"Οι άντρες δεν κλαίνε", κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους

Σενάριο

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ


Ένα χειμωνιάτικο πρωινό με καταιγίδα, ο 20χρονος νεαρός Ηλίας εισβάλλει μουσκεμένος από τη βροχή στο σπίτι του 30χρονου Πέτρου. Η εριστική συμπεριφορά του Ηλία, που δείχνει να υποφέρει από κάποια αρρώστια, δημιουργεί ανησυχία στον Πέτρο, αλλά ταυτόχρονα θέτει τη μνήμη του σε λειτουργία. Θυμάται ότι γνωρίστηκαν κάποιο βράδυ, πριν τρία χρόνια, σ’ένα Gay Bar.

Η ανησυχία του Πέτρου γίνεται εντονότερη, όταν λίγο αργότερα ο Ηλίας κάνει χρήση ναρκωτικών στην τουαλέτα του. Ο Πέτρος προσφέρει χρήματα στον Ηλία και του ζητά να φύγει απ’το σπίτι του. Ο Ηλίας, που συμπεριφέρεται σα να έχει βρει ήδη καταφύγιο, παρακαλεί τον Πέτρο να τον φιλοξενήσει, προβάλοντας την αδυναμία του να επιβιώσει στους παγωμένους δρόμους. Στην άρνηση του Πέτρου, εξομολογείται ότι δεν τον πήραν στον στρατό, αφού μια εξέταση αίματος που έκανε, απέδειξε ότι είναι φορέας του “χειρότερου” ιού. Πανικόβλητος ο Πέτρος ζητά τώρα εντονότερα απ’ τον Ηλία να φύγει.

Ο Ηλίας εξοργίζεται απ’την αναλγησία του Πέτρου. Συγκρούονται. Ο Ηλίας τον απειλεί με τη μολυσμένη σύριγγα που χρησιμοποίησε πριν λίγο στην τουαλέτα. Ο Πέτρος αντιστέκεται. Στην πορεία θύμα και θύτης αλλάζουν ρόλους. Ο Ηλίας αποκαλύπτει ότι ο φορέας που του “φόρεσε” την αρρώστια, ήταν ο ίδιος ο Πέτρος, όταν πριν τρία χρόνια παρασύρθηκε απ’αυτόν στην τουαλέτα του Gay Bar. Κεραυνόπληκτος ο Πέτρος, αν και οι μνήμες του επιβεβαιώνουν την ιστορία του Ηλία, αρνείται να δεχτεί την αλήθεια και καλεί την αστυνομία. Ο Ηλίας αναγκάζεται να τον χτυπήσει, τραυματίζοντάς τον στο κεφάλι.

Λίγο αργότερα ο Πέτρος, συντετριμμένος από τη γνώση της ανεκδήλωτης ακόμα αρρώστιας που κουβαλά στο αίμα του, αλλά και τραυματισμένος από το χτύπημα στο κεφάλι, αποδέχεται στωικά την κατάστασή του και αφήνεται στην περίθαλψη του Ηλία. Τους αφήνουμε κι εμείς σαν ένα “αταίριαστο”, πληγωμένο ζευγάρι, που θα τολμήσει να ξεπεράσει τον εφιάλτη της αρρώστιας, με βασικό όπλο την επίγνωση, την συμπόνια και την ανθρωπιά που τους απέμεινε.


“ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ “


Για ταινία μικρού μήκους

Σενάριο: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΟΣ
(Από μια ιδέα του Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη)

1η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ - (ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ)


HΧΟΣ ΒΡΟΧΗΣ - ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΑΕΡΑ - ΜΑΚΡΟΣΥΡΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΗΤΑ
Οι τίτλοι: επάνω στο κάδρο ενός μεγάλου κολάζ ασπρόμαυρων και έγχρωμων φωτογραφιών που βρίσκεται στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας. Δεκάδες αντρικές φιγούρες και πρόσωπα συνθέτουν το κάδρο. Στην κίνηση παρατηρούμε τα χαρακτηριστικά και τις εκφράσεις τους. Αντρες νέοι, όμορφοι, πρόσωπα χαμογελαστά, αλλού σοβαρά, με ύφος βαρύ, σκληρό. Ανάμεσά τους φωτογραφίες από ταξίδια του Πέτρου στο εξωτερικό με διάφορους φίλους - σε κάποιες χαμογελούν αγκαλιασμένοι. Πίσω τους: Πύργος Αϊφελ, Κανάλια Αμστερναμ, Λονδρέζικοι δρόμοι.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠ’ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ - ΧΤΥΠΑ ΕΠΙΜΟΝΑ - (είναι ήχος ιδιόμορφος - η συχνότητά του τον κάνει να μοιάζει σα σήμαντρο κινδύνου).

Κίνηση στον ευρύτερο χώρο της κρεβατοκάμαρας. Βλέπουμε τη βροχή στα τζάμια της μπαλκονόπορτας - μπροστά το κρεβάτι - εκεί κοιμάται ο ΠΕΤΡΟΣ. Ηλικία γύρω στα 30. Το κουδούνι τον ξυπνά - αναδεύεται. Σηκώνεται - ρίχνει επάνω του ένα ρούχο - υπνοβατώντας βγαίνει απ’την κρεβατοκάμαρα.
Τέλος των τίτλων.

