Αποχαιρετώντας

Σενάριο

1. ΕΞ/ ΔΡΟΜΟΣ/ ΝΥΧΤΑ

Η Βίκυ, μία κοπέλα γύρω στα 21, κάθεται σε ένα πεζούλι και τρώει ένα σουβλάκι. Είναι μετά από ξενύχτι, τα μαλλιά της είναι ιδρωμένα και τα μάτια της ξεβαμμένα. Τρώει λαίμαργα το σουβλάκι με αποτέλεσμα να μη δίνει σημασία στο ότι στάζει και λερώνει το παντελόνι της. Δύο παιδιά που καθόντουσαν δίπλα της σηκώνονται και καθώς φεύγουν την χαιρετάνε.

ΠΑΙΔΙΑ
Γεια σου Βίκυ…

Η Βίκυ είναι μπουκωμένη και παλεύει να κρατήσει το σουβλάκι έτσι ώστε να μην της πέσει η τελευταία μπουκιά.

ΒΙΚΥ
Γειααα!!!


ΤΙΤΛΟΣ: ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ

2. ΕΣ/ ΔΩΜΑΤΙΟ ΒΙΚΗΣ/ ΜΕΡΑ

Ρούχα πάνω σε ένα κρεβάτι διπλωμένα. Γυναικεία χέρια ανοίγουν μία μεγάλη βαλίτσα. Βάζουν μέσα τα ρούχα. Ξεκολλάνε από τον τοίχο αφίσες (μία μεγάλη αφίσα από την ταινία τρέξε Λόλα τρέξε και διάφορα καρτ ποστάλ), φωτογραφίες από ένα εξωτικό μέρος. Τα χέρια ψαχουλεύουν ένα συρτάρι πολύ ακατάστατο. Χαρτιά, κάρτες, φωτογραφίες και διάφορα μικροαντικείμενα. Χέρια παίρνουν βιβλία από τη βιβλιοθήκη. Τα χέρια κλείνουν την βαλίτσα (ήχος φερμουάρ). Βαλίτσα πάνω σε μία ζυγαριά. Τα χέρια βγάζουν ρούχα από τη βαλίτσα. Η βαλίτσα πάλι πάνω σε ζυγαριά. Δύο μεγάλες βαλίτσες στο πάτωμα του δωματίου. Ήχος ανθρώπου που πέφτει πάνω σε κρεβάτι και ξεφύσημα μαζί. Το πρόσωπο της Βίκης ζουλιγμένο πάνω στο μαξιλάρι του κρεβατιού. Τα μάτια της ανοιγοκλείνουν. Το χέρι της είναι αφημένο πάνω στις βαλίτσες.

3. ΕΣ/ ΣΑΛΟΝΟΚΟΥΖΙΝΑ ΠΑΤΕΡΑ/ ΜΕΡΑ

Η Βίκυ κάθεται σε μια καρέκλα μπροστά από το τραπέζι που λειτουργεί σαν πάσο και χωρίζει την κουζίνα από το σαλόνι. Στο σαλόνι κάθεται ο πατέρας της Βίκης, μιλάει στο τηλέφωνο και κρατάει εφημερίδα. Καπνίζει και το σπίτι είναι γεμάτο καπνούς. Στην κουζίνα μία γυναίκα μαγειρεύει (Αντιγόνη). Είναι γύρω στα 37, σχετικά όμορφη αλλά λίγο παραμελημένη. Η Βίκυ παίζει με ένα νόμισμα που το κάνει να γυρίζει σαν σβούρα και το παρακολουθεί να πέφτει. Η Αντιγόνη ρίχνει κλεφτές ματιές στην Βίκυ. Ο μπαμπάς κλείνει το τηλέφωνο και κοιτάζει την Βίκυ. Η Βίκυ ρίχνει μια κλεφτή ματιά στον μπαμπά της και σηκώνεται, φοράει την τσάντα της. Η Αντιγόνη την κοιτάζει.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ
- Δεν θα φας; (δείχνει αγχωμένη)

ΒΙΚΥ
- Όχι. Ευχαριστώ! (κάπως τυπικά)

Ο πατέρας κοιτάζει προς το μέρος τους. Η Βίκυ τον κοιτάζει και μετά τον πλησιάζει. Ενώνει τα χέρια της με δύναμη βγάζοντας ένα δυνατό ήχο.

ΒΙΚΥ
- Αυτό ήταν λοιπόν! Να δω με ποιον
θα μαλώνεις τώρα…

ΜΠΑΜΠΑΣ
Έλα εδώ βρε παρεξηγιάρα. Ανησυχώ για σένα, πότε θα γίνεις
ρεαλίστρια;
(Η Βίκυ τον πλησιάζει και κάθεται δίπλα του στον καναπέ.)

ΒΙΚΥ
- Ποτέ! (με παιχνιδιάρικα ειρωνικό ύφος)

Η Βίκυ φιλάει την Αντιγόνη και μετά τον πατέρα της. Αγκαλιάζονται, την σφίγγει και την ανεβοκατεβάζει απότομα.

ΒΙΚΥ
- Έλα ρε μπαμπαααααά! Δεν μπορώ να ανασάνω!

