λέει, αν δεν ήσουνα εσύ…
Ε, πώς δεν είναι, αστειεύεσαι;…
Ναι, μου τη δίνεις, για ένα λεπτό…
Α, καλά, θα ξαναπάρω, πες της ότι την πήρα…
Όχι, χρυσό μου, κάτι για τη μάνα μας ήθελα να τη ρωτήσω... 
Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που σ’ άκουσα!...
Πολλά πολλά φιλιά. Και στον Λουκά και στον Κωνσταντίνο…
Κι εγώ, Μιρελάκι μου…
(Κλείνει)
Πουτάνες! Ε, πουτάνες!...

Κλικ φωτογραφικής μηχανής

σκοτάδι

...............................

Ακολουθούν άλλα τρία τηλέφωνα τα οποία θα αναρτηθούν μετά το τέλος των παραστάσεων.