2η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ (ΠΟΡΤΑ)

Ο ΠΕΤΡΟΣ σταματά μπροστά στην πόρτα - με βιαστικές κινήσεις ξετσιμπλιάζει τά μάτια του - στρώνει τα μαλλιά του. ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑ. Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζει απ’το “ματάκι” της πόρτας.
Βλέμμα απ’το “ματάκι” : Ακαθόριστη κίνηση ανθρώπινης φιγούρας.

ΠΕΤΡΟΣ
Ποιός είναι;

Αντί γι’απάντηση: ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ανοίγει την πόρτα. Στο άνοιγμα στέκεται ένας νεαρός (ΗΛΙΑΣ). Είναι γύρω στα 20. Εχει τα εμφανή σημάδια μιας βασανιστικής ταλαιπωρίας. Τρέμει απ’το κρύο - είναι μουσκεμένος από τη βροχή. Στον ώμο του έχει περασμένο ένα βρώμικο σάκκο.

ΗΛΙΑΣ
Μπορώ να περάσω;

ΠΕΤΡΟΣ
Τι θέλεις;

Χωρίς ν’απάντησει ο ΗΛΙΑΣ σπρώχνει μαλακά τον ΠΕΤΡΟ - εισβάλλει στο σπίτι.

ΠΕΤΡΟΣ
Τι έγινε ρε φίλε, τι θέλεις;

ΗΛΙΑΣ
Κλείσε, γιατί κάνει κρύο.

Κοιτάζονται. Ο ΠΕΤΡΟΣ κλείνει την πόρτα. Ο ΗΛΙΑΣ βαδίζει στο διάδρομο - μπαίνει στον χώρο του καθιστικού.

3η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ

Ο ΗΛΙΑΣ ακουμπά το σάκκο του δίπλα σ’έναν καναπέ - κοιτάζει γύρω τον επιπλωμένο με γούστο χώρο. Υπάρχει μια σχετική ακαταστασία που υποδηλώνει τη χθεσινοβραδυνή χρήση του: γεμάτα τασάκια, άδεια μπουκάλια, άπλυτα ποτήρια, φλούδια ξηρών καρπών. Ο ΠΕΤΡΟΣ παρακολουθεί τον επισκέπτη του απ’τη μεσόπορτα.

ΗΛΙΑΣ
Ωραίο σπίτι έχεις. Ζεστό.

Ο ΠΕΤΡΟΣ σωπαίνει. Ο ΗΛΙΑΣ κάθεται βαρύς στον καναπέ - βγάζει το ένα παπούτσι του που δείχνει να τον ενοχλεί - τρίβει χαμηλά το πόδι του.

ΗΛΙΑΣ
Είναι ακόμα εδώ;

ΠΕΤΡΟΣ
Ποιός;

ΗΛΙΑΣ
Ο τύπος που έφερες μαζί σου, χθες βράδυ.

ΠΕΤΡΟΣ
Κι εσύ που το ξέρεις;

ΗΛΙΑΣ
Χθες, όταν βγήκατε απ’το μπαρ, σας ακολούθησα.
Ηθελα να δω που μένεις, σε ψάχνω καιρό τώρα.

ΠΕΤΡΟΣ
Γιατί;

ΗΛΙΑΣ
(δείχνοντας αόριστα με το κεφάλι)
Εχει φύγει ο κόπανος;

ΠΕΤΡΟΣ
Ναι.

ΗΛΙΑΣ
Ωραία.

Ξαναφοράει με προσοχή το παπούτσι του - δείχνει να υποφέρει από κάποιο οίδημα χαμηλά στον αστράγαλο.

ΗΛΙΑΣ
Δεν έχω έρθει για καλό πάντως, να το ξέρεις.

Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζει ανήσυχος το κουρασμένο πρόσωπο του νεαρού ΗΛΙΑ.

ΗΛΙΑΣ
Τι με κοιτάς, ρε γαμώ το... δε με θυμάσαι;

ΠΕΤΡΟΣ
Οχι.

ΗΛΙΑΣ
Εχω υπάρξει και καλύτερος.
(βήχει - χτυπά το στήθος του)
Δε φτιάχνεις κανά καφεδάκι;

ΠΕΤΡΟΣ
Δεν έχω καφέ. Κάνω ομοιοπαθητική.

ΗΛΙΑΣ
(ξαναβήχει)
Βότκα;

ΠΕΤΡΟΣ
Εχει τελειώσει. Θες ένα τσάι;

ΗΛΙΑΣ
Φέρε μια μπύρα.

Ο ΠΕΤΡΟΣ βγαίνει προς την κουζίνα. Ο ΗΛΙΑΣ μένει μόνος - κοιτάζει γύρω. Το βλέμμα του πέφτει σε μια Μπάμπουσκα (Ρώσσικο σύμβολο γονιμότητας) που βρίσκεται σ’ένα διπλανό τραπεζάκι. Την παίρνει - τη χαζεύει αμήχανα - την ανοίγει - τη γυρίζει ανάποδα. Αντί για ένα μικρότερο είδωλο στα πόδια του αδειάζουν δεκάδες προφυλακτικά.