4. ΕΞ/ ΔΡΟΜΟΣ/ ΜΕΡΑ

Η Βίκυ προχωράει βιαστικά στον δρόμο. Συναντάει την Κατερίνα, η οποία την περιμένει σε μία στάση λεωφορείου και τρώει ένα σάντουιτς. Η Βίκυ την τραβάει από το χέρι.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Σιγά! Παιδάκι μου τι με τραβάς!

ΒΙΚΥ
- Έλα ρε Κατερίνα βιάζομαι, πρέπει να πάω και στη Νομαρχία
μετά…

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- (της φεύγει ένα μικρό γέλιο) Καλά σοβαρά μιλάς;…
Δεν θα προλάβεις!

ΒΙΚΥ
- Θα προλάβω…
Η Βίκυ και η Κατερίνα προχωράνε βιαστικά. Η Κατερίνα τρώει. Έχει λίγο σάλτσα στην άκρη των χειλιών της. Τα μαλλιά της είναι κόκκινα και από τον αέρα πέφτουν στο πρόσωπο της.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Στον μπαμπά πήγες;

ΒΙΚΥ
- Ναι…

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Και… Τι έγινε; (την κοιτάει με αγωνία)

ΒΙΚΥ
- Τίποτα μωρέ, τα γνωστά!

Προχωράνε σιωπηλές, η Κατερίνα ρίχνει μια κλεφτή ματιά στην Βίκυ.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Θα σε πάω εγώ στο αεροδρόμιο…

Η Βίκυ δεν μιλάει.

5. ΕΣ/ ΤΡΑΠΕΖΑ/ ΜΕΡΑ

Μπαίνουν σε μία τράπεζα και στέκονται στην ουρά. Δεν μιλάνε κοιτάζουν λίγο τον κόσμο, τον ταμία, τις κάμερες.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Φαντάζεσαι να γινόταν τώρα μία ληστεία;

ΒΙΚΥ
- Σήμερα; (η Βίκυ κοιτάζει έντονα την Κατερίνα) Ε, όχι ρε
Κατερίνα δεν φαντάζομαι!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
(την πιάνει και την ταρακουνάει)
- Άντε φεύγεις επιτέλους! (Της ανακατεύει τα μαλλιά)

ΒΙΚΥ
- Άσε με…(φτιάχνει τα μαλλιά της)

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Για πες λοιπόν, πώς νοιώθεις;
ΒΙΚΥ
(την κοιτάζει έντονα και λίγο τρομαγμένα)
- Περίεργα…

Η Κατερίνα την κοιτάζει σαν να καταλαβαίνει. Προχωράει η ουρά. Η Βίκυ σκύβει το κεφάλι της και βγάζει έναν ήχο σαν λυγμό.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Βίκυ; Τι έπαθες;…κλαις; (η Βίκυ βγάζει έναν άλλον ήχο τώρα)
Γελάς…;

Η Βίκυ σηκώνει το πρόσωπό της έχει δάκρυα αλλά χαμογελάει. Γελάει σιγά και κακαριστά.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Τι έπαθες ρε Βίκυ;

ΒΙΚΥ
(το γέλιο μετατρέπεται σε κλάμα)
- Τίποτα…

Οι υπόλοιποι που είναι στην ουρά τους κοιτάνε έντονα, σχεδόν αδιάκριτα.

6. ΕΣ/ ΔΡΟΜΟΣ-ΚΤΗΡΙΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ/ ΜΕΡΑ

Η Βίκυ περπατάει με πολύ γρήγορο βηματισμό, δείχνει αγχωμένη. Βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας όπου έχει πάρα πολύ κίνηση. Οι οδηγοί βρίζουν και κορνάρουν. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Ένας τύπος στη γωνία του δρόμου παίζει ρυθμικά ένα κρουστό. Η Βίκυ περπατάει πολύ γρήγορα, σχεδόν τρέχει. Η ήχος των κρουστών ακόμα ακούγεται. Η Βίκυ κοιτάζει το ρολόι της με αγωνία, πέφτει καταλάθος πάνω σε έναν άνθρωπο αλλά συνεχίζει την πορεία της. Μπαίνει σε ένα μεγάλο κτήριο που γράφει απ’ έξω «Νομαρχία». Κοντινό σε ένα χέρι που βάζει μία σφραγίδα στο διαβατήριο της Βίκης.

7. ΕΣ/ΣΠΙΤΙ ΒΙΚΗΣ/ΜΕΡΑ

Η Βίκυ μπαίνει σπίτι της και πάει στην κουζίνα. Ανοίγει το ψυγείο, την κατάψυξη, τον φούρνο. Την στιγμή που πάει να ανοίξει την κατσαρόλα, ακούγεται από μέσα μία φωνή:

ΜΗΤΕΡΑ
- Στην κατσαρόλα είναι το φαΐ!

Η Βίκυ κοντοστέκεται λίγο με ένα ύφος εκνευρισμού και μετά συνεχίζει αυτό που έκανε, δηλαδή να ανοίξει την κατσαρόλα. Βάζει σε ένα πιάτο φαΐ και κάθεται στο τραπέζι. Έρχεται κι η μητέρα της, μία γυναίκα γύρω στα 50, στην κουζίνα και κάθεται δίπλα της.

