Σεναριογράφος | Papadopoulos Kyriakos |
---|
Τίτλος στα αγγλικά |
---|
GEORGIOS SPHRANTZES |
Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
---|---|---|---|---|
2011 | 3 | 3' | Μυθοπλασία | Ιστορικό Δράμα |
Δυο μοναχοί συζητούνε, στον περίβολο ενός μεσαιωνικού μοναστηριού, για έναν ιδιαίτερο τρόφιμο του μοναστηριού τους: τον γερο-Γρηγόριο, ο οποίος αν και ρακένδυτος πια, υπήρξε κάποτε διπλωμάτης φημισμένος, της Ρωμανίας. Μέσα απ' αυτόν τον σύντομο διάλογο, περνούν με ταχύτητα φωτός οι εικόνες που σημάδεψαν την Ρωμηοσύνη του 15ο αιώνα. Από την μια κυριαρχεί η αγωνία για την επιβίωση του Γένους, αλλά από την άλλη ανατέλλει η αισιοδοξία, από τις φωνές, τα τραγούδια και τα γέλια ενός γαμήλιου γλεντιού, που έρχονται κατά κύμματα από ένα μακρινό χωριό...
Βρισκόμαστε στην Κέρκυρα του 1480. Είναι Αύγουστος, βράδι με ημισέλινο και το γλυκό τραγούδι τον τριζονιών απλώνεται σε όλο το νησί. Δυο μοναχοί, ένας ηλικιωμένος κι ένας δόκιμος νέος, βρίσκονται στον περίβολο του μοναστηριού τους, μετά από μια κοπιαστική μέρα, και στέκονται λίγο για ν' απολαύσουν την νυχτερινή αύρα. Από μακριά έρχονται κατά κύμματα τα τραγούδια, τα γέλια και οι φωνές από ένα χωριό: έχει στηθεί ένα γαμήλιο γλέντι, και παρά τις κακουχίες και τα άσχημα μαντάτα που έρχονται από τις κατακτήσεις των Οθωμανών, ο κόσμος δεν πτοείται. Οι δυο μοναχοί συζητούνε για τα δεινά της Ρωμηοσύνης, και η κουβέντα φέρνει στο προσκήνιο έναν ιδιαίτερο ηλικιωμένο μοναχό, που γηροκομείται στο μοναστήρι. Είναι ο πάλαι ποτέ διπλωμάτης του παλατιού, στην Πόλη, ο Γεώργιος Σφραντζής, που έζησε από κοντά τους τρεις τελαιυταίους Αυτοκράτορες της Ρωμηοσύνης. Μα σε ένα βράδυ όλα γίνανε καπνός, κι έχασε οικογένεια και υπάρχοντα. Επικρατεί συγκίνηση και περισσυλογή, αλλά οι ήχοι από το γαμήλιο γλέντι, που έρχονται κυμματιστά, φέρνουν την ελπίδα ότι η Ρωμηοσύνη δεν θα χαθεί.
Αν και είμαι μαθηματικός, έχω έρωτα για την Ιστορία, την οποία μελετώ καθημερινά (στον λιγοστό ελεύθερό μου χρόνο), από τις πηγές. Ο Γεώργιος Σφραντζής είναι ο ήρωάς μου: το Χρονικό του (Chronicon Minus) υπήρξε κάτι παραπάνω για μένα από απλή παράθεση ιστορικών γεγονότων: είναι ένα σωστό ιπποτικό ιστόρημα. Διαβάζοντάς το είδα να ξεδιπλώνεται μπροστά μου ένας πολιτισμός ο οποίος έχει παρεξηγηθεί και κατασυκοφαντηθεί. Τα στοιχεία του θανάτου και του έρωτα είναι κυρίαρχα σ' αυτό το χρονικό. Πλούτοι, μεγαλεία και μετά φτώχεια, ανέχεια και απόλυτη καταστροφή...αλλά και ελπίδα! Ίσως να φανεί λίγο υπερβολικό, αλλά πιστεύω ότι ζούμε παρόμοιες στιγμές στον τόπο μας, μ' αυτές που ζήσανε οι πρόγονοί μας σε καιρούς σαν και αυτόν που έζησε ο Γερο-Σφραντζής. Διαβάζοντας χρονικά, σαν και το δικό του, δεν αποκτούμε απλά ακαδημαϊκές γνώσεις: δημιουργούμε γέφυρες με το παρελθόν μας. Αποκτούμε περισσότερα εφόδια για ν' αντιμετωπίσουμε τα σημερινά μας δεινά...
Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο. |