4η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΚΟΥΖΙΝΑ

Ο ΠΕΤΡΟΣ βγάζει απ’το ψυγείο μια μπύρα - κλείνει την πόρτα παίρνει από δίπλα ένα ποτήρι. Μένει για λίγο σκεφτικός. Η μνήμη του ανακαλεί φευγαλέα θραύσματα παλιών εικόνων.

5η FLASH BACK ΠΕΤΡΟΥ - ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ ΧΟΡΟΥ ΕΝΟΣ ΚΛΑΜΠ

ΕΝΤΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ - ΑΝΑΛΑΜΠΕΣ ΦΩΤΩΝ. Θραύσματα εικόνων του ΗΛΙΑ καθώς χορεύει ιδρωμένος - δείχνει νεότερος - όμορφος - γεμάτος δύναμη.

6η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ

Ο ΠΕΤΡΟΣ μπαίνει κρατώντας τη μπύρα και το ποτήρι. Σταματά - κοιτάζει ανήσυχος μπροστά, τον ΗΛΙΑ, που φουσκώνει ένα προφυλακτικό σα μπαλόνι. Ο ΗΛΙΑΣ τον βλέπει - σταματάει.

ΗΛΙΑΣ
Ξέρεις τ’ανέκδοτο με τον πολύτεκνο; Τού’δωσε ο
γιατρός καπότες, για να μη γεννάει η γυναίκα του...
αλλά ‘κείνος τις έκοβε στην άκρη, γιατί λέει περίσσευαν.

ΠΕΤΡΟΣ
(χαχανίζει ψεύτικα)
Θες ποτήρι, ή θα την πιείς απ’το μπουκάλι;

ΗΛΙΑΣ
(παίρνει απ’τα χέρια του το μπουκάλι)
‘Η τις φόραγε τις καπότες, ή δεν τις φόραγε,
δεν άλλαζε στην ουσία τίποτα, κατάλαβες;

ΠΕΤΡΟΣ
Κατάλαβα...

Ο ΗΛΙΑΣ πίνει μια γουλιά μπύρα απ’το μπουκάλι. Ο ΠΕΤΡΟΣ κάθεται σε μια άκρη, κάπου μακρυά απ’τον ΗΛΙΑ που τώρα παίζει στο χέρι του το μπαλόνι του προφυλακτικού.

ΗΛΙΑΣ
Εσύ αλήθεια, τι τις κάνεις, τις καπότες; Φοβάσαι
μη μείνεις έγκυος; ‘Η μη γκαστρώσεις κανέναν;

ΠΕΤΡΟΣ
(καταπίνει την προσβολή)
Τις χρησιμοποιώ για τις ασθένειες.

ΗΛΙΑΣ
Τις “ασθένειες”!...“Τις χρησιμοποιώ για τις ασθένειες”!...
Ωραίος τίτλος για ποίημα... (πίνει μπύρα) Ξέρεις κάτι;
Με τσαντίζει που δε με θυμάσαι!

ΠΕΤΡΟΣ
Δεν είναι πως δε σε θυμάμαι... Δηλαδή,
τώρα που σε βλέπω καλύτερα...

ΗΛΙΑΣ
Κάτι σου θυμίζω, ε;

ΠΕΤΡΟΣ
Ναι!

ΗΛΙΑΣ
Ντάλγουιν.

ΠΕΤΡΟΣ
Μπράβο, ναι!

ΗΛΙΑΣ
Στο πουστο - κλάμπ.

ΠΕΤΡΟΣ
(ενοχλημένος απ’τον χαρακτηρισμό)
Στο Gay Bar.

ΗΛΙΑΣ
Ναι... κάπως έτσι...

Κοιτάζονται. Νέα θραύσματα μνήμης περνούν απ’το μυαλό του ΠΕΤΡΟΥ.

7η FLASH BACK ΠΕΤΡΟΥ - ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ ΧΟΡΟΥ ΕΝΟΣ ΚΛΑΜΠ

ΕΝΤΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ - ΑΝΑΛΑΜΠΕΣ ΦΩΤΩΝ - ΦΙΓΟΥΡΕΣ ΑΝΤΡΩΝ ΣΕ ΞΕΦΡΕΝΟ ΧΟΡΟ. Εικόνες του ΗΛΙΑ και του ΠΕΤΡΟΥ που χορεύουν άγρια, μουσκεμένοι στον ιδρώτα. Ο ΠΕΤΡΟΣ βγάζει τη φανέλλα του - την πετάει στον αέρα.

8η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΣΠΙΤΙ ΠΕΤΡΟΥ / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ

Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζει το τσακισμένο πρόσωπο του ΗΛΙΑ που ρουφάει τη μπύρα απ’το μπουκάλι.

ΠΕΤΡΟΣ
Εχω καιρό, να πάω στο Ντάλγουιν.

ΗΛΙΑΣ
Παλιά όμως πήγαινες. Λέω, πριν τρια χρόνια...

ΠΕΤΡΟΣ
Ναι... Είχα πάει εκεί... δυό -τρεις φορές.