ΜΗΤΕΡΑ
- Μα καλά, έτσι σκέτο θα το φας;

ΒΙΚΥ
(Την κοιτάζει φανερά ενοχλημένη)
- Ναι
Η μαμά της Βίκης σηκώνεται από το τραπέζι, ανοίγει το ψυγείο και παίρνει ένα μήλο.

ΜΗΤΕΡΑ
- Την Κατερίνα την είδες;

ΒΙΚΥ
- Ναι, πήγαμε στην τράπεζα.

Η μαμά κάθεται στο τραπέζι και αρχίζει να καθαρίζει το μήλο.

ΜΗΤΕΡΑ
- Με πήρε και μου είπε ότι θα περάσει από εδώ το βράδυ. Αυτή θα σε πάει στο αεροδρόμιο;

ΒΙΚΥ
- Ναι.

ΜΗΤΕΡΑ
- Θα έρθω κι εγώ.

Η Βίκυ κόβει ένα κομμάτι φέτα.

ΜΗΤΕΡΑ
- Φάε φέτα!

Η Βίκυ κοκαλώνει, είναι φανερό ότι έχει τσαντιστεί.

ΜΗΤΕΡΑ
- Στον πατέρα σου πήγες;

ΒΙΚΥ
- Ναι.

ΜΗΤΕΡΑ
- Καλά είναι;

ΒΙΚΥ
- Καλά
Μένουν για λίγο σιωπηλές.

ΜΗΤΕΡΑ
- Ήταν κι η άλλη;

ΒΙΚΥ
(φωνάζοντας)
- Ρε μαμά!

Σιωπή. Η μητέρα καθαρίζει ένα κομμάτι μήλο.

ΜΗΤΕΡΑ
- Θες μήλο;

Η Βίκυ κοιτάει το κομμάτι του μήλου με την άκρη του ματιού της και το αρπάζει χωρίς να πει κουβέντα. Η μητέρα της φεύγει από την κουζίνα. Η Βίκυ τρώει μόνη της το μήλο.

8. ΕΣ/ ΣΠΙΤΙ ΒΙΚΗΣ/ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Κουδούνι. Η Βίκυ κοιτάει από το ματάκι και βλέπει την Αλίκη (μια κοπέλα γύρω στα 22 κοντούλα και γλυκιά), τον Αλέξη και την Κατερίνα. Κρατάνε μία αυτοσχέδια, μεγάλη κάρτα που γράφει με μεγάλα γράμματα: “ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ”. Η Βίκυ χαμογελάει και τότε αυτοί την γυρίζουν από την άλλη, η έκφραση της Βίκης αλλάζει. Η άλλη πλευρά της κάρτας γράφει με ακόμα πιο μεγάλα γράμματα: ”ΠΟΥΤΑΝΑ”. Η Βίκυ ανοίγει την πόρτα τους χτυπάει και γελάει ειρωνικά. Η Κατερίνα και η Αλίκη πάνε προς την κουζίνα ενώ η Βίκυ κι ο Αλέξης κατευθύνονται προς το σαλόνι. Ο Αλέξης αγκαλιάζει τη Βίκυ ασφυκτικά κι αυτή κουνάει τα χέρια της για να ελευθερωθεί.

ΑΛΕΞΗΣ
- Δεν θα σε αφήσω να φύγεις, το καταλαβαίνεις!!!
(αλλάζει την φωνή του και την κάνει τσιριχτή και αστεία)
Δεν θα φύγεις!

Ο Αλέξης αφήνει το κεφάλι του να πέσει απότομα και στέκεται έτσι ακίνητος, η Βίκυ γελάει και κάνει έναν μορφασμό σαν να λέει «πάλι τα ίδια», χτυπάει τα δάχτυλά της μπροστά στο πεσμένο πρόσωπο του Αλέξη, αυτός σηκώνει απότομα το κεφάλι του σαν να ξύπνησε.

ΒΙΚΥ
-Δεν βαρέθηκες; (χαμογελώντας)

ΑΛΕΞΗΣ
-Εσύ βαρέθηκες!
Χτυπάει το κουδούνι. Η Βίκυ ανοίγει την πόρτα και μπαίνουν ένα αγόρι και μία κοπέλα. Ακούγονται επιφωνήματα, αγκαλιάζονται και φιλιούνται. Το αγόρι, ο Θανάσης, κρατάει ένα μπουκάλι τεκίλα και το κουνάει επιδεικτικά μπροστά της.

ΘΑΝΑΣΗΣ
- Αν δεν μεθύσεις απόψε, δεν φεύγεις!

Ο Θανάσης και η κοπέλα 1 μπαίνουν στο σαλόνι και χαιρετιούνται με τους υπόλοιπους. Ο Θανάσης βγάζει από την κωλότσεπη δύο σφηνοπότηρα τα αφήνει πάνω στο τραπέζι και τα γεμίζει με τεκίλα. Η Αλίκη τον κοιτάει και κουνάει το κεφάλι. Η μαμά της Βίκης έρχεται από την κουζίνα κρατώντας μια πιατέλα με φρούτα, ο Αλέξης την αγκαλιάζει και την φιλάει στο μάγουλο.

ΑΛΕΞΗΣ
- Θα με υιοθετήσετε;

Η μητέρα της Βίκης χαμογελάει ντροπαλά και προχωράει προς το τραπέζι.

ΜΗΤΕΡΑ
- Παιδιά, πρέπει να τρώτε φρούτα!

Όλα τα παιδιά βγάζουν ένα επιφώνημα.

9. ΕΣ/ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ/ ΒΡΑΔΥ

Η Βίκυ είναι όρθια και μιλάει στο τηλέφωνο, περιφέρεται στο δωμάτιο και παίζει με μια πλαστική υδρόγειο μπάλα που έχει στα χέρια της.

ΒΙΚΥ
- Παππού (φωνάζει)! Πήρα να χαιρετήσω…στις 11 το πρωί φεύγω! Ναι θα με πάει η Κατερίνα. Ναι, ναι μια χαρά …μια χαρά (φωνάζει) Θα προσέχω παππού μου. Εντάξει ρε παππού θα σας παίρνω κι από εκεί τηλέφωνο. Γιαγιά; που πήγε ο παππούς; Τι του έκανες ρε γιαγιά; Ναι…ναι.. όλα έτοιμα είναι. Ναι γιαγιά θα προσέχω, δεν πρόκειται να μου συμβεί κάτι. Αφού θέλω και το κάνω! Ρε γιαγιά…γιαγιά…μην κλαις ρε γιαγιά. (Γελάει) Εντάξει…ναι στο υπόσχομαι.

Κλείνει το τηλέφωνο και κάθεται στην άκρη του κρεβατιού κρατώντας την υδρόγειο μπάλα στην αγκαλιά της. Μένει για λίγο ακίνητη κοιτάζοντας το δωμάτιο, ακούει κάτι ψίθυρους έξω από την πόρτα που σιγά σιγά δυναμώνουν και ακούγεται ξεκάθαρα ότι είναι η φωνή της Κατερίνας και της μαμάς.
ΜΑΜΑ
- …και το διαβατήριο τελευταία μέρα το άφησε…

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Ρε μαμά…σταμάτα πια!

ΜΑΜΑ
- Τελικά τι έκανε το πήρε;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Γιατί δεν ρωτάς την ίδια;

ΜΑΜΑ
- Αφού τη ξέρεις πως μου φωνάζει..

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Και καλά σου κάνει…

Η Βίκυ μένει για λίγο ακίνητη και προσπαθεί να ακούσει τι λένε. Ξαφνικά πετάει με δύναμη την υδρόγειο μπάλα.

10. ΕΣ/ ΣΠΙΤΙ ΒΙΚΥΣ/ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Η Βίκυ πίνει κάτι από ένα ποτήρι, γύρω είναι όλοι οι φίλοι της και της φωνάζουν

ΠΑΙΔΙΑ
- Πιες το όλο! άσπρο πάτο (χτυπάνε παλαμάκια)

Η Βίκυ το πίνει όλο τις τρέχουν σταγόνες στο μάγουλο, όταν τελειώνει παίρνει μία μεγάλη ανάσα. Γέλια.

ΒΙΚΥ
(προς την Αλίκη ψιθυριστά)
- ο Χάρης θα έρθει;

ΑΛΙΚΗ
- Εσύ τι λες; (ειρωνικά)

ΒΙΚΥ
- Έλα πες! (εκνευρισμένη)

ΑΛΙΚΗ
- Εννοείται ρε Βίκυ!

Ο Θανάσης τσουγκρίζει το ποτήρι της Βίκης.

ΘΑΝΑΣΗΣ
Cheers mate! (με επίτηδες έντονη αγγλική προφορά)

Η Βίκυ γυρνάει προς τον Θανάση και γελάει το ίδιο και αυτός.

11. ΕΣ/ΣΠΙΤΙ ΒΙΚΥΣ/ ΒΡΑΔΥ

Μπαίνουν 2 αγόρια (Χάρης, αγόρι 1) Η Βίκυ φιλιέται στο μάγουλο με το αγόρι 1. Με τον Χάρη (που είναι ένα αγόρι γύρω στα 26 ωραίο, σοβαρό και άγριο) κάνει χειραψία. Χαμογελάει πονηρά και του λέει

ΒΙΚΥ
- Γεια σου Χάρη…

Ο Χάρης δεν αφήνει το χέρι της και χαμογελάει κι αυτός πονηρά.
ΧΑΡΗΣ
- Γεια σου Βίκυ…

12. ΕΣ/ ΔΩΜΑΤΙΟ ΒΙΚΗΣ/ ΒΡΑΔΥ

Η Βίκυ φιλιέται με τον Χάρη με πολύ πάθος, του πιάνει το κεφάλι κι αυτός της πιάνει το λαιμό, σχεδόν χάνουν την ισορροπία τους. Αγκαλιάζονται.