ΗΛΙΑΣ
Εγώ πήγα, μία φορά... Μόνο, μία!... Μού’ χαν πει
ότι ‘ κει μέσα πάνε “αδερφές”... και μπήκα με δυό
φιλαράκια, για να κάνω πλάκα... (πίνει μπύρα)

ΠΕΤΡΟΣ
Κοίτα... Οταν πιείς τη μπύρα... Πρέπει να ετοιμαστώ,
να πάω για δουλειά, κατάλαβες;

ΗΛΙΑΣ
Δουλεύεις ακόμα... στην τράπεζα;

ΠΕΤΡΟΣ
Ναι. Πως το ξέρεις;

ΗΛΙΑΣ
Εσύ μου τό’χες πει. Ταμίας σε τράπεζα.

ΠΕΤΡΟΣ
Δε δουλεύω πια στο ταμείο. Πήρα προαγωγή.

ΗΛΙΑΣ
Διευθυντής;

ΗΛΙΑΣ
Τμήματος.

ΗΛΙΑΣ
Ωραία!

Πίνει μπύρα. Ξαναβήχει. Ο βήχας τώρα είναι έντονος. Αφήνει το μπουκάλι στο τραπεζάκι. Δείχνει κυριευμένος από μια ξαφνική κρίση άγχους. Τρίβει νευρικά το στήθος του σα να έχει δύσπνοια.

ΠΕΤΡΟΣ
Κοίτα... αν νοιώθεις άσχημα, λέω, να...

ΗΛΙΑΣ
Μια χαρά νοιώθω!

Ρουφάει τη μύτη του. Με τρεμάμενα χέρια βγάζει απ’το σάκκο του ένα μικρό πακετάκι τυλιγμένο σε τσαλακωμένη εφημερίδα. Ο ΠΕΤΡΟΣ το κοιτάζει με υποψία.

ΗΛΙΑΣ
Που είναι η τουαλέτα;

9η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ / ΤΟΥΑΛΕΤΑ

Ο ΠΕΤΡΟΣ ανοίγει την πόρτα της τουαλέτας. Ο ΗΛΙΑΣ μπαίνει κρατώντας το πακετάκι - βροντάει πίσω του την πόρτα. Ο ΠΕΤΡΟΣ περιμένει για λίγο σκεφτικός - ανήσυχος. Κοιτάζει την κλειστή πόρτα. Χτυπάει δειλά - δυο φορές.

ΠΕΤΡΟΣ
Είσαι εντάξει;

Σιωπή. Κολλάει το αφτί του στο ξύλο - αφουγκράζεται. Απλώνει αργά το χέρι στο πόμολο - μισανοίγει την πόρτα - κοιτάζει στο:

Εσωτερικό της τουαλέτας: Εκεί ο ΗΛΙΑΣ, με σηκωμένο το μανίκι, πασχίζει να βρει φλέβα στο πληγιασμένο χέρι του. Ανάμεσα στα δάχτυλα του άλλου χεριού, κρατά μια γεμάτη σύριγγα. Γυρίζει - κοιτάζει τον ΠΕΤΡΟ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ξανακλείνει τρομαγμένος την πόρτα. Μένει εκεί παγωμένος. - Θραύσματα μνήμης.

10η FLASH BACK ΠΕΤΡΟΥ - ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ ΧΟΡΟΥ ΤΟΥ ΚΛΑΜΠ

ΕΝΤΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. Καθώς χορεύουν ο ΠΕΤΡΟΣ βγάζει ένα μπουκαλάκι πόπερς. Το ανοίγει - σνιφάρει. Προσφέρει και στον ΗΛΙΑ. Ο ΗΛΙΑΣ προς στιγμήν διστάζει - κοιτάζεται με τον ΠΕΤΡΟ - εκείνος χαμογελάει - ο ΗΛΙΑΣ δεν κωλώνει - σνιφάρει κι αυτός - απογειώνεται - αγριεύει.

11η ΕΣΩΤ - ΠΡΩΙ - ΣΠΙΤΙ ΠΕΤΡΟΥ / ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ

Ο ΠΕΤΡΟΣ μπαίνει αναστατωμένος στην κρεβατοκάμαρα - κάθεται στο ξέστρωτο κρεβάτι. Προσπαθεί να συγκροτήσει τις σκέψεις του. - Στην πόρτα εμφανίζεται ο ΗΛΙΑΣ - είναι χαλαρωμένος από το ναρκωτικό - κοιτάζει ψυχρά τον ΠΕΤΡΟ. Σχεδόν σε πανικό ο ΠΕΤΡΟΣ σηκώνεται, κοιτάζει γύρω για όπλο - το βλέμμα του πέφτει δίπλα σ’έναν πήλινο, γλυπτό φαλλό σε οριακή στύση. Πρόκειται για μοντέρνο ανθοδοχείο - απ’την ουρήθρα ξεπροβάλει ένα λουλουδάκι. Ο ΠΕΤΡΟΣ πετάει το λουλουδάκι - σηκώνει τον βαρύ φαλλό κρατώντας τον απ’τον κορμό - τον ζυγίζει στο χέρι του χτυπώντας τους όρχεις στην παλάμη του.

ΠΕΤΡΟΣ
(σ’επιθετική στάση)
Μην τολμήσεις να κάνεις τίποτα, εντάξει;

(Κολλημένος τώρα απ’το ναρκωτικό ο Ηλίας, θα μιλά κάπως αργά, μακρόσυρτα.)