ΧΑΡΗΣ
- Θα μου λείψεις;

ΒΙΚΥ
- Τι είναι αυτό ερώτηση; ούτε να το πεις δεν μπορείς;
(ησυχία) Τι άνθρωπος είσαι εσύ;

Φιλιούνται την κολλάει στον τοίχο.
Τον χτυπάει (όχι δυνατά)

ΧΑΡΗΣ
- Τι με χτυπάς βρε τρελό! (γελάνε και οι δύο)
Τι παιδί είσαι εσύ;

Φιλιούνται…
Η Βίκυ και ο Χάρης κάθονται στο πάτωμα δίπλα δίπλα αλλά χωρίς να αγγίζονται.

ΒΙΚΥ
- Θα στέλνεις κανένα μήνυμα…;


ΧΑΡΗΣ
- Όχι…εσύ;

ΒΙΚΥ
- Ούτε κι εγώ! (Κοιτάζονται)

13. ΕΣ/ ΣΠΙΤΙ ΒΙΚΥΣ-ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ/ ΒΡΑΔΥ

Χτυπάει το κουδούνι. Η Βίκυ ανοίγει την πόρτα. Είναι ο κύριος Αλεξόπουλος, ένας άντρας γύρω στα 50 φοράει καρό ρόμπα και παντόφλες, στρογγυλά γυαλιά και τα μάγουλά του κρέμονται (μπορούμε να πούμε ότι θυμίζει λίγο μπουλντόγκ)

ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
- Πάλι τα ίδια…Χαμήλωσέ το παιδάκι μου!

Το ύφος του είναι πολύ αυστηρό και ειρωνικό και καθώς κάνει την παρατήρηση οπισθοχωρεί.

ΒΙΚΥ
- Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό.

ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
- Δεν μπορείς να το χαμηλώσεις; (αγριεύει)

ΒΙΚΥ
- Όχι δεν μπορώ, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν θα
ξανασυμβεί…ποτέ!

ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
- Τι εννοείς ποτέ;

ΒΙΚΥ
- Φεύγω…

ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
- Φεύγεις; (ξαφνιασμένος) τι εννοείς?
για πόσο καιρό; (οπισθοχωρεί πιο πολύ)

ΒΙΚΥ
- Αρκετό (χαμογελάει)

Ο κύριος Αλεξόπουλος κάνει μεταβολή και πηγαίνει προς τις σκάλες σχεδόν παραπατώντας και ψιθυρίζοντας μόνος του «αρκετό…». Γυρνάει απότομα το κεφάλι του προς την Βίκυ.

ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
- Να το χαμηλώσεις (αυστηρά)

14. ΕΞ/ ΔΡΟΜΟΣ/ ΝΥΧΤΑ

Η Βίκυ κι η Αλίκη είναι στην είσοδο της πολυκατοικίας, σε ένα αμάξι είναι η Κατερίνα, η Αλέξης, ο Θανάσης, η κοπέλα 1 και η κοπέλα 2. Ο Αλέξης έχει βγάλει το μισό σώμα του από το αμάξι και τους φωνάζει να μπούνε. Τα δύο κορίτσια γελάνε.

ΒΙΚΥ
- Πηγαίνετε εσείς…Θα έρθουμε με τα πόδια!

Το αμάξι φεύγει χτυπώντας την κόρνα. Τα δύο κορίτσια γελάνε, η Βίκυ περνάει το χέρι της πάνω από τον ώμο της Αλίκης και προχωράνε πιασμένες έτσι. Κοιτάνε ψηλά.

ΒΙΚΥ
- Να θες να δεις αστέρια…και να βλέπεις κεραίες…

ΑΛΙΚΗ
- Από πότε μας έγινες ρομαντική εσύ;

ΒΙΚΥ
- Από σήμερα..

ΑΛΙΚΗ
- Κανόνισε να γυρίσεις και να μην σε αναγνωρίζουμε..

ΒΙΚΥ
- Κι εσένα τι σε νοιάζει;…εσύ θα ‘σαι με τον Μίλτο σου
(Τις δύο τελευταίες λέξεις τις λέει κοροϊδευτικά.)

Η Αλίκη την κοιτάζει έντονα, αλλά η Βίκυ κοιτάει μπροστά σαν να μην τρέχει τίποτα. Η Αλίκη αφήνει την Βίκυ, δεν προχωράνε πια αγκαλιά. Στρίβουν σε ένα στενάκι. Σε εκείνο το σημείο προεξέχει από τον τοίχο ένα σίδερο. Η Βίκυ σταματάει απότομα.

ΒΙΚΥ
Κοίτα!…Θυμάσαι;

Η Βίκυ πιάνει το σίδερο το οποίο είναι περίπου στο ύψος της μέσης της.

ΑΛΙΚΗ
Ακόμα έχω το σημάδι..(τραβάει την μπλούζα της από τον ώμο και προσπαθεί να δει το σημάδι)

Η Βίκυ αρχίζει να σιγογελάει

ΒΙΚΥ
Ε! Αλίκη.. δηλαδή τότε ήμασταν τόσες;

Η Βίκυ κονταίνει τόσο ώστε ο ώμος της να φτάσει στο ύψος του σίδερου. Η Αλίκη γελάει το κάνει κι αυτή, πιάνονται όπως πριν και περπατούν με δυσκολία.

15. ΕΣ/ ΜΠΑΡ/ ΒΡΑΔΥ

Μπαίνουν σε ένα μπαράκι, το οποίο δεν έχει πολύ κόσμο. Είναι ήδη εκεί η Κατερίνα, ο Αλέξης και οι άλλοι. Με το που την βλέπουν φωνάζουν όλοι. Ο Αποστόλης ,ο μπάρμαν, χτυπάει με δύναμη ένα πιατίνι που έχουν πίσω από το μπαρ και φωνάζει

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
- Το μωρό! (δείχνοντάς την)

Η Βίκυ αγκαλιάζεται με τον Γιώργο, ένας ψηλός άντρας με ακουστικά στα αυτιά του, είναι DJ, μετά με τον Αποστόλη ο οποίος την τσιμπάει και την σηκώνει ψηλά και με διάφορους άλλους. Χορεύουν. Πίνουν σφηνάκια. Χορεύουν. Πίνουν πάλι σφηνάκια. Η Βίκυ βάζει ποτά. Χορεύουν και τραγουδάνε δυνατά. Όλοι δείχνουν πολύ ξέγνοιαστοι.

16. ΕΣ/ ΜΠΑΡ/ ΒΡΑΔΥ (ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΜΕΤΑ)

Το μαγαζί είναι άδειο ο Αποστόλης μαζεύει κάτι ποτήρια, η Βίκυ είναι καθισμένη στο μπαρ και του μιλάει. Τα μάτια της είναι νυσταγμένα και κόκκινα, τα μαλλιά της ιδρωμένα.

ΒΙΚΥ
- Και γιατί δηλαδή να βαφτίζουνε τα παιδιά;

Την σκουντάει ένας μεθυσμένος που είναι ακριβώς πίσω της.

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ
- Nα σου κάνω μία ερώτηση;

Η Βίκυ του κάνει νόημα με το χέρι της σαν να του λέει «σε λίγο».

ΒΙΚΥ
- Εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα, είναι πολύ βάρβαρο. Σε
ξεγυμνώνουν μπροστά σε τόσο κόσμο..

Ο Αποστόλης κοιτάει την Βίκυ χαμογελαστός σαν να απολαμβάνει το θέαμα. Ο μεθυσμένος πάλι την σκουντάει. Η Βίκυ ενοχλημένη τον σπρώχνει και του λέει «κάτσε λίγο».

ΒΙΚΥ
-…σου κόβουν τα μαλλιά και σε γεμίζουν και με λάδια.
Εγώ το παιδί μου δεν θα το βαφτίσω!

Ο μεθυσμένος πάλι την σκουντάει. Η Βίκυ ασυναίσθητα τον σπρώχνει και γυρνάει πάλι προς τον Αποστόλη.

ΒΙΚΥ
- Αν κάνω…

Ακούγεται ένας κρότος. Το κεφάλι του μεθυσμένου έχει πέσει πάνω στο μπαρ. Η Βίκυ τον κοιτάει επίμονα και μετά γυρνάει προς τον Αποστόλη.

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
- Φεύγεις! (Την κοιτάει έντονα και γουρλώνει τα μάτια του)

ΒΙΚΥ
- Ναι…φεύγω…φεύγω (κάπως αγχωμένη)

Η Βίκυ φιλάει τον Γιώργο, ο οποίος μαζεύει τα cd του και τέλος τον Αποστόλη στο στόμα πεταχτά πολλές φορές.

17. ΠΡΟΣΩΠΑ

Σ αυτή τη σκηνή διάφοροι άνθρωποι σε γκρο πλαν λένε μία κουβέντα στη Βίκυ.

ΜΑΜΑ: (Κλαίγοντας) Να προσέχεις κορίτσι μου..

ΘΑΝΑΣΗΣ: Μου την έχετε σπάσει μωρέ όλοι που φεύγετε. Αυτή είναι η εύκολη λύση..

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Θα τα περάσεις πολύ ωραία θα δεις..

ΑΛΙΚΗ: Τι θα κάνω χωρίς εσένα;

ΠΑΠΠΟΥΣ: Να εκμεταλλευτείς αυτή την ευκαιρία, να βάλεις όσες πιο πολλές γνώσεις μπορείς εδώ μέσα (δείχνει με το δάχτυλο το κεφάλι του)

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ(barman): Επιτέλους θα απαλλαχθούμε από σένα (γελάει)

ΧΑΡΗΣ: Θα φύγεις βρε τρελό;

ΚΟΡΙΤΣΙ: Μη κολλήσεις εκεί κ δεν ξαναγυρίσεις…

ΑΛΕΞΗΣ: Να με περιμένεις τους πρώτους 2 μήνες..

ΜΠΑΜΠΑΣ: Τι να σου πω; (λιγάκι εκνευρισμένος) κάνε ότι θες!