ΗΛΙΑΣ
Θέλω μόνο να ξεκουραστώ... Πάγωσα έξω, το πρωί...

ΠΕΤΡΟΣ
(κραδαίνοντας το φαλλό)
Αν δε φύγεις απ’το σπίτι μου, θα στο φέρω στο κεφάλι!

Χωρίς να του δίνει σημασία ο ΗΛΙΑΣ, πλησιάζει και κάθεται στο κρεβάτι.

ΠΕΤΡΟΣ
Κοίτα... Δεν θέλω μπλεξήματα. Θα σου δώσω μερικά
λεφτά, αλλά θα μου υποσχεθείς ότι θα φύγεις! Εντάξει;

Ο Ηλίας τον κοιτάζει σιωπηλός. Χωρίς ν’αφήσει τον φαλλό ο ΠΕΤΡΟΣ, πλησιάζει σε μιά καρέκλα όπου βρίσκεται πρόχειρα ριγμένο το παντελόνι του - βγάζει το πορτοφόλι - χωρίζει μερικά χαρτονομίσματα και τα πετάει στο κρεβάτι.

ΠΕΤΡΟΣ
Πάρ’τα και φύγε!

Ο ΗΛΙΑΣ παίρνει τα λεφτά - τα τσεπώνει. Καθυστερεί. Δε δείχνει διαθετημένος να φύγει. Το βλέμμα του έχει πιάσει στον τοίχο το κάδρο με το κολάζ των αντρικών φωτογραφιών.
ΠΕΤΡΟΣ
Φύγε, τι περιμένεις τώρα;

ΗΛΙΑΣ
(δείχνει με το κεφάλι το κολάζ)
Εχεις... μ’όλους αυτούς, εκεί;

ΠΕΤΡΟΣ
Πήρες τα λεφτά, εντάξει; Φύγε τώρα!

ΗΛΙΑΣ
Σε ρωτάω!.. Με όλους;

ΠΕΤΡΟΣ
Με τους περισσότερους!

ΗΛΙΑΣ
Ωραία την περνάτε εσείς ρε πούστη μου... Εγώ ποτέ
δε θα πάω με τόσες γυναίκες, στη ζωή μου...

Αποκαμωμένος από το ναρκωτικό, γέρνει - ξαπλώνει στο κρεβάτι.

ΠΕΤΡΟΣ
Μην ξαπλώνεις, σήκω και δίνε του, εντάξει;

Ο ΗΛΙΑΣ βολεύεται καλύτερα στο κρεβάτι - τακτοποιεί το πληγωμένο πόδι. Ο ΠΕΤΡΟΣ τον παρακολουθεί με οίκτο.

12η FLASH BACK ΠΕΤΡΟΥ - ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ ΧΟΡΟΥ ΤΟΥ ΚΛΑΜΠ

ΕΝΤΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. Ο ΗΛΙΑΣ και ο ΠΕΤΡΟΣ χορεύουν τώρα έξαλλα - απογειωμένοι απ’το πόπερς. Ο ΗΛΙΑΣ προσπαθεί να βγάλει την ιδρωμένη φανέλλα του - ο ΠΕΤΡΟΣ τον βοηθάει τραβώντας την πάνω απ’το σώμα του - ανεμίζει στριφογυρίζοντας τη φανέλλα του ΗΛΙΑ πάνω απ’το κεφάλι του σα λάφυρο - χορεύοντας απομακρύνεται από την πίστα κοιτάζοντας προκλητικά τον ΗΛΙΑ. - Ο ΗΛΙΑΣ χαμογελάει - τον ακολουθεί - μπαίνουν σε μια πόρτα με την ένδειξη: W.C.

13η ΕΣΩΤ - ΠΡΩΙ - ΣΠΙΤΙ ΠΕΤΡΟΥ / ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ

Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζει το απλωμένο πόδι του ΗΛΙΑ - απ’το ανασηκωμένο μπατζάκι, λίγο πάνω απ’τον αστράγαλο, φαίνεται μια κακοφορμισμένη πληγή.

ΗΛΙΑΣ
Ξέρεις που θά’πρεπε να είμαι τώρα; Στο στρατό... Φαντάρος... Αλλά δε με πήρανε...

ΠΕΤΡΟΣ
Είναι ξεκάθαροι οι λόγοι... Και είσαι και πρεζόνι...

ΗΛΙΑΣ
(πετιέται απ’το κρεβάτι θιγμένος)
‘Εγινα πρεζόνι... μετά το πουστο-κλάμπ! Αλλά “αδερφή”
δεν είμαι! Κατάλαβες; Είμαι ‘Αντρας... εγώ! ’Αντρας!
(ξαναξαπλώνει) Μόνο μια φορά, έγινε... Εκείνο το βράδυ...

Ο ΠΕΤΡΟΣ τον κοιτάζει σιωπηλός.

14η FLASH BACK ΠΕΤΡΟΥ - ΣΤΑ W.C. ΤΟΥ ΚΛΑΜΠ

ΑΠΟΗΧΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Τα ημίγυμνα ιδρωμένα σώματα του ΠΕΤΡΟΥ και του ΗΛΙΑ, κυλούν στα πλακάκια της τουαλέτας σφιχταγκαλιασμένα σ’ένα ερωτικό παραλλήρημα.

15η ΕΣΩΤ - ΠΡΩΙ - ΣΠΙΤΙ ΠΕΤΡΟΥ / ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ

Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζει τον ΗΛΙΑ. Απ’το βλέμμα του περνά ένα ψήγμα ενοχής. Κάθεται αργά δίπλα, στην καρέκλα με τα χθεσινοβραδυνά ρούχα του.

ΠΕΤΡΟΣ
(ακουμπάει δίπλα τον φαλλό)
Εντάξει... Καταλαβαίνω...Δε σε παρέσυρα όμως εγώ...
Το ήθελες κι εσύ.

ΗΛΙΑΣ
Ημουνα δεκαεφτά χρονώ, ρε μαλάκα!.. Δεν είχα
ακόμα ούτε γκόμενα... δεν ήξερα τι ήθελα...

ΠΕΤΡΟΣ
Εκείνο το βράδυ... ουτ’εγώ ήξερα τι ήθελα. Σου ζητώ
συγνώμη. Αλλά αφού έγινε μόνο μια φορά, δεν έχεις
λόγους να φοβάσαι. Μια φορά - ίσον καμία. Ετσι λένε.

ΗΛΙΑΣ
Εγώ έλεγα... πως όταν θα σε ξαναδώ, μπροστά μου...
θα σε σκοτώσω... Μού’χει περάσει τώρα, μη φοβάσαι.

ΠΕΤΡΟΣ
Δε σε φοβάμαι... Σε λυπάμαι.

ΗΛΙΑΣ
Κι εγώ σε λυπάμαι.

ΠΕΤΡΟΣ
Ωραία. Καλύτερα να φύγεις τώρα, εντάξει;
Πρέπει να ετοιμαστώ για τη δουλειά μου.

ΗΛΙΑΣ
Στο στρατό δε με πήρανε, γιατί τους πήγα μια εξέταση
αίματος... που έγραφε ότι έχω... (σωπαίνει)

ΠΕΤΡΟΣ
Τι έχεις;

ΗΛΙΑΣ
Το χειρότερο...

Ο ΠΕΤΡΟΣ σηκώνεται αργά - κοιτάζει τώρα τον ΗΛΙΑ σχεδόν με αποστροφή.

ΠΕΤΡΟΣ
Κοίτα... Θα σου δώσω κι άλλα χρήματα, αρκεί
να φύγεις απο’δώ, εντάξει;

ΗΛΙΑΣ
Ελεγα... αν θα γινότανε... για λίγο, δηλαδή...
να με φιλοξενήσεις...

ΠΕΤΡΟΣ
Αυτό καλύτερα να το ξεχάσεις!

ΗΛΙΑΣ
Δε θα σου είμαι βάρος... Θα κοιμάμαι δίπλα, στον
καναπέ... Θα πλένω και τα πιάτα...

ΠΕΤΡΟΣ
Καλύτερα να τα πλένεις σπίτι σου!

ΗΛΙΑΣ
Ποιό σπίτι μου ρε γαμώ το; Με διώξανε απ’το σπίτι μου...
Εχω άλλα δυό αδερφάκια, μου δώσανε πόδι για να μην
τα κολλήσω...

ΠΕΤΡΟΣ
Δε με νοιάζει η ιστορία σου! Εχω τα δικά μου προβλήματα,
καταλαβαίνεις; Θέλω τώρα, να σηκωθείς και να φύγεις!

ΗΛΙΑΣ
Με τέτοιο σκατό - καιρο έξω... που να πάω;

ΠΕΤΡΟΣ
Αυτό είναι δικό σου πρόβλημα!

ΗΛΙΑΣ
Δικό μου... πρόβλημα;
(σηκώνεται αργά απ’το κρεβάτι)
Νομίζεις πως είναι... δικό μου, πρόβλημα;

Πλησιάζει απειλητικά τον ΠΕΤΡΟ. Στο χέρι του - σχεδόν ταχυδακτυλουργικά - εμφανίζεται η σύριγγα. Κρατάει τη βελλόνα στραμμένη μπροστά - σαν ξίφος.

ΗΛΙΑΣ
Ξάναπές το! Είναι δικό μου, πρόβλημα;

ΠΕΤΡΟΣ
Μη με πλησιάζεις!

ΗΛΙΑΣ
Φοβάσαι το αίμα μου, ε; Θες να μάθεις
πως είναι... νά’χεις τέτοιο αίμα;

Ορμάει ξαφνικά επάνω του - ο ΠΕΤΡΟΣ αρπάζει και κρατά τον καρπό του ΗΛΙΑ προσπαθώντας να διατηρίσει την απόσταση απ’τη μολυσμένη βελλόνα. Παραπατάνε - πέφτουν στο πάτωμα.Τα σώματά τους συμπλέκονται - όπως κάποτε στις τουαλέτες του Ντάλγουιν.

16η FLASH BACK ΠΕΤΡΟΥ - ΣΤΑ W.C. ΤΟΥ ΚΛΑΜΠ

Θραύσματα από: τα σώματα ΠΕΤΡΟΥ και ΗΛΙΑ στο ερωτικό παραλλήρημα.