ΘΕΙΑ: Θα φύγεις τελικά; μπράβο Βικούλα μου…(τσιριχτή φωνή)

ΑΓΟΡΙ: Φύγε κι εσύ να δούμε τι θα καταλάβεις

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ: Πάει να πει κάτι, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει.

18. ΕΣ-ΕΞ/ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ- ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ/ ΜΕΡΑ

Κοντινό στο πρόσωπο της Βίκης, η οποία έχει κλειστά τα μάτια και το πρόσωπο της τραντάζεται διότι είναι μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Η Βίκυ ανοίγει τα μάτια της. Οδηγάει η Κατερίνα, στη θέση του συνοδηγού είναι η μαμά της και πίσω μαζί με την Βίκυ είναι η Αλίκη και ο Αλέξης. Η Βίκυ έχει κόκκινα μάτια και τα μαλλιά της είναι ανακατεμένα, της τα φτιάχνει ο Αλέξης. Το αμάξι σταματάει. Η Κατερίνα τραβάει χειρόφρενο και γυρνάει το κεφάλι της προς τα πίσω.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Κοιμήθηκες κατσαριδάκι;

Η Βίκυ γνέφει καταφατικά.

ΜΑΜΑ
- Άντε έχουμε αργήσει..

Ξημερώνει…

19. ΕΣ/ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ/ ΜΕΡΑ

Και οι τέσσερις στέκονται λες και τους έχεις βάλει σε παράταξη. Ακούγεται η αναγγελία της πτήσης.

ΒΙΚΥ
- Λοιπόν…. Φεύγω...

Η μαμά κλαίει, οι υπόλοιποι την χαιρετάνε με τα χέρια ψηλά, ο Αλέξης χοροπηδάει. Η Βίκυ τους γυρνάει την πλάτη και αρχίζει να προχωράει.

ΑΛΕΞΗΣ
- Βίκυυυυ!!!

Η Βίκυ γυρνάει, ο Αλέξης αφήνει το κεφάλι του να πέσει μπροστά και δεν κουνιέται. Η Βίκυ κοιτάζει για λίγο με απορία κ μετά χαμογελάει. Σηκώνει το χέρι της και χτυπάει δυνατά τα δάχτυλά της. Ο Αλέξης σηκώνει απότομα το κεφάλι του και της χαμογελάει. Η Βίκυ ξαναγυρνάει και συνεχίζει να προχωράει (παρακολουθούμε μόνο το πρόσωπό της). Τα φρύδια της ενώνονται η μύτη της ζαρώνει, το πηγούνι της τρέμει πάει να κλάψει αλλά δεν κλαίει, προχωράει, δίνει το εισιτήριο της, προχωράει σε έναν μεγάλο διάδρομο, ανοίγει μία πόρτα ο αέρας ανεμίζει τα μαλλιά της. Παίρνει μία μεγάλη ανάσα και χαμογελάει.

===========================================

ΛΙΣΤΑ ΔΙΑΛΟΓΩΝ


Φωνή off
Γεια σου Βίκυ, καλό ταξίδι!

Βίκυ
Γεια…

Μπαμπάς
Εμείς θα συμφωνήσουμε με την πρόταση των Αναστασίου και Βασιλείου…ναι. Τι γιατί Γεωργίου; Γιατί Έτσι μας συμφέρει τα ίδια θα λέμε τώρα. Φυσικά και θα έχουμε επιπτώσεις, ο επιχειρηματίας όμως πρέπει να ρισκάρει. Άκου Γεωργίου αποφασίσαμε να συγχωνευτούμε με την θυγατρική της ΣΟΛ, το αποφασίσαμε με πλειοψηφία στο συμβούλιο…λοιπόν δεν με απασχολούν οι αντιρρήσεις σου, επικοινώνησε με τον Δημητρίου και ξεκινήστε τις διαπραγματεύσεις πριν από την Παρασκευή, το καταλαβαίνεις; Πάρε με σε λίγο.

Βίκυ
Αυτό ήταν λοιπόν!
Να δω με ποιον θα μαλώνεις τώρα

Μπαμπάς
Έλα εδώ…έλα εδώ βρε παρεξηγιάρα
Ανησυχώ για σένα, αυτό είναι όλο.
Πότε θα γίνεις ρεαλίστρια;

Βίκυ
Ποτέ
Έλα ρε μπαμπά…δεν μπορώ να ανασάνω

Κατερίνα
Σιγά παιδάκι μου, τι με τραβάς;

Βίκυ
Έλα ρε Κατερίνα βιάζομαι, πρέπει να πάω και στη Νομαρχία μετά

Κατερίνα
Καλά σοβαρά μιλάς; Δεν θα προλάβεις

Βίκυ
Θα προλάβω

Κατερίνα
Στον μπαμπά πήγες;

Βίκυ
Ναι

Κατερίνα
Και…τι έγινε;

Βίκυ
Τίποτα, τα γνωστά

Κατερίνα
Θα σε πάω εγώ στο αεροδρόμιο

Κατερίνα
Άντε, φεύγεις επιτέλους!
Για πες λοιπόν πως νοιώθεις;

Βίκυ
Δεν ξέρω, περίεργα

Κατερίνα
Βίκυ; Τι έγινε ρε μαλάκα γελάς;
Κλαις; Τι έπαθες ρε Βίκυ;

Βίκυ
Τίποτα

Μαμά off
Στην κατσαρόλα είναι το φαΐ!