17η ΕΣΩΤ - ΠΡΩΙ - ΣΠΙΤΙ ΠΕΤΡΟΥ / ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ

Η βελλόνα πάνω απ’το πρόσωπο του ΠΕΤΡΟΥ, που τώρα αντιστέκεται γεμάτος αγωνία. (Αυτοσχεδιάζουν με βρισιές και αγκομαχητά) - Ο ΠΕΤΡΟΣ, δυνατότερος, απωθεί τον ταλαιπωριμένο ΗΛΙΑ - ξεφεύγει - σηκώνεται και τινάζει σαν τρελός από πάνω του την αόρατη απειλή της αρρώστιας λες και είναι μαμούνια.

ΠΕΤΡΟΣ
Θα το πληρώσεις αυτό που έκανες!

Εξετάζει πάλι το σώμα του - ξανατινάζει από πάνω του τα αόρατα ίχνη της πάλης.

ΗΛΙΑΣ
(απ’το πάτωμα)
Μη φοβάσαι, δε σε τρύπησα... Δε χρειάζεται
δηλαδή... να σε τρυπήσω...

Ο ΠΕΤΡΟΣ κόβεται. Γεμάτος ανησυχία κοιτάζει τον ΗΛΙΑ.

ΗΛΙΑΣ
Πριν τρία χρόνια... Στους καμπινέδες, του
Ντάλγουιν... Εσύ, μου το φόρεσες...

Παύση - Κοιτάζονται.

ΠΕΤΡΟΣ
Λες μαλακίες! Εγώ είμαι μια χαρά!

ΗΛΙΑΣ
Ακόμα δεν έχει βγει το φίδι, από την τρύπα... Σε μένα
όμως, βγήκε. Εξη μήνες μετά το πουστο-κλάμπ...

Ο ΠΕΤΡΟΣ κλονίζεται. Κοιτάζει τον ΗΛΙΑ που τώρα σηκώνεται αργά απ’το πάτωμα.

ΠΕΤΡΟΣ
Λες ψέματα ρε μαλακισμένο... Δε σε πιστεύω...

ΗΛΙΑΣ
Ναι, ξέρω... Ποτέ δε θες να το παραδεχτείς... Ακόμα και
μετά τις εξετάσεις... πιστεύεις πως έγινε κάποιο λάθος...

Ο ΠΕΤΡΟΣ μένει παγωμένος - ο εφιάλτης της αρρώστιας τον τυλίγει αργά, σταθερά. Ο ΗΛΙΑΣ κοιτάζει δίπλα στον τοίχο τις φωτογραφίες, στο κάδρο με το κολάζ.

ΗΛΙΑΣ
Αμα θες να είσαι ‘ξηγημένος, θα πρέπει αυτούς εδώ, να τους
ειδοποιήσεις... Και τον τύπο που κουβάλησες, χτες βράδυ...

ΠΕΤΡΟΣ
(ψελλίζει)
Εγώ νοιώθω καλά, δεν έχω τίποτα...

ΗΛΙΑΣ
Ναι; Πήγαινε τότε να κάνεις μια εξέταση...

Ο ΠΕΤΡΟΣ σωπαίνει - μοιάζει να ζαλίζεται - στηρίζεται στον τοίχο. Ο ΗΛΙΑΣ τον κοιτάζει με οίκτο. Κάνει μια χειρονομία συμπαράστασης.

ΠΕΤΡΟΣ
Μη μ’αγγίζεις!

ΗΛΙΑΣ
Ξέρω, είναι βαρύ όταν το μαθαίνεις... Εγώ, ξεφτιλίστηκα
όταν μου τό’ πανε... Κατουρήθηκα πάνω μου...

ΠΕΤΡΟΣ
Φύγε απ’το σπίτι μου...

ΗΛΙΑΣ
Που να πάω; Ελεγα... να φτιάξω κάτι, να φάμε... Πεινάω...

ΠΕΤΡΟΣ
Φύγε, δε σε θέλω εδω’μέσα!

ΗΛΙΑΣ
Είσαι υπεύθυνος γι’αυτό που έπαθα! Μη μου λες
λοιπόν, να φύγω!

ΠΕΤΡΟΣ
Αν δε φύγεις... θα φωνάξω την αστυνομία!

Κοιτάζονται. Ο ΗΛΙΑΣ το σκέφτεται. Ξανακάθεται αργά στο κρεβάτι.

ΗΛΙΑΣ
Κάνει κρύο έξω...

Ο ΠΕΤΡΟΣ βγαίνει βιαστικά απ’την κρεβατοκάμαρα.

18η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ

Ο ΠΕΤΡΟΣ μπαίνει στο καθιστικό. Σηκώνει το ακουστικό ενός τηλεφώνου - πληκτρολογεί τρία νούμερα.

ΠΕΤΡΟΣ
(στο ακουστικό)
Σας παρακαλώ, μπορείτε να στείλετε ένα περιπολικό;...

Πίσω εμφανίζεται ο ΗΛΙΑΣ. Στο χέρι του κρατάει τον φαλλό.

ΠΕΤΡΟΣ
(στο ακουστικό)
Εχει μπει στο σπίτι μου ένας τοξικομανής!