Μαμά
Φάε φέτα

Στον πατέρα σου πήγες;

Βίκυ
Ναι

Μαμά
Καλά είναι;

Βίκυ
Καλά

Μαμά
Ήταν κι η άλλη;

Βίκυ
Ρε μαμά!

Μαμά
Έλα
Θες μήλο;

Βίκυ
Ποιος;

Μαλακισμένο

Αλίκη
Μωρό μου

Κατερίνα
Τι έγινε, τα έφτιαξες τα πράγματά σου;

Βίκυ
Ναι

Κατερίνα
Μπα

Βίκυ
Μπου

Κατερίνα
Η μαμά που είναι;

Βίκυ
Μέσα

Κατερίνα
Πάμε;

Αλίκη
Πάμε, ναι

Κατερίνα
Μαμά

Αλέξης
Έλα εδώ…δεν θα φύγεις…δεν θα φύγεις το ακούς
δεν θέλω να φύγεις, δεν θα φύγεις το καταλαβαίνεις αυτό δε…

Βίκυ
Ρε Αλέξη, δεν βαρέθηκες;

Αλέξης
Εσύ βαρέθηκες

Θεανώ
Γεια

Εύη
Τι σου έχω εδώ;

Βίκυ
Τι είναι αυτό;

Εύη
Δωράκι…

Θανάσης
Αν δεν μεθύσεις απόψε, δεν πας πουθενά

Αλέξης
Θα με υιοθετήσετε;

Βίκυ
Ο Χάρης θα έρθει;

Αλίκη
Εσύ τι λες;

Βίκυ
Έλα πες

Θανάσης
Cheers mate

Βίκυ
Παππού, πήρα να χαιρετήσω, ναι
στις 10 το πρωί φεύγω. Θα με πάει η Κατερίνα

Γιαγιά…γιαγιά, έλα ρε γιαγιά μην κλαις
Στο υπόσχομαι…φιλάκια…γεια!

Κατερίνα
Τώρα εσύ γιατί τσαντίζεσαι;

Μαμά
Είναι να μην τσαντίζομαι;
Ακόμα και το διαβατήριο τελευταία μέρα το άφησε

Κατερίνα
Ρε μαμά, σταμάτα πια

Μαμά
Τελικά τι έγινε το πήρε;

Κατερίνα
Να σου πω κάτι, γιατί δεν ρωτάς την ίδια;

Μαμά
Γιατί; για να μου βάλει πάλι της φωνές;

Κατερίνα
Ε! και καλά θα σου κάνει
Έλεος πια τελευταία μέρα είναι

Μαμά
Τι θα πεις κι εσύ ίδιες είσαστε

Αγόρι
Επ, τι έγινε;

Βίκυ
Καλά

Αγόρι
Τα παιδιά;

Βίκυ
Μέσα
Γεια σου Χάρη

Χάρης
Γεια σου Βίκυ

Χάρης
Τι με χτυπάς ρε τρελό;
Τι παιδί είσαι εσύ;

Θα μου λείψεις;

Βίκυ
Τι είναι αυτό ερώτηση;
Ούτε να το πεις δεν μπορείς

Θα στέλνεις κανένα μήνυμα;

Χάρης
Όχι. Εσύ;

Βίκυ
Ούτε κι εγώ

Αλεξόπουλος
Πάλι τα ίδια; Χαμήλωσέ το παιδάκι μου

Βίκυ
Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό

Αλεξόπουλος
Δεν μπορείς να το χαμηλώσεις;

Βίκυ
Όχι, αλλά να είστε σίγουρος ότι
δεν πρόκειται να ξανασυμβεί ποτέ

Αλεξόπουλος
Τι εννοείς ποτέ;

Βίκυ
Φεύγω

Αλεξόπουλος
Τι εννοείς φεύγεις;
Για πόσο καιρό;

Βίκυ
Αρκετό

Αλεξόπουλος
Να το χαμηλώσεις

Αποστόλης
Το μωρό

Όλοι
Γεια μας

Αποστόλης
Να σου πω κάτι, φεύγεις

Βίκυ
Φεύγω, φεύγω

Μαμά
Να προσέχεις κορίτσι μου

Μπαμπάς
Τι να σου πω τώρα; Κάνε ό,τι νομίζεις

Εύη
Να σου πω, μην κολλήσεις εκεί και δεν ξαναγυρίσεις

Αλέξης
Τι λες να έρθω να σε βρω σε κάνα δίμηνο;

Αγόρι
Φύγε κι εσύ να δούμε τι θα καταλάβεις

Θανάσης
Εντάξει μου την έχετε σπάσει όλοι που φεύγετε
αυτή είναι η εύκολη λύση

Κατερίνα
Κοιμήθηκες κατσαριδάκι;

Βίκυ
Λοιπόν, φεύγω

Μαμά
Κουμπώσου

Βίκυ
Έλα ρε μαμά

Αλέξης
Βίκυ!