Ο ΗΛΙΑΣ σηκώνει τον φαλλό και τον κατεβάζει με δύναμη στο κεφάλι τού ΠΕΤΡΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ σωριάζεται στο πάτωμα - ανάμεσα στα προφυλακτικά. Ο ΗΛΙΑΣ κλείνει το τηλέφωνο - κοιτάζει τον αναίσθητο ΠΕΤΡΟ στα πόδια του. Σκύβει - τον ανασηκώνει - κοιτάζει το πρόσωπό του - λίγο αίμα τρέχει στο κούτελο - ο ΗΛΙΑΣ το σκουπίζει με το χέρι. (FADE OUT)

19η ΕΣΩΤ. ΠΡΩΙ - ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ

(FADE IN) - Ο ΠΕΤΡΟΣ ανοίγει τα μάτια του - είναι ξαπλωμένος στο πάτωμα - το σώμα του στηρίζεται στην άκρη του καναπέ. Βλέπει σκυμμένο από πάνω του τον ΗΛΙΑ, που με μια βρεγμένη πετσέτα καθαρίζει το τραύμα του. Ο ΠΕΤΡΟΣ βογγάει - πιάνει το κεφάλι του.

ΗΛΙΑΣ
Δεν είναι τίποτα, θα περάσει.

Βουτάει την πετσέτα σε μια λεκανίτσα με νερό - του παραμερίζει το χέρι - συνεχίζει τον καθαρισμό του τραύματος.

ΗΛΙΑΣ
Πήραν τηλέφωνο κι από την τράπεζα.

ΠΕΤΡΟΣ
(ταράζεται)
Τι ώρα είναι;

ΗΛΙΑΣ
Περασμένη...

Ο ΠΕΤΡΟΣ απωθεί το χέρι του ΗΛΙΑ - ανασηκώνεται.

ΗΛΙΑΣ
Ντάξει! Τους είπα ότι είσαι γριππιασμένος.

ΠΕΤΡΟΣ
Μίλησες στο τηλέφωνο...εσύ;

ΗΛΙΑΣ
Ναι, γιατί;

ΠΕΤΡΟΣ
Σε ρώτησαν... ποιός είσαι;

ΗΛΙΑΣ
Ναι. Τους είπα ότι είμαι... τ’αδερφάκι σου...

20η ΕΣΩΤ - ΗΜΕΡΑ - ΣΠΙΤΙ ΠΕΤΡΟΥ / ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ

(Λίγες ώρες αργότερα)

Μουντό φως από τη μπαλκονόπορτα. Βρέχει. Σταγόνες κυλούν στα τζάμια. Ο ΠΕΤΡΟΣ είναι μισο - ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Κρατά μια παγοκύστη στο κεφάλι του - κοιτάζει σκεφτικός στο κενό. Το δωμάτιο γύρω είναι τακτοποιημένο. Μπαίνει ο ΗΛΙΑΣ κρατώντας δυό μπολάκια με σούπα. Ακουμπάει το ένα δίπλα στον ΠΕΤΡΟ.

ΗΛΙΑΣ
Πρόσεχε, γιατί καίει.

Κάθεται κάπου παράμερα. Φυσάει τη σούπα και τρώει. Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζει θλιμμένος τη βροχή που πέφτει στα τζάμια.

ΠΕΤΡΟΣ
Πως είναι;... Οταν...
(κόβεται)

ΗΛΙΑΣ
Οταν βγαίνει το φίδι... απ’την τρύπα;

ΠΕΤΡΟΣ
Ναι... Πως νοιώθεις, όταν...;
(ξανακόβεται)

Ο ΗΛΙΑΣ καταπίνει με κόπο - σταματά το φαγητό.

ΗΛΙΑΣ
Γάμησέ τα...

Μένουν για λίγο σιωπηλοί - σκεφτικοί. Κάποια στιγμή τα βλέμματά τους συναντιούνται - κοιτάζονται. Είναι ένα βλέμμα που χωράει όλη την επίγνωση της κατάστασής τους. Τα μάτια του ΠΕΤΡΟΥ βουρκώνουν γεμάτα παράπονο. Ενα δάκρυ κυλάει στο μάγουλό του.

ΗΛΙΑΣ
(βουρκωμένος κι αυτός)
Μην κλαις, ρε... Οι άντρες δεν κλαίνε...

Καθώς κοιτάζονται δακρυσμένοι:

21η FLASH BACK - ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ΚΛΑΜΠ

ΜΟΥΣΙΚΗ. ‘Εναρξη γνωριμίας: Ο ΠΕΤΡΟΣ κοιτάζεται με τον ΗΛΙΑ που κάθεται στον πάγκο παρέα με ΔΥΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ του - φοράνε φτηνά ψευτο-δερμάτινα. Τον πλησιάζει.

ΠΕΤΡΟΣ
Είσαι για έναν χορό;

Γεμάτος αρσενική αλαζονεία κι έπαρση ο ΗΛΙΑΣ χαμογελάει στα ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ του - γυρίζει στον ΠΕΤΡΟ.ειρωνικά.

ΗΛΙΑΣ
(ειρωνικά)
Ναι, αμέ!...


- fade out -
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ
***
ΤΕΛΟΣ